POULE 8
Datum
Dinsdag 28 november 2023
Vrijdag 22 december 2023 Maandag 29 januari 2024 Maandag 19 februari 2024 Maandag 11 maart 2024 Donderdag 4 april 2024 |
Plaats
Wommelgem
Pulderbos Berchem Berchem Berchem Wilrijk |
Wedstrijd
BC Familia - JOE PILERS
Argenta Mieke Somers - JOE PILERS JOE PILERS - De Nieuwe Kroon JOE PILERS - BC Familia JOE PILERS - Argenta Mieke Somers De Nieuwe Kroon - JOE PILERS |
Uitslag
|
Wed.punten
20,00 - 28,66
22,25 - 32,14 26,57 - 16,89 33,90 - 21,27 27,00 - 20,24 23,45 - 12,59 |
1/8 FINALE
Maandag 22 april 2024
Donderdag 25 april 2024 |
Berchem
Wilrijk |
JOE PILERS - New Spant Players
New Spant Players - JOE PILERS |
33,00 - 17,97
27,04 - 19,78 |
1/4 FINALE
Maandag 13 mei 2024
Woensdag 15 mei 2024 |
Berchem
Lille |
JOE PILERS - Electro Jacobs
Electro Jacobs - JOE PILERS |
|
|
Joe Pilers stoot door naar de kwartfinale! (52,78 - 45,01)
25/04//2024 © Joe Pilers (foto archief)
Met een zeer riante voorsprong van 15,03 punten trokken we richting Wilrijk voor onze terugwedstrijd in de 1/8 finale. De New Spant Players speelden met dezelfde vier, bij ons werd Nick (werken) vervangen door Pierre. Marcel was in verlof...
■ ERIC Tolomei (17) – PIERRE (15)
Door de afwezigheid van vaste waarden Nick en Marcel mocht onze Pierre al voor de zevende keer dit seizoen de spits afbijten. Voor velen onder ons wordt het getal zeven als een geluksgetal beschouwd, maar blijkbaar niet voor Pierre. Het duurde immers maar liefst ze-ven-tien! beurten alvorens hij zijn eerste puntjes liet noteren (8-2 na 17 beurten). Een tijd later kwam hij dan met een tweede duootje toch wat dichter in de stand (9-5 na 25 beurten), maar Eric echt bedreigen, dat lukte niet. Nochtans was Eric op z’n zachts gezegd ook niet goed bezig. Niettemin leek die het na verloop van tijd toch makkelijk te gaan halen van onze machteloze ploegmakker (14-6 na 33 beurten). De 1-0 was dus onafwendbaar, maar dan verraste Pierre plots vriend en vijand met een reeks van 2,1,5 (16-14 na 36 beurten). Met voor ieder nog maar een puntje te gaan was de spanning nu om te snijden. Pierre had de meubels dan al wel gered, maar sleepte in laatste instantie toch nog een dik verdiend gelijkspel uit de brand (17-15 in 39 beurten). Een gelijkspel van goudwaarde bleek later.
■ MARCO (21) – JOHNNY Liekens (21)
Door het onverhoopte gelijkspel van Pierre was het verschil in punten tussen de twee teams nog steeds 15,03 punten. Met nog maar drie matchen te gaan mocht/kon de kwalificatie ons niet meer ontsnappen, ook al omdat onze bekerspecialist nu aan zet was. Marco speelde in deze bekercampagne tot nu 5 wedstrijden, won er 4 (in 13, 20, 21 en 25 brt.), was driemaal ‘man van de match’ en behaalde gemiddeld maar liefst 7,35 ptn per wedstrijd. Indrukwekkende cijfers, maar vandaag had hij één van zijn mindere dagen. Hij begon nochtans goed aan de partij maar had in het begin meermaals af te rekenen met pech (3-1 na 4 beurten en 7-4 na 12 beurten). Tot dan was er eigenlijk nog geen vuiltje aan de lucht, maar eens in beurt dertien aangekomen liep het compleet fout. Weinig of niets lukte nog, en dat op het moment dat de tot dan onzichtbare Johnny de armen terugvond van in zijn betere dagen. Johnny begon nu vlotjes te scoren, tankte meer en meer vertrouwen en stond al snel tegen meer dan 1 moyenne te spelen. Met onder andere twee series van vier en drie duootjes walste hij meedogenloos over en voorbij onze onfortuinlijke ploegmakker (11-21 in 24 beurten).
■ KEVIN (28) – LUDO Coubergs (25)
Door het verlies van Marco was onze voorsprong nu in één klap geslonken tot 10,57 punten. Nog altijd riant natuurlijk, maar toch maar best opletten dachten we. Kevin, die in de heenwedstrijd nog de maat nam van Johnny (28-15 in 23 beurten) moest het nu opnemen tegen Ludo. Kevin startte van acquit als een kruisraket met drie opeenvolgende triootjes (9-1 na 3 beurten), maar moest daarna toch wat gas terugnemen (11-8 na 10 beurten). Ludo deed het dus ook verre van slecht maar moest onze sterk spelende ploegmakker even later toch weer laten gaan (16-9 na 13 beurten). So far so good, maar ook hier liep het nog onverwachts mis. Kevin’s motor begon plots serieus te sputteren en scoorde tijdens de volgende zeventien beurten slechts vier keer. Ludo liet tussentijds ook heel wat nulbeurten noteren maar lukte tussendoor toch een reeks van 1,2,1,2,1,3 (20-20 na 30 beurten). Hierna wist Kevin op karakter toch nog wat puntjes te sprokkelen, maar niet genoeg om het tij in laatste instantie nog te keren (24-25 in 35 beurten).
■ MARC (28) – IVAN Immens (25)
Door het onverwachte verlies van zijn ploegmakker kwam Marc nu toch een beetje onder druk te staan. Het verschil bedroeg nu nog maar 5,71 punten (3 wedstrijdpunten inbegrepen), zodat bij een sterke partij van Ivan, en een slappe van onze ploegmakker, de hemel alsnog op onze koppen zou vallen. Het zou zomaar eens kunnen, zou José De Cauwer zeggen. Marc schoot de beslissende wedstrijd op gang via acquit, kwam 2-1 voor, maar maakte dan vijf brossen op rij (2-2 na 6 beurten). Een matige start, maar hij hield er wel een goed gevoel aan over. Hij had immers al opgemerkt dat Ivan niet echt top was, wat hij later nog meermaals bevestigd kreeg (8-5 na 11 beurten). Ivan kwam hierna wel aan de leiding na een mooie reeks van 3,1,2,0,2 (11-13 na 16 beurten), maar onze ploegmakker sloeg keihard terug met een nog mooiere reeks van 5,2,1,2,2 (23-17 na 22 beurten). Bij Ivan brak nu de veer, zodat onze ploegmakker probleemloos verder richting overwinning kon stoten (28-21 in 29 beurten). Ruim goed genoeg voor zijn zevende 'man van de match' notering.
Door de afwezigheid van vaste waarden Nick en Marcel mocht onze Pierre al voor de zevende keer dit seizoen de spits afbijten. Voor velen onder ons wordt het getal zeven als een geluksgetal beschouwd, maar blijkbaar niet voor Pierre. Het duurde immers maar liefst ze-ven-tien! beurten alvorens hij zijn eerste puntjes liet noteren (8-2 na 17 beurten). Een tijd later kwam hij dan met een tweede duootje toch wat dichter in de stand (9-5 na 25 beurten), maar Eric echt bedreigen, dat lukte niet. Nochtans was Eric op z’n zachts gezegd ook niet goed bezig. Niettemin leek die het na verloop van tijd toch makkelijk te gaan halen van onze machteloze ploegmakker (14-6 na 33 beurten). De 1-0 was dus onafwendbaar, maar dan verraste Pierre plots vriend en vijand met een reeks van 2,1,5 (16-14 na 36 beurten). Met voor ieder nog maar een puntje te gaan was de spanning nu om te snijden. Pierre had de meubels dan al wel gered, maar sleepte in laatste instantie toch nog een dik verdiend gelijkspel uit de brand (17-15 in 39 beurten). Een gelijkspel van goudwaarde bleek later.
■ MARCO (21) – JOHNNY Liekens (21)
Door het onverhoopte gelijkspel van Pierre was het verschil in punten tussen de twee teams nog steeds 15,03 punten. Met nog maar drie matchen te gaan mocht/kon de kwalificatie ons niet meer ontsnappen, ook al omdat onze bekerspecialist nu aan zet was. Marco speelde in deze bekercampagne tot nu 5 wedstrijden, won er 4 (in 13, 20, 21 en 25 brt.), was driemaal ‘man van de match’ en behaalde gemiddeld maar liefst 7,35 ptn per wedstrijd. Indrukwekkende cijfers, maar vandaag had hij één van zijn mindere dagen. Hij begon nochtans goed aan de partij maar had in het begin meermaals af te rekenen met pech (3-1 na 4 beurten en 7-4 na 12 beurten). Tot dan was er eigenlijk nog geen vuiltje aan de lucht, maar eens in beurt dertien aangekomen liep het compleet fout. Weinig of niets lukte nog, en dat op het moment dat de tot dan onzichtbare Johnny de armen terugvond van in zijn betere dagen. Johnny begon nu vlotjes te scoren, tankte meer en meer vertrouwen en stond al snel tegen meer dan 1 moyenne te spelen. Met onder andere twee series van vier en drie duootjes walste hij meedogenloos over en voorbij onze onfortuinlijke ploegmakker (11-21 in 24 beurten).
■ KEVIN (28) – LUDO Coubergs (25)
Door het verlies van Marco was onze voorsprong nu in één klap geslonken tot 10,57 punten. Nog altijd riant natuurlijk, maar toch maar best opletten dachten we. Kevin, die in de heenwedstrijd nog de maat nam van Johnny (28-15 in 23 beurten) moest het nu opnemen tegen Ludo. Kevin startte van acquit als een kruisraket met drie opeenvolgende triootjes (9-1 na 3 beurten), maar moest daarna toch wat gas terugnemen (11-8 na 10 beurten). Ludo deed het dus ook verre van slecht maar moest onze sterk spelende ploegmakker even later toch weer laten gaan (16-9 na 13 beurten). So far so good, maar ook hier liep het nog onverwachts mis. Kevin’s motor begon plots serieus te sputteren en scoorde tijdens de volgende zeventien beurten slechts vier keer. Ludo liet tussentijds ook heel wat nulbeurten noteren maar lukte tussendoor toch een reeks van 1,2,1,2,1,3 (20-20 na 30 beurten). Hierna wist Kevin op karakter toch nog wat puntjes te sprokkelen, maar niet genoeg om het tij in laatste instantie nog te keren (24-25 in 35 beurten).
■ MARC (28) – IVAN Immens (25)
Door het onverwachte verlies van zijn ploegmakker kwam Marc nu toch een beetje onder druk te staan. Het verschil bedroeg nu nog maar 5,71 punten (3 wedstrijdpunten inbegrepen), zodat bij een sterke partij van Ivan, en een slappe van onze ploegmakker, de hemel alsnog op onze koppen zou vallen. Het zou zomaar eens kunnen, zou José De Cauwer zeggen. Marc schoot de beslissende wedstrijd op gang via acquit, kwam 2-1 voor, maar maakte dan vijf brossen op rij (2-2 na 6 beurten). Een matige start, maar hij hield er wel een goed gevoel aan over. Hij had immers al opgemerkt dat Ivan niet echt top was, wat hij later nog meermaals bevestigd kreeg (8-5 na 11 beurten). Ivan kwam hierna wel aan de leiding na een mooie reeks van 3,1,2,0,2 (11-13 na 16 beurten), maar onze ploegmakker sloeg keihard terug met een nog mooiere reeks van 5,2,1,2,2 (23-17 na 22 beurten). Bij Ivan brak nu de veer, zodat onze ploegmakker probleemloos verder richting overwinning kon stoten (28-21 in 29 beurten). Ruim goed genoeg voor zijn zevende 'man van de match' notering.
Joe Pilers in polepositie voor kwalificatie 1/4 finale!
22/04//2024 © Joe Pilers
Na onze schitterende resultaten in de poulefase was de speeltijd nu voorbij. Tegenstrever van deze eerste wedstrijd in de 1/8 finale was New Spant Players, een team uit Wilrijk dat ons vorig seizoen in de poulefase nog roemloos uit de beker kieperde met een verschil van 13,30 punten. We waren dus gewaarschuwd. Doordat de vrienden van BC De Living hun wedstrijd tegen BC De Nieuwe Toekomst gelijktijdig met ons afhaspelden, verhuisden wij voor de gelegenheid naar het biljart aan de rokersruimte. Het legde ons alvast geen windeieren...
■ ERIC Tolomei (17) – MARCO (21)
Marco stak voor ons de lont in het kruit tegen Eric Tolomei, een speler die hij vorig seizoen in de terugwedstrijd nog makkelijk over de knie legde (19-8 in 24 beurten). En hij had er duidelijk zin in. Na een gelijkopgaande openingsfase (2-2 na 5 beurten) pakte hij meteen uit met een serie van vier stuks (2-6 na beurten). Eric was zijn voordeel dus al snel kwijt maar kon daarna - ondanks een sterk spelende Marco - toch nog een tijdlang erger voorkomen (7-11 na 12 beurten). Maar dan vond onze cap het welletjes geweest. Marco duwde het gaspedaal nu helemaal in en finishte, na een reeks van 3,1,1,1,1 en een triootje in een fe-no-me-na-le 20 beurten (9-21). Zijn vijfde match al dit seizoen in twintig of minder beurten! Uiteraard dik verdiend bekroond met zijn negende ‘man van de match’ notering. Diepe buiging!
■ JOHNNY Liekens (21) – KEVIN (28)
De vorige editie tussen deze twee kleppers eindigde nog onbeslist (23-28 in 31 beurten), maar deze keer viel er wel een winnaar te noteren. Johnny startte meteen sterk met een reeks van 1,1,0,2,3 (7-5 na 5 beurten) maar Kevin kon op het juiste moment meteen tegenprikken met vijf stuks (7-10 na 6 beurten). Johnny reageerde onmiddellijk tegen met een duootje (9-10) maar moest na een reeks van onze sterk spelende ploegmakker (3,0,2,3) dan toch plooien (10-18 na 12 beurten). Let wel, plooien, want breken deed hij nog niet. Kevin had zijn zeven punten handicap al wel goedgemaakt, maar echt geruststellend was dat nog niet. Daarvoor was zijn voorsprong immers nog veel te klein. Hierna ontspon zich een tactisch steekspel waardoor de tot dan sterke gemiddelden daalden met rasse schreden (11-19 na 16 beurten en 13-22 na 20 beurten). Kevin had wel wat winst geboekt maar Johnny bleef toch maar mooi de ‘pain in the ass’ uithangen. Maar een beurtje later was het voor Johnny dan toch ‘over en out’. Kevin haalde nog eens fors uit met zijn tweede van vijf (13-27) en twee beurtjes later was de dik verdiende 2-0 voorsprong een feit (15-28 in 23 beurten). Thumbs up!
■ MARC (28) – LUDO Coubergs (25)
Marc verloor het trekken naar band maar mocht tot zijn grote verbazing toch starten van Ludo. Veel leverde het niet op (1-0), maar volgens Marc had Ludo met dit gebaar toch al verraden dat hij zich niet zelfzeker voelde. En gelijk had hij. Ludo acteerde bijzonder matig in de beginfase, terwijl Marc al vlug tegen meer dan 1 moyenne stond te spelen (8-1 na 6 beurten en 15-5 na 12 beurten). Kat in’t bakkie dacht iedereen maar Dame Fortuna moest weeral eens roet in’t eten gooien. Ludo maakte een varken en voegde er nog doodleuk drie stuks aan toe (15-9 na 14 beurten). Geen ramp natuurlijk, ware het niet dat de match nu volledig in een andere richting evalueerde. Niet dat Ludo nu plots de pannen van ‘t dak ging spelen, zeker niet, maar Marc zelf kreeg ook nog maar amper een punt gemaakt (15-9 na 17 beurten, 18-11 na 22 beurten en 18-15 na 27 beurten). Marc voelde zich nu ook al een tijdje onzekerder worden en begon meer en meer verdedigend te spelen. Volgens zijn teamgenoten een beetje té, maar hij wou naar eigen zeggen totaal geen risico’s meer nemen. Wat nog volgde was bedroevend en zeker niet mooi om aan te zien, maar uiteindelijk slaagde hij wel in zijn opzet, namelijk winnen! (28-22 in 43 beurten). Meer moest dat niet zijn.
■ NICK (32) – IVAN Immens (25)
Door de winst van Marc waren we wel al zeker van de drie bonuspunten, maar onze Nick wou maar al te graag de kers op de taart zetten natuurlijk. Tegenstrever van dienst was Ivan, een coryfee bij de bezoekers die de naam kopman meer dan waardig is. Ivan was er duidelijk op gebrand om zijn team de eerredder te bezorgen en zette er meteen de beuk in. Met onder andere twee duootjes en een serie van vijf leek hij alvast goed op weg om zijn doel te bereiken (6-11 na 7 beurten). Het sein voor Nick om over te schakelen naar plan B en alles dicht te schroeien met een ijzersterke verdediging. Ivan bleef nu acht beurten puntenloos en moest lijdzaam toezien hoe Nick zijn achterstand volledig wegwerkte en aansluitend de macht overnam (16-11 na 15 beurten). Maar het was nog niet gedaan. Ivan brak niet, hervond de goede armen, en bleef (handicap meegerekend) nog steeds stand de aanvoeren (24-18 na 21 beurten). Nick had dus de grootste moeite om zijn opponent volledig bij te benen maar een beurtje later was het met een serie van vijf dan toch prijs. (29-19). Een zucht van opluchting ging nu door het lokaal en weinig later lag de kers op de taart (32-23 in 24 beurten). De zoveelste glansprestatie van onze wattman.
Marco stak voor ons de lont in het kruit tegen Eric Tolomei, een speler die hij vorig seizoen in de terugwedstrijd nog makkelijk over de knie legde (19-8 in 24 beurten). En hij had er duidelijk zin in. Na een gelijkopgaande openingsfase (2-2 na 5 beurten) pakte hij meteen uit met een serie van vier stuks (2-6 na beurten). Eric was zijn voordeel dus al snel kwijt maar kon daarna - ondanks een sterk spelende Marco - toch nog een tijdlang erger voorkomen (7-11 na 12 beurten). Maar dan vond onze cap het welletjes geweest. Marco duwde het gaspedaal nu helemaal in en finishte, na een reeks van 3,1,1,1,1 en een triootje in een fe-no-me-na-le 20 beurten (9-21). Zijn vijfde match al dit seizoen in twintig of minder beurten! Uiteraard dik verdiend bekroond met zijn negende ‘man van de match’ notering. Diepe buiging!
■ JOHNNY Liekens (21) – KEVIN (28)
De vorige editie tussen deze twee kleppers eindigde nog onbeslist (23-28 in 31 beurten), maar deze keer viel er wel een winnaar te noteren. Johnny startte meteen sterk met een reeks van 1,1,0,2,3 (7-5 na 5 beurten) maar Kevin kon op het juiste moment meteen tegenprikken met vijf stuks (7-10 na 6 beurten). Johnny reageerde onmiddellijk tegen met een duootje (9-10) maar moest na een reeks van onze sterk spelende ploegmakker (3,0,2,3) dan toch plooien (10-18 na 12 beurten). Let wel, plooien, want breken deed hij nog niet. Kevin had zijn zeven punten handicap al wel goedgemaakt, maar echt geruststellend was dat nog niet. Daarvoor was zijn voorsprong immers nog veel te klein. Hierna ontspon zich een tactisch steekspel waardoor de tot dan sterke gemiddelden daalden met rasse schreden (11-19 na 16 beurten en 13-22 na 20 beurten). Kevin had wel wat winst geboekt maar Johnny bleef toch maar mooi de ‘pain in the ass’ uithangen. Maar een beurtje later was het voor Johnny dan toch ‘over en out’. Kevin haalde nog eens fors uit met zijn tweede van vijf (13-27) en twee beurtjes later was de dik verdiende 2-0 voorsprong een feit (15-28 in 23 beurten). Thumbs up!
■ MARC (28) – LUDO Coubergs (25)
Marc verloor het trekken naar band maar mocht tot zijn grote verbazing toch starten van Ludo. Veel leverde het niet op (1-0), maar volgens Marc had Ludo met dit gebaar toch al verraden dat hij zich niet zelfzeker voelde. En gelijk had hij. Ludo acteerde bijzonder matig in de beginfase, terwijl Marc al vlug tegen meer dan 1 moyenne stond te spelen (8-1 na 6 beurten en 15-5 na 12 beurten). Kat in’t bakkie dacht iedereen maar Dame Fortuna moest weeral eens roet in’t eten gooien. Ludo maakte een varken en voegde er nog doodleuk drie stuks aan toe (15-9 na 14 beurten). Geen ramp natuurlijk, ware het niet dat de match nu volledig in een andere richting evalueerde. Niet dat Ludo nu plots de pannen van ‘t dak ging spelen, zeker niet, maar Marc zelf kreeg ook nog maar amper een punt gemaakt (15-9 na 17 beurten, 18-11 na 22 beurten en 18-15 na 27 beurten). Marc voelde zich nu ook al een tijdje onzekerder worden en begon meer en meer verdedigend te spelen. Volgens zijn teamgenoten een beetje té, maar hij wou naar eigen zeggen totaal geen risico’s meer nemen. Wat nog volgde was bedroevend en zeker niet mooi om aan te zien, maar uiteindelijk slaagde hij wel in zijn opzet, namelijk winnen! (28-22 in 43 beurten). Meer moest dat niet zijn.
■ NICK (32) – IVAN Immens (25)
Door de winst van Marc waren we wel al zeker van de drie bonuspunten, maar onze Nick wou maar al te graag de kers op de taart zetten natuurlijk. Tegenstrever van dienst was Ivan, een coryfee bij de bezoekers die de naam kopman meer dan waardig is. Ivan was er duidelijk op gebrand om zijn team de eerredder te bezorgen en zette er meteen de beuk in. Met onder andere twee duootjes en een serie van vijf leek hij alvast goed op weg om zijn doel te bereiken (6-11 na 7 beurten). Het sein voor Nick om over te schakelen naar plan B en alles dicht te schroeien met een ijzersterke verdediging. Ivan bleef nu acht beurten puntenloos en moest lijdzaam toezien hoe Nick zijn achterstand volledig wegwerkte en aansluitend de macht overnam (16-11 na 15 beurten). Maar het was nog niet gedaan. Ivan brak niet, hervond de goede armen, en bleef (handicap meegerekend) nog steeds stand de aanvoeren (24-18 na 21 beurten). Nick had dus de grootste moeite om zijn opponent volledig bij te benen maar een beurtje later was het met een serie van vijf dan toch prijs. (29-19). Een zucht van opluchting ging nu door het lokaal en weinig later lag de kers op de taart (32-23 in 24 beurten). De zoveelste glansprestatie van onze wattman.
Slap Joe Pilers zwaar onderuit in veredelde oefenpot
4/04//2024 © Joe Pilers
Ongeslagen en met 33,64 punten voorsprong trokken we naar Wilrijk voor de laatste wedstrijd in onze poule. Zonder te spelen waren we dus al geplaatst voor de 1/8 finales en dan weet je dat het gevaar van decompressie vaak achter de hoek loert. En we hadden prijs. De sfeer was zoals altijd opperbest maar tegelijk ook te ontspannen. Het resultaat speelde toch geen rol meer weetjewel. Gevolg: er werd te veel gepraat, te veel gezwansd, te veel gelachen, en de focus op de wedstrijd (als die er al was) verdween als sneeuw voor de zon. Dat, én een akkevietje in Marc's match, zorgden er uiteindelijk voor dat we het op één na slechtste resultaat (12,12) behaalden sinds we in afdeling A vertoeven. Shame on us!...
■ PIERRE (15) – EDDY Pintens (15)
Voor onze ploegmakker was deze eerste wedstrijd buitenshuis een enorme ontgoocheling. Pierre kreeg nagenoeg een ganse wedstrijd nauwelijks spel en had ook nog eens problemen met het wispelturige Wilrijkse biljartlaken (en hij niet alleen). Thuisspeler Eddy speelde vooral in het begin een zeer sterke partij met als orgelpunt een serie van zes in beurt tien (2-10). Een best seizoenprestatie lag voor hem in het verschiet (2-13 na 14 beurten), maar uiteindelijk was het nog zwoegen voor de laatste twee puntjes (5-15 in 25 beurten).
■ KURT Vermeiren (17) – MARCEL (23)
De match tussen Kurt en Marcel kon je wat vergelijken met het bekijken van een traag opgang komende thriller waarin nauwelijks iets gebeurd. Je wil hem na twintig, dertig minuten al afzetten, maar je kijkt tegen beter weten in toch maar verder omdat je het einde wil weten. Uiteindelijk werd het na een spannende millimetersprint nog een happy end voor ons, maar daarmee is dan ook alles gezegd (16-23 in 50 beurten).
■ PIERRE Dierick (19) – MARC (28)
Marc begon vrij goed aan de partij (2-7 na 8 beurten) maar verloor daarna compleet de pedalen wanneer een gemaakt punt niet werd gevalideerd. Zelfs Stevie Wonder had gezien dat het een geldig punt was, maar de scheids kwam na een felle discussie niet terug op zijn beslissing. Gevolg: Marc ging volledig in de rooie en kreeg - uitgezonderd een serie van zes in beurt dertig - nog amper een punt gemaakt. Het voorval bleef veel te lang nazinderen, een beginnersfout die hem naar alle waarschijnlijkheid de overwinning kostte (19-27 in 45 beurten).
■ LUC Klinckaert (21) – NICK (32)
Ondertussen waren Alex en Georgette ook nog binnen gevallen (Alex had handicap in ‘Ons Huis’), maar hun extra support kon de totale afgang ook niet meer verhelpen. Nick deed het dan wel beter dan zijn voorgangers maar kreeg de elf puntenkloof (handicap) nergens dichtgereden. Zelfs wanneer Luc na een sterk begin (7-5 na 5 beurten) tijdens de volgende zestien beurten slechts één keer scoorde, lukte het hem niet (8-16 na 23 beurten). Wanneer Luc dan ook nog eens het geluk aan zijn kant kreeg (een serie van vijf met drie varkens) én er ook nog eens een sterk einde aan breidde, was ook Nick er nog vrij vlug aan voor de moeite (21-24 in 31 beurten). De ‘man van de match’ notering was voor hem nog een schamele troost.
Voor onze ploegmakker was deze eerste wedstrijd buitenshuis een enorme ontgoocheling. Pierre kreeg nagenoeg een ganse wedstrijd nauwelijks spel en had ook nog eens problemen met het wispelturige Wilrijkse biljartlaken (en hij niet alleen). Thuisspeler Eddy speelde vooral in het begin een zeer sterke partij met als orgelpunt een serie van zes in beurt tien (2-10). Een best seizoenprestatie lag voor hem in het verschiet (2-13 na 14 beurten), maar uiteindelijk was het nog zwoegen voor de laatste twee puntjes (5-15 in 25 beurten).
■ KURT Vermeiren (17) – MARCEL (23)
De match tussen Kurt en Marcel kon je wat vergelijken met het bekijken van een traag opgang komende thriller waarin nauwelijks iets gebeurd. Je wil hem na twintig, dertig minuten al afzetten, maar je kijkt tegen beter weten in toch maar verder omdat je het einde wil weten. Uiteindelijk werd het na een spannende millimetersprint nog een happy end voor ons, maar daarmee is dan ook alles gezegd (16-23 in 50 beurten).
■ PIERRE Dierick (19) – MARC (28)
Marc begon vrij goed aan de partij (2-7 na 8 beurten) maar verloor daarna compleet de pedalen wanneer een gemaakt punt niet werd gevalideerd. Zelfs Stevie Wonder had gezien dat het een geldig punt was, maar de scheids kwam na een felle discussie niet terug op zijn beslissing. Gevolg: Marc ging volledig in de rooie en kreeg - uitgezonderd een serie van zes in beurt dertig - nog amper een punt gemaakt. Het voorval bleef veel te lang nazinderen, een beginnersfout die hem naar alle waarschijnlijkheid de overwinning kostte (19-27 in 45 beurten).
■ LUC Klinckaert (21) – NICK (32)
Ondertussen waren Alex en Georgette ook nog binnen gevallen (Alex had handicap in ‘Ons Huis’), maar hun extra support kon de totale afgang ook niet meer verhelpen. Nick deed het dan wel beter dan zijn voorgangers maar kreeg de elf puntenkloof (handicap) nergens dichtgereden. Zelfs wanneer Luc na een sterk begin (7-5 na 5 beurten) tijdens de volgende zestien beurten slechts één keer scoorde, lukte het hem niet (8-16 na 23 beurten). Wanneer Luc dan ook nog eens het geluk aan zijn kant kreeg (een serie van vijf met drie varkens) én er ook nog eens een sterk einde aan breidde, was ook Nick er nog vrij vlug aan voor de moeite (21-24 in 31 beurten). De ‘man van de match’ notering was voor hem nog een schamele troost.
Joe Pilers ontgoocheld niet
11/03//2024 © Joe Pilers
■ SANDRA Verbruggen (15) – PIERRE (15)
Pierre moest het opnemen tegen de Therese Klompenhouwer van den ADL, Sandra Verbruggen. Sandra die onze captain in de heenwedstrijd nog een levenslang trauma bezorgde, staat momenteel op de tweede plek in het individuele klassement, en incasseerde op 17 wedstrijden nog maar drie nederlagen. Met andere woorden; geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. De wedstrijd startte vrij moeizaam (1-1 na 5 beurten), maar eens de studieronde voorbij, was het best een aangenaam kijkstuk. Vooral Sandra verraste menig kijker met mooi gespeelde punten, maar ook Pierre kon ons wel bekoren met onder meer een triootje in beurt zeven (2-4). Sandra stelde meteen daarna orde op zaken (4-4 na 8 beurten) en nam de match nu volledig in handen. Pierre wist steeds wel goed aan te klampen (8-7 na 11 beurten, 9-8 na 14 beurten) maar twee duootjes later zag het er toch al een beetje penibel uit (12-8 na 18 beurten). Het leek er nu sterk op dat de Kempische vogel was gaan vliegen, maar Pierre wist het geslagen gat toch nog snel te dichten (12-11 na 20 beurten), en vijf beurten later stonden de bordjes zelfs terug in evenwicht (13-13 na 25 beurten). Erop en erover dachten we, maar Sandra finishte een beurt later al met haar vijfde duootje van de avond. Pierre had nog wel een nabeurt maar deed er jammer genoeg niets mee (15-13 in 26 beurten). Desondanks toch nog mooie verliespunten (5,60).
■ LEO Nicolay (17) – MARCEL (23)
Marcel begon bijzonder sterk aan de wedstrijd en had na amper negen beurten zijn zes punten handicap al weggewerkt (3-10). Een uitstekend begin dus, maar onze Mister Yellow’s motor begon te sputteren en tien brossen later was dat voordeel al zo goed als sneeuw voor de zon verdwenen (8-10 na 19 beurten). Marcel herpakte zich hierna met een triootje (8-13) maar Leo reageerde onmiddellijk tegen met twee duootjes op rij (12-13 na 22 beurten). Op dat moment leek het er dus sterk op dat het nog een moeilijkere klus ging worden dan in eerste instantie gedacht, maar Leo viel compleet stil en maakte nu op zijn beurt tien nulbeurten op rij. De weg naar de gelijkmaker lag nu volledig open en tien beurten later was de 1-1 een feit (12-23 in 32 beurten). Een mooie overwinning, goed voor een gedeelde ‘man van de match’ notering.
■ MARC (28) – GEERT Verlinden (19)
In schril contrast met de heenwedstrijd (28-2 in 12 beurten) bleef de score deze keer lange tijd aan de magere kant (1-1 na 7 beurten en 4-3 na 12 beurten). Niet toevallig in beurt dertien lukte Marc dan toch een mooie serie van zeven (11-3), maar wie nu dacht dat hij vertrokken was had het behoorlijk mis (12-4 na 19 beurten). Want ondanks de zwakke vertoning van Geert had Marc alle moeite van de wereld om de negen puntenkloof te dichten (16-6 na 23 beurten). Dan maar een handje helpen dacht onze vurigste supporter. Op een gegeven moment dreigde onze ploegmakker met de foute bal te gaan spelen tot Georgette hem hierop nogal luid attent op maakte met “den andere!”. Consternatie alom in onze rangen, maar de mannen en dame uit Pulderbos hadden het voorval niet eens opgemerkt. Niettemin kreeg Georgette van de scheids prompt een gele kaart onder de neus en mocht ze nog blij zijn dat het geen donkerrood was. Marc maakte het punt, maar kreeg dan bij de volgende figuur toch wroeging en mistte. Na een reeksje van 1,4,1 leek de match dan in zijn definitieve plooi te zijn gevallen (22-7 na 26 beurten) maar Marc vergat de klus af te maken. Geert kwam zich terug moeien in de debatten (23-13 na 33 beurten en 26-16 na 37 beurten) maar uiteindelijk was het dan toch Marc die zonder veel glans de overwinning nog net op tijd binnenhaalde (28-17 in 39 beurten).
■ NICK (32) – MAX Helsen (21)
Nick opende de score van acquit met een triootje (3-0) en had na amper acht beurten met een reeks van 4,2,1,1,2,2 al zo goed als de helft van zijn te spelen punten vergaard (15-3). Hierna volgden drie puntenloze beurten, maar dan onderstreepte onze ploegmakker zijn huidige vorm nog eens met een bommetje van zeven (22-6 na 15 beurten). Met enige voorzichtigheid konden we nu toch al stellen dat de drie punten binnen waren en even later helemaal na een reeksje van 1,1,2 (26-6 na 17 beurten). Doch zoals de zoveelste keer al dit seizoen viel ook deze keer Nick na een blitzstart zo goed als compleet stil. De laatste loodjes weet-je-wel. Nick struikelde nu met regelmaat over niet al te moeilijke figuren, wat Max dan weer de gelegenheid gaf om mondjesmaat dichterbij te sluipen in de stand (28-10 na 24 beurten, 29-13 na 28 beurten en 31-18 na 31 beurten). Uiteindelijk haalde Nick de overwinning nog binnen, maar Max had het hem nog wel even doen zweten (32-19 in 32 beurten). Toch nog goed genoeg voor een gedeelde ‘man van de match' notering.
Pierre moest het opnemen tegen de Therese Klompenhouwer van den ADL, Sandra Verbruggen. Sandra die onze captain in de heenwedstrijd nog een levenslang trauma bezorgde, staat momenteel op de tweede plek in het individuele klassement, en incasseerde op 17 wedstrijden nog maar drie nederlagen. Met andere woorden; geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. De wedstrijd startte vrij moeizaam (1-1 na 5 beurten), maar eens de studieronde voorbij, was het best een aangenaam kijkstuk. Vooral Sandra verraste menig kijker met mooi gespeelde punten, maar ook Pierre kon ons wel bekoren met onder meer een triootje in beurt zeven (2-4). Sandra stelde meteen daarna orde op zaken (4-4 na 8 beurten) en nam de match nu volledig in handen. Pierre wist steeds wel goed aan te klampen (8-7 na 11 beurten, 9-8 na 14 beurten) maar twee duootjes later zag het er toch al een beetje penibel uit (12-8 na 18 beurten). Het leek er nu sterk op dat de Kempische vogel was gaan vliegen, maar Pierre wist het geslagen gat toch nog snel te dichten (12-11 na 20 beurten), en vijf beurten later stonden de bordjes zelfs terug in evenwicht (13-13 na 25 beurten). Erop en erover dachten we, maar Sandra finishte een beurt later al met haar vijfde duootje van de avond. Pierre had nog wel een nabeurt maar deed er jammer genoeg niets mee (15-13 in 26 beurten). Desondanks toch nog mooie verliespunten (5,60).
■ LEO Nicolay (17) – MARCEL (23)
Marcel begon bijzonder sterk aan de wedstrijd en had na amper negen beurten zijn zes punten handicap al weggewerkt (3-10). Een uitstekend begin dus, maar onze Mister Yellow’s motor begon te sputteren en tien brossen later was dat voordeel al zo goed als sneeuw voor de zon verdwenen (8-10 na 19 beurten). Marcel herpakte zich hierna met een triootje (8-13) maar Leo reageerde onmiddellijk tegen met twee duootjes op rij (12-13 na 22 beurten). Op dat moment leek het er dus sterk op dat het nog een moeilijkere klus ging worden dan in eerste instantie gedacht, maar Leo viel compleet stil en maakte nu op zijn beurt tien nulbeurten op rij. De weg naar de gelijkmaker lag nu volledig open en tien beurten later was de 1-1 een feit (12-23 in 32 beurten). Een mooie overwinning, goed voor een gedeelde ‘man van de match’ notering.
■ MARC (28) – GEERT Verlinden (19)
In schril contrast met de heenwedstrijd (28-2 in 12 beurten) bleef de score deze keer lange tijd aan de magere kant (1-1 na 7 beurten en 4-3 na 12 beurten). Niet toevallig in beurt dertien lukte Marc dan toch een mooie serie van zeven (11-3), maar wie nu dacht dat hij vertrokken was had het behoorlijk mis (12-4 na 19 beurten). Want ondanks de zwakke vertoning van Geert had Marc alle moeite van de wereld om de negen puntenkloof te dichten (16-6 na 23 beurten). Dan maar een handje helpen dacht onze vurigste supporter. Op een gegeven moment dreigde onze ploegmakker met de foute bal te gaan spelen tot Georgette hem hierop nogal luid attent op maakte met “den andere!”. Consternatie alom in onze rangen, maar de mannen en dame uit Pulderbos hadden het voorval niet eens opgemerkt. Niettemin kreeg Georgette van de scheids prompt een gele kaart onder de neus en mocht ze nog blij zijn dat het geen donkerrood was. Marc maakte het punt, maar kreeg dan bij de volgende figuur toch wroeging en mistte. Na een reeksje van 1,4,1 leek de match dan in zijn definitieve plooi te zijn gevallen (22-7 na 26 beurten) maar Marc vergat de klus af te maken. Geert kwam zich terug moeien in de debatten (23-13 na 33 beurten en 26-16 na 37 beurten) maar uiteindelijk was het dan toch Marc die zonder veel glans de overwinning nog net op tijd binnenhaalde (28-17 in 39 beurten).
■ NICK (32) – MAX Helsen (21)
Nick opende de score van acquit met een triootje (3-0) en had na amper acht beurten met een reeks van 4,2,1,1,2,2 al zo goed als de helft van zijn te spelen punten vergaard (15-3). Hierna volgden drie puntenloze beurten, maar dan onderstreepte onze ploegmakker zijn huidige vorm nog eens met een bommetje van zeven (22-6 na 15 beurten). Met enige voorzichtigheid konden we nu toch al stellen dat de drie punten binnen waren en even later helemaal na een reeksje van 1,1,2 (26-6 na 17 beurten). Doch zoals de zoveelste keer al dit seizoen viel ook deze keer Nick na een blitzstart zo goed als compleet stil. De laatste loodjes weet-je-wel. Nick struikelde nu met regelmaat over niet al te moeilijke figuren, wat Max dan weer de gelegenheid gaf om mondjesmaat dichterbij te sluipen in de stand (28-10 na 24 beurten, 29-13 na 28 beurten en 31-18 na 31 beurten). Uiteindelijk haalde Nick de overwinning nog binnen, maar Max had het hem nog wel even doen zweten (32-19 in 32 beurten). Toch nog goed genoeg voor een gedeelde ‘man van de match' notering.
Joe Pilers haalt nog maar eens zwaar uit en staat nu al met anderhalf been in 1/8 finales
19/02//2024 © Joe Pilers (foto archief)
■ PIERRE (15) – RIK Guyot (17)
Pierre depanneerde Marcel die wegens tandproblemen verstek moest laten. Pierre startte van acquit, mistte het punt, maar uitgezonderd dit schoonheidsfoutje begon hij vrij indrukwekkend aan de partij. Met onder andere een triootje, twee duootjes en nog wat losse caramboles erbij liet onze ploegmakker zijn tegenstrever in de beginfase al behoorlijk zweten (9-1 na 9 beurten). Op dat moment leek de 1-0 al zo goed als binnen maar het kan verkeren zij ene Bredero. Pierre mistte nu enkele figuren op een haartje, kreeg daarna moeilijker op te lossen figuren gepresenteerd, en de match kantelde. De meer ervaren Rik (in een ver verleden nog 25 spelend) zette nu alles in op verdedigen en daar had Pierre behoorlijk wat problemen mee. De Wommelgemnaar werd nu duidelijk de betere van de twee maar dat overwicht vertaalde zich in eerste instantie nog niet meteen in de cijfers (10-4 na 18 beurten en 11-7 na 25 beurten). Wel wat later na een reeksje van 1,3,1,0,1 (13-13 na 30 beurten). Maar Pierre bleef mentaal overeind en wist Rik in de laatste rechte lijn toch nog te verschalken (15-14 in de 35ste beurt). Rik had dan wel nog een nabeurt… maar drie punten dat zou toch niet lukken? Toch wel! En dit tot groot jolijt van zijn ploegmakkers (15-17 in 35 beurten).
■ MARCO (21) – PAUL Van Den Bosch (21)
Veel beter als Marco kan je aan een partij nauwelijks beginnen. Dubbel gemotiveerd na twee nederlagen op rij in de competitie vlamde hij meteen vijf stuks bijeen (5-1). Met het vertrouwen zat het dus meteen goed en ook daarna bleef hij sterk spelend zijn voorsprong verder uitbouwen (10-3 na 8 beurten). Paul had heel wat meer tijd nodig om op toerental te komen maar vanaf beurt tien lukte dat toch vrij aardig. Met een reeks van 1,2,1,2,1 leek hij alvast goed op weg om het geslagen gat te dichten (13-10 na 14 beurten). Doch Marco, steeds spelend rond de moyenne, reageerde gevat, en kwam met onder meer een triootje opnieuw ruim aan de leiding (17-10 in de 16de beurt). Maar Paul staat in het individueel klassement in zijn afdeling niet voor niets op de achtste plek natuurlijk. Met een tweede reeks van 2,4,1 zorgde hij alsnog voor een nagelbijtende ontknoping (17-17 na 18 beurten). De spanning was nu om te snijden maar onze ploegmakker liet zich niet meer de kaas van het brood eten. Drie beurtjes later was de dik verdiende overwinning een feit (21-19 in 21 beurten. Het had bloed, zweet, en vooral veel boerkes gekost, maar de eerste winst was binnen. Thumbs up captain!
■ PAUL Augustinus (32) – KEVIN (28)
Kevin, waarbij in de reguliere competitie al weken het zwaard van Damocles boven zijn hoofd hangt (art.13), kon zich vandaag nog eens volledig laten gaan. Hij moest het opnemen tegen de voor ons nobele onbekende Paul, een speler met nog geen enkele overwinning achter zijn naam dit seizoen en (slechts) een 0,857 als beste seizoenprestatie. Op papier een hapklaar brokje dus. Kevin nam meteen het initiatief en speelde al vrij vlug een respectabele voorsprong bijeen (1-8 na 6 beurten). Paul had tussentijds ook al wel al laten zien dat hij wel degelijk een balletje kon (stompen) maar miste wat precisie in de afwerking. Dat beterde wel naarmate de wedstrijd vorderde (7-8 na 8 beurten en 11-13 na 11 beurten) maar onze Kev hield alles goed onder controle. Paul bleef hierna een tijdje puntenloos achter, en die kans liet onze Kev niet aan zich voorbij gaan om zijn voorsprong terug te vergroten (11-20 na 16 beurten). Paul antwoordde meteen tegen met een reeks van 3,0,2,2,1 (19-22 na 21 beurten), maar na een reeks van 1,0,1,3 hoorde onze ploegmakker even later de kerkklokken al luiden (19-27 na 25 beurten). De kaarten leken nu duidelijk geschud maar opnieuw ploeterde die dekselse Paul zich terug in de wedstrijd. Met achtereenvolgens vijf stuks, een duootje en een triootje was ook hij nu nog maar een zucht verwijderd van de zege (29-27 na 28 beurten). Opluchting alom wanneer er daarna voor Kevin een niet te missen pruim zo groot als een pompoen kwam te liggen, maar hij mistte onbegrijpelijk (…). Het werd nu muisstil op de Berchemse tribune, en al zeker wanneer ook Paul tijdens de volgende beurt een matchbal verzilverde (31-27 in de 29ste beurt). Ook hij mistte het laatste punt,… en Kevin? Tja, die stootte zich geen twee keer tegen dezelfde steen (31-28 in 29 beurten). Toppie makker!
■ MARC (28) – FREDDY Van Camp (36)
De drie punten waren dus al binnen en dan kan je als laatste speler toch iets meer op je gemak aan de wedstrijd beginnen. Marc moest in de arena tegen Freddy, een biljart celebrity die tegenwoordig in de Belgische competitie enkel nog actief is in het vrijspel (300) en kader 38/2 (180), en vooral ook gekend door zijn atypische houding aan de biljarttafel. Marc schoot het best, doch bescheiden uit de startblokken (3-1 na 2 beurten) en speelde verder zonder echt te schitteren vrij makkelijk zijn moyennenetje (10-10 na 10 beurten). Een matchke van om en bij de dertig beurten lag in het verschiet maar dan pakte Marc plots uit met een serie van acht (18-10 na 11 beurten). Wat in de competitie maar niet wil lukken (hoogste serie 6), lukt in de beker blijkbaar met sprekend gemak (10,8,7,8). Deze cartouche zette hem al goed op weg richting overwinning, maar dan vielen de mannen van BC De living het lokaal binnen en de concentratie was even zoek. Vier puntenloze beurten volgden maar dan vond onze ploegmakker het welletjes geweest. Marc hervond de focus en met een ijzingwekkende koelbloedigheid fusilleerde hij zijn tegenstander met een reeks van 3,4,3 (28-14 in 18 beurten). Een mooie afsluiter, dik verdiend bekroond met de ‘man van de match’ notering.
Pierre depanneerde Marcel die wegens tandproblemen verstek moest laten. Pierre startte van acquit, mistte het punt, maar uitgezonderd dit schoonheidsfoutje begon hij vrij indrukwekkend aan de partij. Met onder andere een triootje, twee duootjes en nog wat losse caramboles erbij liet onze ploegmakker zijn tegenstrever in de beginfase al behoorlijk zweten (9-1 na 9 beurten). Op dat moment leek de 1-0 al zo goed als binnen maar het kan verkeren zij ene Bredero. Pierre mistte nu enkele figuren op een haartje, kreeg daarna moeilijker op te lossen figuren gepresenteerd, en de match kantelde. De meer ervaren Rik (in een ver verleden nog 25 spelend) zette nu alles in op verdedigen en daar had Pierre behoorlijk wat problemen mee. De Wommelgemnaar werd nu duidelijk de betere van de twee maar dat overwicht vertaalde zich in eerste instantie nog niet meteen in de cijfers (10-4 na 18 beurten en 11-7 na 25 beurten). Wel wat later na een reeksje van 1,3,1,0,1 (13-13 na 30 beurten). Maar Pierre bleef mentaal overeind en wist Rik in de laatste rechte lijn toch nog te verschalken (15-14 in de 35ste beurt). Rik had dan wel nog een nabeurt… maar drie punten dat zou toch niet lukken? Toch wel! En dit tot groot jolijt van zijn ploegmakkers (15-17 in 35 beurten).
■ MARCO (21) – PAUL Van Den Bosch (21)
Veel beter als Marco kan je aan een partij nauwelijks beginnen. Dubbel gemotiveerd na twee nederlagen op rij in de competitie vlamde hij meteen vijf stuks bijeen (5-1). Met het vertrouwen zat het dus meteen goed en ook daarna bleef hij sterk spelend zijn voorsprong verder uitbouwen (10-3 na 8 beurten). Paul had heel wat meer tijd nodig om op toerental te komen maar vanaf beurt tien lukte dat toch vrij aardig. Met een reeks van 1,2,1,2,1 leek hij alvast goed op weg om het geslagen gat te dichten (13-10 na 14 beurten). Doch Marco, steeds spelend rond de moyenne, reageerde gevat, en kwam met onder meer een triootje opnieuw ruim aan de leiding (17-10 in de 16de beurt). Maar Paul staat in het individueel klassement in zijn afdeling niet voor niets op de achtste plek natuurlijk. Met een tweede reeks van 2,4,1 zorgde hij alsnog voor een nagelbijtende ontknoping (17-17 na 18 beurten). De spanning was nu om te snijden maar onze ploegmakker liet zich niet meer de kaas van het brood eten. Drie beurtjes later was de dik verdiende overwinning een feit (21-19 in 21 beurten. Het had bloed, zweet, en vooral veel boerkes gekost, maar de eerste winst was binnen. Thumbs up captain!
■ PAUL Augustinus (32) – KEVIN (28)
Kevin, waarbij in de reguliere competitie al weken het zwaard van Damocles boven zijn hoofd hangt (art.13), kon zich vandaag nog eens volledig laten gaan. Hij moest het opnemen tegen de voor ons nobele onbekende Paul, een speler met nog geen enkele overwinning achter zijn naam dit seizoen en (slechts) een 0,857 als beste seizoenprestatie. Op papier een hapklaar brokje dus. Kevin nam meteen het initiatief en speelde al vrij vlug een respectabele voorsprong bijeen (1-8 na 6 beurten). Paul had tussentijds ook al wel al laten zien dat hij wel degelijk een balletje kon (stompen) maar miste wat precisie in de afwerking. Dat beterde wel naarmate de wedstrijd vorderde (7-8 na 8 beurten en 11-13 na 11 beurten) maar onze Kev hield alles goed onder controle. Paul bleef hierna een tijdje puntenloos achter, en die kans liet onze Kev niet aan zich voorbij gaan om zijn voorsprong terug te vergroten (11-20 na 16 beurten). Paul antwoordde meteen tegen met een reeks van 3,0,2,2,1 (19-22 na 21 beurten), maar na een reeks van 1,0,1,3 hoorde onze ploegmakker even later de kerkklokken al luiden (19-27 na 25 beurten). De kaarten leken nu duidelijk geschud maar opnieuw ploeterde die dekselse Paul zich terug in de wedstrijd. Met achtereenvolgens vijf stuks, een duootje en een triootje was ook hij nu nog maar een zucht verwijderd van de zege (29-27 na 28 beurten). Opluchting alom wanneer er daarna voor Kevin een niet te missen pruim zo groot als een pompoen kwam te liggen, maar hij mistte onbegrijpelijk (…). Het werd nu muisstil op de Berchemse tribune, en al zeker wanneer ook Paul tijdens de volgende beurt een matchbal verzilverde (31-27 in de 29ste beurt). Ook hij mistte het laatste punt,… en Kevin? Tja, die stootte zich geen twee keer tegen dezelfde steen (31-28 in 29 beurten). Toppie makker!
■ MARC (28) – FREDDY Van Camp (36)
De drie punten waren dus al binnen en dan kan je als laatste speler toch iets meer op je gemak aan de wedstrijd beginnen. Marc moest in de arena tegen Freddy, een biljart celebrity die tegenwoordig in de Belgische competitie enkel nog actief is in het vrijspel (300) en kader 38/2 (180), en vooral ook gekend door zijn atypische houding aan de biljarttafel. Marc schoot het best, doch bescheiden uit de startblokken (3-1 na 2 beurten) en speelde verder zonder echt te schitteren vrij makkelijk zijn moyennenetje (10-10 na 10 beurten). Een matchke van om en bij de dertig beurten lag in het verschiet maar dan pakte Marc plots uit met een serie van acht (18-10 na 11 beurten). Wat in de competitie maar niet wil lukken (hoogste serie 6), lukt in de beker blijkbaar met sprekend gemak (10,8,7,8). Deze cartouche zette hem al goed op weg richting overwinning, maar dan vielen de mannen van BC De living het lokaal binnen en de concentratie was even zoek. Vier puntenloze beurten volgden maar dan vond onze ploegmakker het welletjes geweest. Marc hervond de focus en met een ijzingwekkende koelbloedigheid fusilleerde hij zijn tegenstander met een reeks van 3,4,3 (28-14 in 18 beurten). Een mooie afsluiter, dik verdiend bekroond met de ‘man van de match’ notering.
Joe Pilers verstevigt met zege koppositie
29/01//2024 © Joe Pilers
Uitgezonderd Marcel deden we ons voor de wedstrijd nog'ns te goed aan een lekkere kom spaghetti. Of dit ons mee aan de overwinning heeft geholpen weten we niet, feit is wel dat de enige die deze lekkernij aan zich liet voorbij gaan... verloor. Toeval? Wie zal het zeggen.
Een accuraat verslag kunnen we jammer genoeg niet geven omdat we tussen match 2 en 3 technische problemen kregen met onze laptop. Het euvel werd naderhand wel verholpen, maar de gedetailleerde gegevens van alle wedstrijden gingen verloren. Dit is wat we er ons nog van herinneren…
■ MARCO (21) – KURT Vermeiren (15)
Marco ging van start als een kruisraket en na amper vier beurten was zijn tegenstrever al uitgeteld (14-0). Of het er nu iets mee te maken had of niet, maar op het moment dat Alex en Georgette het lokaal betraden kreeg onze ploegmakker nog nauwelijks een punt gemaakt. Uiteindelijk had hij nog 21 beurten nodig voor de resterende zeven punten (21-2 in 25 beurten). Kurt scoorde dus maar twee puntjes, maar dat kon de pret bij de (schitterende) bezoekers niet bederven. Voor onze cap was het al zijn 6de ‘man van de match’ notering van het seizoen.
■ PIERRE Dierick (17) – MARCEL (23)
Het was vandaag Marcel zijn dagje niet. Ok, hij kreeg wel vaak moeilijke figuren op te lossen, maar even goed werden de maakbare ook vaak gemist. Kortom, onze ploegmakker was geen match voor Pierre die nochtans 44 beurten nodig had om de verdiende winst binnen te halen (16-17). Tijdens het verwerken van deze match begonnen de laptop perikelen.
■ ROGER Wouters (19) – KEVIN (28)
Roger moest naar geforceerde punten aan de bak tegen onze biljartvirtuoos. Hij was voor de bezoekers veruit de betere speler vandaag, maar het ontbrak hem regelmatig aan wat geluk bij de afwerking. Kevin nam het eerste gedeelte voor zijn rekening, Roger het tweede. In de laatste rechte lijn leek Roger het te gaan halen, maar Kevin pakte alsnog de overwinning na een millimetersprint (18-28 in 28 beurten). Een gelijkspel was hier misschien juister geweest, maar onverdiend was deze winst nu ook weer niet.
■ NICK (32) – LUC Klinckaert (21)
Ook Nick had het niet makkelijk tegen de Wilrijkse kopman. In het begin leek het er op dat Luc geen partij was voor onze ploegmakker maar daar kwam gaandeweg verandering in. Nick kreeg lange tijd de elf punten handicap niet goed gemaakt, maar een serietje van vier ruim halfweg de match bracht redding. Hierna vergrootte Nick zijn voorsprong maar Luc vocht zich terug in de match. In het heetst van de strijd kwam Nick terug in de problemen nadat hij zo goed als drie identieke bricoles op rij mistte. Ook hier leek de bezoeker het te gaan halen, maar gelukkig kwam er voor Nick geen bricole meer te liggen zodat alles toch nog goed afliep (32-20 in 31 beurten).
■ MARCO (21) – KURT Vermeiren (15)
Marco ging van start als een kruisraket en na amper vier beurten was zijn tegenstrever al uitgeteld (14-0). Of het er nu iets mee te maken had of niet, maar op het moment dat Alex en Georgette het lokaal betraden kreeg onze ploegmakker nog nauwelijks een punt gemaakt. Uiteindelijk had hij nog 21 beurten nodig voor de resterende zeven punten (21-2 in 25 beurten). Kurt scoorde dus maar twee puntjes, maar dat kon de pret bij de (schitterende) bezoekers niet bederven. Voor onze cap was het al zijn 6de ‘man van de match’ notering van het seizoen.
■ PIERRE Dierick (17) – MARCEL (23)
Het was vandaag Marcel zijn dagje niet. Ok, hij kreeg wel vaak moeilijke figuren op te lossen, maar even goed werden de maakbare ook vaak gemist. Kortom, onze ploegmakker was geen match voor Pierre die nochtans 44 beurten nodig had om de verdiende winst binnen te halen (16-17). Tijdens het verwerken van deze match begonnen de laptop perikelen.
■ ROGER Wouters (19) – KEVIN (28)
Roger moest naar geforceerde punten aan de bak tegen onze biljartvirtuoos. Hij was voor de bezoekers veruit de betere speler vandaag, maar het ontbrak hem regelmatig aan wat geluk bij de afwerking. Kevin nam het eerste gedeelte voor zijn rekening, Roger het tweede. In de laatste rechte lijn leek Roger het te gaan halen, maar Kevin pakte alsnog de overwinning na een millimetersprint (18-28 in 28 beurten). Een gelijkspel was hier misschien juister geweest, maar onverdiend was deze winst nu ook weer niet.
■ NICK (32) – LUC Klinckaert (21)
Ook Nick had het niet makkelijk tegen de Wilrijkse kopman. In het begin leek het er op dat Luc geen partij was voor onze ploegmakker maar daar kwam gaandeweg verandering in. Nick kreeg lange tijd de elf punten handicap niet goed gemaakt, maar een serietje van vier ruim halfweg de match bracht redding. Hierna vergrootte Nick zijn voorsprong maar Luc vocht zich terug in de match. In het heetst van de strijd kwam Nick terug in de problemen nadat hij zo goed als drie identieke bricoles op rij mistte. Ook hier leek de bezoeker het te gaan halen, maar gelukkig kwam er voor Nick geen bricole meer te liggen zodat alles toch nog goed afliep (32-20 in 31 beurten).
Joe Pilers haalt 0-2 achterstand op en wint uiteindelijk nog met monsterscore
22/12//2023 © Joe Pilers
■ SANDRA Verbruggen (15) – MARCO (19)
De druk voor deze confrontatie lag volledig bij onze ploegmakker. Een nederlaag tegen een vrouw zou immers gelijk staan aan jarenlange pesterijen en dat wilde hij kost wat kost vermijden natuurlijk. Maar de statistieken van Sandra spraken wel in haar voordeel. Met slechts één nederlaag (met 1 puntje) op tien wedstrijden was ze overduidelijk geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Dat ze kon biljarten zagen we meteen, maar nu ook weer niet in die mate om het Marco moeilijk te maken. Doch onze cap had vandaag zijn dagje niet en had zelfs de grootste moeite om nog maar in Sandra’s buurt te blijven (2-3 na 6 beurten, 5-4 na 12 beurten en 7-6 na 20 beurten). Een matig scoreverloop dat mede veroorzaakt werd door het defensief aspect van het spelletje. Want hoe Sandra het klaarspeelde weten we niet (en zijzelf wellicht ook niet) maar de perfectie van haar verdediging was bij momenten met geen pen te beschrijven. Na een triootje in beurt 25 leek het dan toch de goede richting uit te gaan voor onze cap (9-12) maar Sandra gaf - met grote dank aan Dame Fortuna - geen duimbreed meer toe (10-13 na 29 beurten en 12-15 na 34 beurten). Twee beurtjes later stond de monsterhit ‘Rozen voor Sandra’ voor eeuwig en altijd in Marco’s geheugen gegrift (15-17 in 36 beurten). Na de match erkende de goedlachse Sandra het geluk dat ze meermaals had gehad (6), maar Marco’s mea culpa was evenzeer terecht. Het was gewoon niet goed vandaag. Maar dat kan en mag! ♫ breng die ro…♫ (gniffel, gniffel).
■ RUDI Somers (17) – KEVIN (28)
Onze Kev moest het nu opnemen tegen Rudi, de echtgenoot van jawel… Sandra. Onnodig te zeggen dat die er later op de avond geen zin in had om als verliezende wederhelft met haar in bed te duiken. By the way… hoeveel rozenboeketten moet die al niet gekocht hebben? Soit… we wijken af. Over naar de wedstrijd. Vrouwlief had hem duidelijk geïnspireerd want Rudi haalde meteen fors uit met een duootje, gevolgd door een serie van vier (6-2 na 2 beurten). Helaba dacht Kevin en zette daar meteen een vette reeks van 1,4,2,2 tegenover (8-11 na 7 beurten). Maar Dame Fortuna bleef de bitch uithangen en hielp Rudi een beurt later met twee varkens aan een triootje (11-11 na 8 beurten). Dat Rudi bezig was aan een sterke partij, zoveel was duidelijk, maar ook Kevin bewees met een tweede reeks van 3,1,1,1 dat zijn armen ook weer dik inorde waren (12-17 na 13 beurten). Niettemin voelden we de bui toch al stilaan hangen. Rudi verzwakte met het nodige geluk nauwelijks en Kevin bleef na een viertal missers op een haartje zes beurten puntenloos achter (16-17 na 19 beurten). Met voor Rudi nog maar één puntje te gaan was de situatie voor onze ploegmakker nu wel echt hopeloos. Maar Kevin had verrassend genoeg nog een sterke eindsprint in huis. Met drie, vier en twee stuks in de nabeurt kwam hij uiteindelijk nog zeer dicht bij een gelijkspel (17-26 in 22 beurten). Hij had het in ieder geval meer dan dik verdiend. Rudi had dan wel een sterke partij gespeeld, zijn beste van het seizoen trouwens, maar dat had hij eerlijkheidshalve wel grotendeels te danken aan die dekselse Romeinse trut. Is’t just of ni?
■ MARC (28) – GEERT Verlinden (17)
Enkele uitzonderingen niet te na gesproken is Marc eigenlijk al het ganse seizoen op zoek naar zijn vorm van vorig seizoen. Sommige ploegmakkers en supporters vragen zich dan ook af of hij tegenwoordig niet te veel bezig is met riooljournalistiek, fotografie, of het maken van onnozele cartoons in plaats van wat meer voor zijn sport te leven. Neem nu vandaag. Wint ie eindelijk eens het trekken naar band maar speelt die dan weer hopeloos naast. Onbegrijpelijk. En daarna! Twee puntjes in zes beurten! We gaan hem nu niet meteen vergelijken met pakweg Sandra… maar toch. Genoeg stof tot nadenken. Maar geheel onverwacht zette Marc in geen tijd alle criticasters, zeikerds, muggenzifters, betweters en kwaadaardige individuen op het verkeerde been. In beurt zeven deed hij al een eerste keer de wenkbrauwen fronsen met een mooie (jawel) serie van acht (10-2), weinig later gevolgd door maar liefst tien! stuks (21-2 na 10 beurten). Iedereen zat nu met open mond naar iedereen te kijken en nog was het niet gedaan. Twee beurtjes later zette hij zich nog eens schrap om uiteindelijk te finishen met zijn derde bommetje van de avond, deze keer goed voor zeven stuks (28-2 in 12 beurten). En geloof het of niet, ze moesten hem tegenhouden of hij had nog bezig geweest. ‘From Zero to Hero in No Time’. Een plan om deze ‘beste prestatie ooit’ te verfilmen staat al in de steigers…
■ NICK (32) – LEO Vandersteen (19)
Maar wie nu dacht dat we alles al gezien hadden had het dik verkeerd. Nick, nog zo’n streverke binnen de ploeg, dacht bij zichzelf: ‘wat jij kan, kan ik ook!’ en vertrok als een kruisraket uit de startblokken. Na amper drie beurten had hij met een indrukwekkende reeks van 7,4,5 al de helft van zijn punten bijeen gevlamd (16-3). Voor de tweede keer deze avond zat iedereen weer met open mond iedereen te bekijken. Wtf, wat is dit allemaal? Eén iemand werd wel opvallend stil, want die zag zijn nog zeer prille record al verpulverd. Marc gunde het Nick wel, maar gelukkig voor hem (het zou toch sneu geweest zijn) kwam het zover niet. Nick maakte aansluitend twee brossen op rij (hij is ook maar een mens) maar scoorde dan wel non-stop tot aan de finish (2,2,1,1,1,2,1,2,1,3). Geen grote hoeveelheden meer, maar het ging wel vooruit natuurlijk (32-9 in 15 beurten). Toch ook jammer voor hem dat dergelijke prestatie geen ‘man van de match’ notering opleverde. Zijn beste match ooit werd het net niet met 2,133 moyenne. Die dateert nog altijd van 2020 met 2,154 moyenne (28 in 13 beurten). Maar nu zijn we echt aan’t zeveren. Het was TOP TOP TOP punt andere regel.
Alex en Georgette waren ook van de partij en zagen dat het meer dan goed was.
De druk voor deze confrontatie lag volledig bij onze ploegmakker. Een nederlaag tegen een vrouw zou immers gelijk staan aan jarenlange pesterijen en dat wilde hij kost wat kost vermijden natuurlijk. Maar de statistieken van Sandra spraken wel in haar voordeel. Met slechts één nederlaag (met 1 puntje) op tien wedstrijden was ze overduidelijk geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Dat ze kon biljarten zagen we meteen, maar nu ook weer niet in die mate om het Marco moeilijk te maken. Doch onze cap had vandaag zijn dagje niet en had zelfs de grootste moeite om nog maar in Sandra’s buurt te blijven (2-3 na 6 beurten, 5-4 na 12 beurten en 7-6 na 20 beurten). Een matig scoreverloop dat mede veroorzaakt werd door het defensief aspect van het spelletje. Want hoe Sandra het klaarspeelde weten we niet (en zijzelf wellicht ook niet) maar de perfectie van haar verdediging was bij momenten met geen pen te beschrijven. Na een triootje in beurt 25 leek het dan toch de goede richting uit te gaan voor onze cap (9-12) maar Sandra gaf - met grote dank aan Dame Fortuna - geen duimbreed meer toe (10-13 na 29 beurten en 12-15 na 34 beurten). Twee beurtjes later stond de monsterhit ‘Rozen voor Sandra’ voor eeuwig en altijd in Marco’s geheugen gegrift (15-17 in 36 beurten). Na de match erkende de goedlachse Sandra het geluk dat ze meermaals had gehad (6), maar Marco’s mea culpa was evenzeer terecht. Het was gewoon niet goed vandaag. Maar dat kan en mag! ♫ breng die ro…♫ (gniffel, gniffel).
■ RUDI Somers (17) – KEVIN (28)
Onze Kev moest het nu opnemen tegen Rudi, de echtgenoot van jawel… Sandra. Onnodig te zeggen dat die er later op de avond geen zin in had om als verliezende wederhelft met haar in bed te duiken. By the way… hoeveel rozenboeketten moet die al niet gekocht hebben? Soit… we wijken af. Over naar de wedstrijd. Vrouwlief had hem duidelijk geïnspireerd want Rudi haalde meteen fors uit met een duootje, gevolgd door een serie van vier (6-2 na 2 beurten). Helaba dacht Kevin en zette daar meteen een vette reeks van 1,4,2,2 tegenover (8-11 na 7 beurten). Maar Dame Fortuna bleef de bitch uithangen en hielp Rudi een beurt later met twee varkens aan een triootje (11-11 na 8 beurten). Dat Rudi bezig was aan een sterke partij, zoveel was duidelijk, maar ook Kevin bewees met een tweede reeks van 3,1,1,1 dat zijn armen ook weer dik inorde waren (12-17 na 13 beurten). Niettemin voelden we de bui toch al stilaan hangen. Rudi verzwakte met het nodige geluk nauwelijks en Kevin bleef na een viertal missers op een haartje zes beurten puntenloos achter (16-17 na 19 beurten). Met voor Rudi nog maar één puntje te gaan was de situatie voor onze ploegmakker nu wel echt hopeloos. Maar Kevin had verrassend genoeg nog een sterke eindsprint in huis. Met drie, vier en twee stuks in de nabeurt kwam hij uiteindelijk nog zeer dicht bij een gelijkspel (17-26 in 22 beurten). Hij had het in ieder geval meer dan dik verdiend. Rudi had dan wel een sterke partij gespeeld, zijn beste van het seizoen trouwens, maar dat had hij eerlijkheidshalve wel grotendeels te danken aan die dekselse Romeinse trut. Is’t just of ni?
■ MARC (28) – GEERT Verlinden (17)
Enkele uitzonderingen niet te na gesproken is Marc eigenlijk al het ganse seizoen op zoek naar zijn vorm van vorig seizoen. Sommige ploegmakkers en supporters vragen zich dan ook af of hij tegenwoordig niet te veel bezig is met riooljournalistiek, fotografie, of het maken van onnozele cartoons in plaats van wat meer voor zijn sport te leven. Neem nu vandaag. Wint ie eindelijk eens het trekken naar band maar speelt die dan weer hopeloos naast. Onbegrijpelijk. En daarna! Twee puntjes in zes beurten! We gaan hem nu niet meteen vergelijken met pakweg Sandra… maar toch. Genoeg stof tot nadenken. Maar geheel onverwacht zette Marc in geen tijd alle criticasters, zeikerds, muggenzifters, betweters en kwaadaardige individuen op het verkeerde been. In beurt zeven deed hij al een eerste keer de wenkbrauwen fronsen met een mooie (jawel) serie van acht (10-2), weinig later gevolgd door maar liefst tien! stuks (21-2 na 10 beurten). Iedereen zat nu met open mond naar iedereen te kijken en nog was het niet gedaan. Twee beurtjes later zette hij zich nog eens schrap om uiteindelijk te finishen met zijn derde bommetje van de avond, deze keer goed voor zeven stuks (28-2 in 12 beurten). En geloof het of niet, ze moesten hem tegenhouden of hij had nog bezig geweest. ‘From Zero to Hero in No Time’. Een plan om deze ‘beste prestatie ooit’ te verfilmen staat al in de steigers…
■ NICK (32) – LEO Vandersteen (19)
Maar wie nu dacht dat we alles al gezien hadden had het dik verkeerd. Nick, nog zo’n streverke binnen de ploeg, dacht bij zichzelf: ‘wat jij kan, kan ik ook!’ en vertrok als een kruisraket uit de startblokken. Na amper drie beurten had hij met een indrukwekkende reeks van 7,4,5 al de helft van zijn punten bijeen gevlamd (16-3). Voor de tweede keer deze avond zat iedereen weer met open mond iedereen te bekijken. Wtf, wat is dit allemaal? Eén iemand werd wel opvallend stil, want die zag zijn nog zeer prille record al verpulverd. Marc gunde het Nick wel, maar gelukkig voor hem (het zou toch sneu geweest zijn) kwam het zover niet. Nick maakte aansluitend twee brossen op rij (hij is ook maar een mens) maar scoorde dan wel non-stop tot aan de finish (2,2,1,1,1,2,1,2,1,3). Geen grote hoeveelheden meer, maar het ging wel vooruit natuurlijk (32-9 in 15 beurten). Toch ook jammer voor hem dat dergelijke prestatie geen ‘man van de match’ notering opleverde. Zijn beste match ooit werd het net niet met 2,133 moyenne. Die dateert nog altijd van 2020 met 2,154 moyenne (28 in 13 beurten). Maar nu zijn we echt aan’t zeveren. Het was TOP TOP TOP punt andere regel.
Alex en Georgette waren ook van de partij en zagen dat het meer dan goed was.
Uitstekende start!
28/11//2023 © Joe Pilers
Voor onze eerste wedstrijd in de bekercompetitie trokken we richting Wommelgem waar we strijd moesten leveren tegen een subtopper uit de B-reeks; BC Familia. Sommigen van ons hadden er al eens gespeeld, wat dan in het seizoen 2018-2019 moet geweest zijn tegen Verz. Ceuppens & Schuermans (het vroegere Anko-Invest met o.a. Hugo Mortelmans). In vergelijking met toen had het lokaal volgens hen een grondige opmaakbeurt gekregen, maar voor zover de les geschiedenis. En inderdaad het was mooi ingericht en super gezellig. Bovendien gebeurd het niet vaak dat we op verplaatsing met z’n allen, inclusief onze Borsbeekse Nicole & Hugo (Georgette & Alex), bij elkaar kunnen zitten. En last but not least was er ook nog eens de super vriendelijke bediening van de waardin des huizes die overigens ook nog eens mocht gezien worden. Kortom, ideale omstandigheden om er een topavond van te maken…
MARCO (19) – JOSEPH Van Der Sande (15)
■ Menig biljartkenner had tijdens de drie minuten durende opwarming van Marco al opgemerkt dat zijnen arm vandaag meer dan goed was. Marco voelde zich duidelijk in zijn nopjes op het Wommelgemse blauwe laken en liet dat van acquit ook meteen merken met een triootje (3-1). Zelfs een kleine tiental minuten durende onderbreking omwille van technische problemen met het scorebord konden onze ploegmakker niet afremmen. Want ook daarna bleef hij steeds over en bij de moyenne spelen (8-3 na 8 beurten), maar vanaf beurt tien ontpopte hij zich helemaal tot biljartvirtuoos. Met opeenvolgend twee series van vier, een enkel punt en een duootje verwees hij de verbouwereerde Joseph in geen tijd naar het rijk der doden (19-4 in 13 beurten). Een topprestatie om u tegen te zeggen, uiteraard bekroond met een dikke vette ‘man van de match’ notering (diepe buiging).
■ RIK Guyot (19) – MARCEL (23)
Rik begon van acquit onmiddellijk met een duootje (2-0) maar Marcel stelde daar een beurt later al meteen vier stuks tegenover (2-4 na 2 beurten). Na beurt vijf leek het er op dat Marcel definitief vertrokken was (3-7) maar niets was minder waar. Rik worstelde zich een beurt later terug in de match (4-7) en bleef nu - handicap meegerekend - beurtenlang aanklampen (5-9 na 11 beurten, 8-11 na 14 beurten, 9-14 na 18 beurten en 10-15 na 22 beurten). Na onder meer een triootje leek Marcel dan toch definitief te zijn vertrokken voor de 0-2 (11-19 na 24 beurten), maar Rik remonteerde opnieuw met een reeksje van 2,1,1 (15-19 na 27 beurten). Het bleef dus een dubbeltje op zijn kant en moeilijk te voorspellen in welke richting het in laatste instantie zou vallen. Nagelbijtend gingen we nu richting finish en daarin bleek onze ploegmakker toch veruit de kalmste, productiefste en best verdedigende van de twee (15-23 in 34 beurten). Ongetwijfeld een opsteker na zes competitienederlagen op rij. Well done makker!
■ KEVIN (28) – PAUL Van Den Bosch (21)
Kevin kwam van acquit 2-0 voor, vergrootte die voorsprong tijdens de zesde beurt tot 4-1, maar toch was het Paul die na een reeks van 3,1,3 het heft in handen nam (7-8 na 8 beurten). Kevin was zeker niet slecht bezig, totaal niet, maar tijdens de beginfase hadden we toch al kunnen vaststellen dat hij - met de biljart skills die we van Paul tot dan al gezien hadden - geen makkelijke avond tegemoet zou gaan. Louter die zeven punten dat hij moest voorgeven was al een serieuze handicap. Doch, onder het motto ‘moeilijk gaat ook’ kwam onze ploegmakker even later terug aan de leiding (10-9 in de 12de beurt), maar dan kreeg hij een saflet rond z’n oren die zelfs nu bij het lezen nog steeds voelbaar is. Paul begaf zich naar de biljarttafel en knalde zo maar eventjes elf stuks bijeen. Wablief? ELF!. Het had dan al net zo goed gedaan kunnen zijn want Paul mistte het twaalfde en laatste punt op een haartje (10-20 na 12 beurten). Uiteindelijk bleef onze cap toch nog Keizer van de avond omdat Paul nog drie beurten nodig had alvorens hij oververdiend de armen in de lucht kon werpen (11-21 in 15 beurten).
■ NICK (32) – REGINALD Guyot (25)
Met Reginald kreeg Nick op papier de sterkste Familia-speler van de avond tegenover zich. Regi maakte na 6 wedstrijden al een art. 13 promotie en won in de competitie 7 van zijn 8 wedstrijden. Hij verloor dus tot nu toe slechts één keer, maar dat was dan wel tegen ene Peter Verreyde (15 beurten). De verwachtingen waren bij beide teams hooggespannen, maar wie vuurwerk verwachtte bleef lange tijd op zijn honger zitten. Nick had aanvankelijk heel wat moeite om punten op het bord te zetten en Regi kreeg tot zijn grote ergernis beurtenlang af te rekenen met de ijzersterke verdediging van Nick (7-0 na 12 beurten). Vanaf beurt 13 begon het voor Regi dan toch iets beter te lopen en liet hij met regelmaat zien dat hij wel degelijk een talentrijke speler is, maar ook Nick kwam gaandeweg beter in zijn spel (14-3 na 18 beurten, 19-6 na 22 beurten, 24-8 na 26 beurten en 29-16 na 32 beurten). Nick was nu nog maar drie puntjes verwijderd van de overwinning, maar het kostte hem nog heel wat zweetdruppels voor het zover was (32-19 in 39 beurten). Thumbs up!
■ Menig biljartkenner had tijdens de drie minuten durende opwarming van Marco al opgemerkt dat zijnen arm vandaag meer dan goed was. Marco voelde zich duidelijk in zijn nopjes op het Wommelgemse blauwe laken en liet dat van acquit ook meteen merken met een triootje (3-1). Zelfs een kleine tiental minuten durende onderbreking omwille van technische problemen met het scorebord konden onze ploegmakker niet afremmen. Want ook daarna bleef hij steeds over en bij de moyenne spelen (8-3 na 8 beurten), maar vanaf beurt tien ontpopte hij zich helemaal tot biljartvirtuoos. Met opeenvolgend twee series van vier, een enkel punt en een duootje verwees hij de verbouwereerde Joseph in geen tijd naar het rijk der doden (19-4 in 13 beurten). Een topprestatie om u tegen te zeggen, uiteraard bekroond met een dikke vette ‘man van de match’ notering (diepe buiging).
■ RIK Guyot (19) – MARCEL (23)
Rik begon van acquit onmiddellijk met een duootje (2-0) maar Marcel stelde daar een beurt later al meteen vier stuks tegenover (2-4 na 2 beurten). Na beurt vijf leek het er op dat Marcel definitief vertrokken was (3-7) maar niets was minder waar. Rik worstelde zich een beurt later terug in de match (4-7) en bleef nu - handicap meegerekend - beurtenlang aanklampen (5-9 na 11 beurten, 8-11 na 14 beurten, 9-14 na 18 beurten en 10-15 na 22 beurten). Na onder meer een triootje leek Marcel dan toch definitief te zijn vertrokken voor de 0-2 (11-19 na 24 beurten), maar Rik remonteerde opnieuw met een reeksje van 2,1,1 (15-19 na 27 beurten). Het bleef dus een dubbeltje op zijn kant en moeilijk te voorspellen in welke richting het in laatste instantie zou vallen. Nagelbijtend gingen we nu richting finish en daarin bleek onze ploegmakker toch veruit de kalmste, productiefste en best verdedigende van de twee (15-23 in 34 beurten). Ongetwijfeld een opsteker na zes competitienederlagen op rij. Well done makker!
■ KEVIN (28) – PAUL Van Den Bosch (21)
Kevin kwam van acquit 2-0 voor, vergrootte die voorsprong tijdens de zesde beurt tot 4-1, maar toch was het Paul die na een reeks van 3,1,3 het heft in handen nam (7-8 na 8 beurten). Kevin was zeker niet slecht bezig, totaal niet, maar tijdens de beginfase hadden we toch al kunnen vaststellen dat hij - met de biljart skills die we van Paul tot dan al gezien hadden - geen makkelijke avond tegemoet zou gaan. Louter die zeven punten dat hij moest voorgeven was al een serieuze handicap. Doch, onder het motto ‘moeilijk gaat ook’ kwam onze ploegmakker even later terug aan de leiding (10-9 in de 12de beurt), maar dan kreeg hij een saflet rond z’n oren die zelfs nu bij het lezen nog steeds voelbaar is. Paul begaf zich naar de biljarttafel en knalde zo maar eventjes elf stuks bijeen. Wablief? ELF!. Het had dan al net zo goed gedaan kunnen zijn want Paul mistte het twaalfde en laatste punt op een haartje (10-20 na 12 beurten). Uiteindelijk bleef onze cap toch nog Keizer van de avond omdat Paul nog drie beurten nodig had alvorens hij oververdiend de armen in de lucht kon werpen (11-21 in 15 beurten).
■ NICK (32) – REGINALD Guyot (25)
Met Reginald kreeg Nick op papier de sterkste Familia-speler van de avond tegenover zich. Regi maakte na 6 wedstrijden al een art. 13 promotie en won in de competitie 7 van zijn 8 wedstrijden. Hij verloor dus tot nu toe slechts één keer, maar dat was dan wel tegen ene Peter Verreyde (15 beurten). De verwachtingen waren bij beide teams hooggespannen, maar wie vuurwerk verwachtte bleef lange tijd op zijn honger zitten. Nick had aanvankelijk heel wat moeite om punten op het bord te zetten en Regi kreeg tot zijn grote ergernis beurtenlang af te rekenen met de ijzersterke verdediging van Nick (7-0 na 12 beurten). Vanaf beurt 13 begon het voor Regi dan toch iets beter te lopen en liet hij met regelmaat zien dat hij wel degelijk een talentrijke speler is, maar ook Nick kwam gaandeweg beter in zijn spel (14-3 na 18 beurten, 19-6 na 22 beurten, 24-8 na 26 beurten en 29-16 na 32 beurten). Nick was nu nog maar drie puntjes verwijderd van de overwinning, maar het kostte hem nog heel wat zweetdruppels voor het zover was (32-19 in 39 beurten). Thumbs up!