TERUGRONDE
Datum
|
Plaats
|
Wedstrijd
|
Uitslag
|
Wed.punten
|
Woensdag 4 januari 2023
Dinsdag 17 januari 2023 Vrijdag 3 februari 2023 Maandag 6 februari 2023 Maandag 13 februari 2023 Dinsdag 28 februari 2023 Maandag 13 maart 2023 Donderdag 23 maart 2023 Maandag 3 april 2023 Dinsdag 11 april 2023 Maandag 24 april 2023 Donderdag 4 mei 2023 Dinsdag 16 mei 2023 Maandag 22 mei 2023 Maandag 29 mei 2023 |
Wilrijk
Berchem Schilde Berchem Brecht Heist-op-den-Berg Berchem Lier Berchem Berchem Berchem Antwerpen Lier Berchem Berchem |
BE-Slotenmaker De Bondt - JOE PILERS
JOE PILERS - BC St Margaretha 1 BC Schildebergen - JOE PILERS JOE PILERS - BC St Margaretha 2 BC Goorhof 1 - JOE PILERS KBC Kot Goor - JOE PILERS JOE PILERS - De Willy's De Plezante Hoek 1 - JOE PILERS JOE PILERS - New Avenue 5 JOE PILERS - Starrenhof 3 (↔) JOE PILERS - Starrenhof 1 Euro Enterprises - JOE PILERS De Plezante Hoek Kartuizers - JOE PILERS JOE PILERS - Electro Jacobs JOE PILERS - Garage Vandoninck |
16,05 - 27,09
31,40 - 20,26 21,85 - 22,28 31,00 - 13,75 32,37 - 22,93 20,05 - 24,66 27,74 - 20,95 23,55 - 29,14 21,85 - 25,03 25,98 - 23,66 29,20 - 13,10 16,74 - 26,85 19,30 - 27,07 19,92 - 19,90 26,67 - 25,80 |
ADL-prijsuitreiking te Brecht
Zaterdag, 17 juni 2023
FEESTZAAL GOORHOF. Marc mocht twee prijzen in ontvangst nemen. Eén voor hemzelf voor de derde plaats in het individuele klassement (110€), en een tweede voor de derde plaats van de ploeg (360€).
Joe Pilers geeft dubbele voorsprong uit handen, maar zegeviert alsnog op punten
29/05/2023 © Joe Pilers
■ MARCO (19) – FRANÇOIS Langmans (23)
Marco begon met onder meer een serie van vier bijzonder sterk aan de partij (5-2 na 2 beurten), en hierna zorgde alleen pech ervoor dat het verschil niet nog groter was geworden. Beide spelers bleven nu beurtenlang puntenloos, tot François vanaf beurt zeven plots een knappe reeks van 3,2,5,1 uit zijn mouwen schudde (6-13 na 10 beurten). Opnieuw volgde er een periode waarin maar bitter weinig gebeurde (9-14 na 17 beurten) tot François Marco een tweede mokerslag verkocht met een iets bescheidener reeksje van 4,1,1,1 (9-21 na 21 beurten). Maar ondanks dat François nu nog maar twee puntjes van de overwinning verwijderd was bleef Marco gefocust verder spelen alsof er niets aan de hand was. Met de bedoeling nog zoveel mogelijk punten te vergaren kwam hij met een reeks van 3,1,3,2 beetje bij beetje nog geheel onverwacht terug in de stand. Ja, zelfs tot op één punt van winst (18-21 na 25 beurten). François was nu volledig het noorden kwijt en je voelde dat dé comeback der comebacks er zat aan te komen. En ja hoor! De volgende beurt was het al bingo. François kon nog gelijk stellen in zijn nabeurt, maar was zodanig van slag dat ook die kans hopeloos de mist inging (19-21 in 26 beurten). Jammer dat onze cap met dit huzarenstukje - in overigens nog sterke beurten ook - niet werd bekroond met een ‘man van de match’ notering. Voor ons was hij dat zeer zeker!
■ MARC (25) – GUIDO Bellens (25)
Marco had er met zijn overwinning ook onrechtstreeks voor gezorgd dat Marc meteen met een goed gevoel van start kon gaan, en dat was er aan te merken ook. Na winst in het trekken naar band kwam hij in eerste instantie 2-0 voor, om vervolgens na onder meer twee duootjes en een serie van vier, door te razen naar een zéér fortuinlijke voorsprong (12-4 na 9 beurten). Vermits Guido er tot dan nog niet zoveel van gebakken had, dachten we met zen allen dat het voor onze ploegmakker een ‘walk in the park’ zou worden. Maar plots pakte Guido uit met een reeks van 3,1,4,2, terwijl Marc gelijktijdig enkel een duootje lukte (14-14 na 13 beurten). De bordjes stonden nu terug gelijk, en daarmee had Guido Marc wel een tikje verkocht. Marc had immers tot dan al heel wat kansen laten liggen, maar had vandaag het geluk dat hij bijna constant werd gevoederd met scoringsmogelijkheden. Guido’s opflakkering kende geen vervolg meer, zodat Marc - ondanks de vele missers - nog vrij makkelijk onze tweede overwinning van de avond binnenhaalde (25-18 in 22 beurten). Een sterk resultaat zo lijkt (misschien was het dat ook wel) maar er zat eigenlijk veel meer in. Niettemin pakte hij met dit resultaat in extremis nog de derde plaats af van rivaal Yves Jacobs (individuele klassement).
■ FRANK Daemen (28) – KEVIN (28)
Met een 2-0 voorsprong en al minstens 17,40 punten op zak zaten we meer dan ooit op titelkoers. Maar de beer was nog niet geschoten. Onze twee kleppers moesten dan nog wel aantreden, maar zij kregen op hun beurt ook niet de minsten tegen. Kevin moest het nu als eerste opnemen tegen Frank, dé puntenpakker bij uitstek bij de bezoekers. Frank ging meteen fors van start (8-4 na 3 beurten), maar Kevin bood stevig weerwerk (8-7 na 5 beurten). Met een serie van vier kwam Kevin even later dan voor het eerst aan de leiding (9-11 na 7 beurten) en ook daarna bleef hij geruime tijd de stand aanvoeren (12-13 na 14 beurten). Tijdens de volgende beurt deed Frank dan een stevige gooi naar de overwinning met een bommetje van vijf, maar Kevin zette daar meteen een triootje tegenover (17-16). Kevin had Frank’s aanval overleeft, maar bij diens tweede poging (1,1,3) was de vogel gaan vliegen (22-17 na 18 beurten). De wedstrijd deemsterde nu volledig weg en er werd nauwelijks nog gescoord. Enkel een bricole van onze grootmeester in beurt 24 kon de Berchemse harten nog eens verwarmen en de tribunes doen daveren (23-18 na 24 beurten). En zelfs wanneer Frank nog eens beurtenlang op zijn honger bleef zitten, kwam Kevin nauwelijks dichter in de stand (24-20 na 30 beurten). Het leek dus een uitgemaakte zaak en even later ook een feit. Frank finishte drie beurtjes later na een reeksje van 1,1,2, en Kevin eindigde in zijn nabeurt toch nog verdienstelijk met een triootje (28-25 in 33 beurten).
■ ALBERT Mens (32) – NICK (32)
Het verlies van Kevin was niet meteen een ramp, al diende Nick nu wel te winnen om de beoogde dertig punten of meer binnen te halen. Daarvoor hoefde hij niet eens onnozel te doen, gewoon winnen in dertig beurten en ’t was in de chacoche. Toch bleef dat makkelijker gezegd dan gedaan, en al zeker wanneer je tegenstrever nog eens begint met een serie van A-C-H-T! (8-0 na 1 beurt). Begin daar maar eens aan. Nick had (begrijpelijk) even tijd nodig om te bekomen, maar vocht zich daarna met een duootje en vijf stuks toch maar mooi terug naast Albert (8-7 na 5 beurten). Dat was vlug rechtgezet, maar zes beurten later stond hij terug van waar hij kwam (16-8 na 11 beurten). Om moedeloos van te worden was het. Helemaal dramatisch werd het wanneer Albert weinig later nog eens zeven stuks bijeen vlamde (23-9 na 14 beurten). En Nick? Die kreeg - doordat hij de ene na de andere snertfiguur aangeboden kreeg - gewoon geen kans om ook maar iets van zijn achterstand goed te maken. Zelfs wanneer Albert tijdens de volgende dertien beurten nog amper een gemiddelde van 0,460 bijeen speelde, was hij nauwelijks dichter gekomen in de stand (29-17 na 27 beurten). Dit maar om te illustreren dat Albert - uitgezonderd die twee bommetjes - nu ook weer niet superieur was. Niettemin finishte hij een beurt later wel dik verdiend met zijn derde triootje van de avond (32-17). Het enige wat Nick nu nog kon doen in zijn nabeurt was nog zoveel mogelijk punten vergaren. En dat lukte meer dan behoorlijk. Pas bij zijn zevende poging werd hij gestuit door een venijnig klosje (32-23 in 28 beurten). Dit happy end leverde toch nog 1,13 punten extra op… én de overwinning op puntentotaal.
Marco begon met onder meer een serie van vier bijzonder sterk aan de partij (5-2 na 2 beurten), en hierna zorgde alleen pech ervoor dat het verschil niet nog groter was geworden. Beide spelers bleven nu beurtenlang puntenloos, tot François vanaf beurt zeven plots een knappe reeks van 3,2,5,1 uit zijn mouwen schudde (6-13 na 10 beurten). Opnieuw volgde er een periode waarin maar bitter weinig gebeurde (9-14 na 17 beurten) tot François Marco een tweede mokerslag verkocht met een iets bescheidener reeksje van 4,1,1,1 (9-21 na 21 beurten). Maar ondanks dat François nu nog maar twee puntjes van de overwinning verwijderd was bleef Marco gefocust verder spelen alsof er niets aan de hand was. Met de bedoeling nog zoveel mogelijk punten te vergaren kwam hij met een reeks van 3,1,3,2 beetje bij beetje nog geheel onverwacht terug in de stand. Ja, zelfs tot op één punt van winst (18-21 na 25 beurten). François was nu volledig het noorden kwijt en je voelde dat dé comeback der comebacks er zat aan te komen. En ja hoor! De volgende beurt was het al bingo. François kon nog gelijk stellen in zijn nabeurt, maar was zodanig van slag dat ook die kans hopeloos de mist inging (19-21 in 26 beurten). Jammer dat onze cap met dit huzarenstukje - in overigens nog sterke beurten ook - niet werd bekroond met een ‘man van de match’ notering. Voor ons was hij dat zeer zeker!
■ MARC (25) – GUIDO Bellens (25)
Marco had er met zijn overwinning ook onrechtstreeks voor gezorgd dat Marc meteen met een goed gevoel van start kon gaan, en dat was er aan te merken ook. Na winst in het trekken naar band kwam hij in eerste instantie 2-0 voor, om vervolgens na onder meer twee duootjes en een serie van vier, door te razen naar een zéér fortuinlijke voorsprong (12-4 na 9 beurten). Vermits Guido er tot dan nog niet zoveel van gebakken had, dachten we met zen allen dat het voor onze ploegmakker een ‘walk in the park’ zou worden. Maar plots pakte Guido uit met een reeks van 3,1,4,2, terwijl Marc gelijktijdig enkel een duootje lukte (14-14 na 13 beurten). De bordjes stonden nu terug gelijk, en daarmee had Guido Marc wel een tikje verkocht. Marc had immers tot dan al heel wat kansen laten liggen, maar had vandaag het geluk dat hij bijna constant werd gevoederd met scoringsmogelijkheden. Guido’s opflakkering kende geen vervolg meer, zodat Marc - ondanks de vele missers - nog vrij makkelijk onze tweede overwinning van de avond binnenhaalde (25-18 in 22 beurten). Een sterk resultaat zo lijkt (misschien was het dat ook wel) maar er zat eigenlijk veel meer in. Niettemin pakte hij met dit resultaat in extremis nog de derde plaats af van rivaal Yves Jacobs (individuele klassement).
■ FRANK Daemen (28) – KEVIN (28)
Met een 2-0 voorsprong en al minstens 17,40 punten op zak zaten we meer dan ooit op titelkoers. Maar de beer was nog niet geschoten. Onze twee kleppers moesten dan nog wel aantreden, maar zij kregen op hun beurt ook niet de minsten tegen. Kevin moest het nu als eerste opnemen tegen Frank, dé puntenpakker bij uitstek bij de bezoekers. Frank ging meteen fors van start (8-4 na 3 beurten), maar Kevin bood stevig weerwerk (8-7 na 5 beurten). Met een serie van vier kwam Kevin even later dan voor het eerst aan de leiding (9-11 na 7 beurten) en ook daarna bleef hij geruime tijd de stand aanvoeren (12-13 na 14 beurten). Tijdens de volgende beurt deed Frank dan een stevige gooi naar de overwinning met een bommetje van vijf, maar Kevin zette daar meteen een triootje tegenover (17-16). Kevin had Frank’s aanval overleeft, maar bij diens tweede poging (1,1,3) was de vogel gaan vliegen (22-17 na 18 beurten). De wedstrijd deemsterde nu volledig weg en er werd nauwelijks nog gescoord. Enkel een bricole van onze grootmeester in beurt 24 kon de Berchemse harten nog eens verwarmen en de tribunes doen daveren (23-18 na 24 beurten). En zelfs wanneer Frank nog eens beurtenlang op zijn honger bleef zitten, kwam Kevin nauwelijks dichter in de stand (24-20 na 30 beurten). Het leek dus een uitgemaakte zaak en even later ook een feit. Frank finishte drie beurtjes later na een reeksje van 1,1,2, en Kevin eindigde in zijn nabeurt toch nog verdienstelijk met een triootje (28-25 in 33 beurten).
■ ALBERT Mens (32) – NICK (32)
Het verlies van Kevin was niet meteen een ramp, al diende Nick nu wel te winnen om de beoogde dertig punten of meer binnen te halen. Daarvoor hoefde hij niet eens onnozel te doen, gewoon winnen in dertig beurten en ’t was in de chacoche. Toch bleef dat makkelijker gezegd dan gedaan, en al zeker wanneer je tegenstrever nog eens begint met een serie van A-C-H-T! (8-0 na 1 beurt). Begin daar maar eens aan. Nick had (begrijpelijk) even tijd nodig om te bekomen, maar vocht zich daarna met een duootje en vijf stuks toch maar mooi terug naast Albert (8-7 na 5 beurten). Dat was vlug rechtgezet, maar zes beurten later stond hij terug van waar hij kwam (16-8 na 11 beurten). Om moedeloos van te worden was het. Helemaal dramatisch werd het wanneer Albert weinig later nog eens zeven stuks bijeen vlamde (23-9 na 14 beurten). En Nick? Die kreeg - doordat hij de ene na de andere snertfiguur aangeboden kreeg - gewoon geen kans om ook maar iets van zijn achterstand goed te maken. Zelfs wanneer Albert tijdens de volgende dertien beurten nog amper een gemiddelde van 0,460 bijeen speelde, was hij nauwelijks dichter gekomen in de stand (29-17 na 27 beurten). Dit maar om te illustreren dat Albert - uitgezonderd die twee bommetjes - nu ook weer niet superieur was. Niettemin finishte hij een beurt later wel dik verdiend met zijn derde triootje van de avond (32-17). Het enige wat Nick nu nog kon doen in zijn nabeurt was nog zoveel mogelijk punten vergaren. En dat lukte meer dan behoorlijk. Pas bij zijn zevende poging werd hij gestuit door een venijnig klosje (32-23 in 28 beurten). Dit happy end leverde toch nog 1,13 punten extra op… én de overwinning op puntentotaal.
KNOTSGEKKE ONTKNOPINGEN IN HEIST OP DEN BERG EN KAPELLEN
Joe Pilers grijpt (even) naast titel met één honderdste van een punt (0,01)
30/05/2023
Daags na onze wedstrijd tegen Garage Vandoninck trokken Marco, Marc en Nick richting Heist op den Berg om de wedstrijd van onze concurrent voor de titel, Electro Jacobs, bij te wonen. De mannen uit Lille dienden een achterstand van 25,50 punten goed te maken. Niet weinig, maar ook niet onoverkomelijk vanwege de zwakkere tegenstrever die KBC Kot Goor toch wel is. Maar 'hoop doet leven' zegt men... dus wij naar ginder.
De eerste wedstrijd tussen Martin (19) en thuisspeler Marc (19) verliep lange tijd gelijk opgaand (9-8 na 19 beurten), tot Martin - met meer geluk dan kunnen - de herhaaldelijk pech-hebbende Marc nog vrij makkelijk opzij zette (19-11 in 34 beurten).
Door omstandigheden was het nu de beurt aan Eddy (36) en thuisspeler Ivan (40). Ivan startte verassend sterk (4-10 na 9 beurten) maar daarna bleek hij - zoals verwacht - toch maar een hapje voor Eddy te zijn geweest (36-24 in 37 beurten). Door de vele beurten viel de uitslag voor ons nog enigszins mee. Tussenstand was nu 0-2 (4,87-11,80+1).
Voor de derde match was het nu de beurt aan de later gearriveerde Steven (21), die het moest opnemen tegen ster-thuisspeler Jeff (21). Al onze hoop was nu op de nummer twee van het individuele klassement gericht. Steven begon bijzonder sterk met drie duootjes op rij (6-2 na 3 beurten). Jeff was nu al vlug op achtervolgen aangewezen en had daarna alle moeite van de wereld om in Jeff's spoor te blijven (10-6 na 12 beurten). En wanneer hij dan ook nog eens frequent moeilijk te maken figuren kreeg voorgeschoteld, was ook hij een vogel voor de kat (21-11 in 26 beurten). De tussenstand bedroeg nu 0-3 (8,41-19,60+3), en de kans voor ons om alsnog de titel te pakken was nu vrijwel nihil. Onze voorsprong bedroeg nu immers nog maar 2,50 punten.
Voor de laatste match van de avond was het nu de beurt aan thuisspeler Danny (25) tegen Yves (28). Yves behaalde dit seizoen een wedstrijdgemiddelde van 6,76 punten (de hoogste waarde van alle spelers in afdeling A). Dus, minstens 2,51 punten pakken... dat zou wel lukken zeker?
Maar Danny begon super gefocust aan de partij, vastberaden zijn vel duur te verkopen. Na een vijf beurten durende verkenningsronde (1-1), ontbond Danny dan al zijn duivels met een reeks om u tegen te zeggen (1,2,1,2,1,0,2,1,1,1). En ook verdedigend leverde hij sterk werk af (13-4 na 15 beurten). Marc sloeg aan het rekenen en ontdekte dat wij nu virtueel kampioen waren. Temperatuur en hartslag gingen de hoogte in, en dat ging zo nog een tijd door. Just niet kampioen, dan weer juist wel, enz. Tot Yves vanaf beurt 30 een reeks lukte van 1,1,1,0,2,1,1 (20-21 na 36 beurten). Yves had nu terug virtueel voldoende punten, en temperatuur en hartslag daalden terug naar het normale peil. Weg droom! Maar Danny maakte weinig later nog een puntje en twee beurten later finishte hij onverwacht met vier stuks (25-21 in de 39ste beurt). Op dat ogenblik waren wij terug virtueel kampioen, maar Yves had nog een nabeurt en één punt was voor hem voldoende. De rest is geschiedenis. Yves maakte het punt, maar het was echt héél héél héél nipt (25-22 in 39 beurten). De titel missen op een haar... we willen het echt nooit meer meemaken. En ja, we weten dat er veel ergere dingen zijn in het leven... maar toen heel even niet...
Door omstandigheden was het nu de beurt aan Eddy (36) en thuisspeler Ivan (40). Ivan startte verassend sterk (4-10 na 9 beurten) maar daarna bleek hij - zoals verwacht - toch maar een hapje voor Eddy te zijn geweest (36-24 in 37 beurten). Door de vele beurten viel de uitslag voor ons nog enigszins mee. Tussenstand was nu 0-2 (4,87-11,80+1).
Voor de derde match was het nu de beurt aan de later gearriveerde Steven (21), die het moest opnemen tegen ster-thuisspeler Jeff (21). Al onze hoop was nu op de nummer twee van het individuele klassement gericht. Steven begon bijzonder sterk met drie duootjes op rij (6-2 na 3 beurten). Jeff was nu al vlug op achtervolgen aangewezen en had daarna alle moeite van de wereld om in Jeff's spoor te blijven (10-6 na 12 beurten). En wanneer hij dan ook nog eens frequent moeilijk te maken figuren kreeg voorgeschoteld, was ook hij een vogel voor de kat (21-11 in 26 beurten). De tussenstand bedroeg nu 0-3 (8,41-19,60+3), en de kans voor ons om alsnog de titel te pakken was nu vrijwel nihil. Onze voorsprong bedroeg nu immers nog maar 2,50 punten.
Voor de laatste match van de avond was het nu de beurt aan thuisspeler Danny (25) tegen Yves (28). Yves behaalde dit seizoen een wedstrijdgemiddelde van 6,76 punten (de hoogste waarde van alle spelers in afdeling A). Dus, minstens 2,51 punten pakken... dat zou wel lukken zeker?
Maar Danny begon super gefocust aan de partij, vastberaden zijn vel duur te verkopen. Na een vijf beurten durende verkenningsronde (1-1), ontbond Danny dan al zijn duivels met een reeks om u tegen te zeggen (1,2,1,2,1,0,2,1,1,1). En ook verdedigend leverde hij sterk werk af (13-4 na 15 beurten). Marc sloeg aan het rekenen en ontdekte dat wij nu virtueel kampioen waren. Temperatuur en hartslag gingen de hoogte in, en dat ging zo nog een tijd door. Just niet kampioen, dan weer juist wel, enz. Tot Yves vanaf beurt 30 een reeks lukte van 1,1,1,0,2,1,1 (20-21 na 36 beurten). Yves had nu terug virtueel voldoende punten, en temperatuur en hartslag daalden terug naar het normale peil. Weg droom! Maar Danny maakte weinig later nog een puntje en twee beurten later finishte hij onverwacht met vier stuks (25-21 in de 39ste beurt). Op dat ogenblik waren wij terug virtueel kampioen, maar Yves had nog een nabeurt en één punt was voor hem voldoende. De rest is geschiedenis. Yves maakte het punt, maar het was echt héél héél héél nipt (25-22 in 39 beurten). De titel missen op een haar... we willen het echt nooit meer meemaken. En ja, we weten dat er veel ergere dingen zijn in het leven... maar toen heel even niet...
Als twee honden vechten om een been...
1/06/2023
...Maar het werd nóg gekker. Nog een dag later speelde Starrenhof 3 hun laatste wedstrijd thuis tegen Goorhof 1. De mannen uit Kapellen dienden minstens 30,98 punten te halen om de titel te pakken. Geen kat die daarin geloofde tegen de nummer vier van het klassement. Maar ze flikten het wel! Met een monsterscore van maar liefst 38,40 punten! werd niet Electro Jacobs kampioen, maar wel nog verrassend Starrenhof 3. En wij? Wij eindigden na een knotsgekke ontknoping uiteindelijk nog voor de tweede keer op rij op de derde plaats.
Top 10Net als vorig seizoen hebben we ook deze keer een prijs in een nevenklassement te pakken. Gelukkige deze keer is Marc, die na een 4de plaats (2010), 1ste plaats (2011), 1ste plaats (2013) en 6de plaats (2017), zijn 5de prijs pakt in het individuele klassement. Deze keer goed voor 110 €.
|
Individueel eindklassement |
Joe Pilers (wint) slappe topper met minuscuul verschil. Strijd voor de titel blijft razend spannend
22/05/2023 © Joe Pilers
Er was weer heel wat volk afgezakt naar 'Ons Huis' voor wat zich aankondigde als 'de match van het jaar'. Veel schoon volk dus op de rode loper, waaronder (in willekeurige volgorde): Guy Kerckhofs, Ronny Onsia, Pierre Ljungbergh, Nick, Tina, Rudi, Brenda, Alex, Georgette, Frank, Johnny Van Remoortere, Peter Verreyde, en anderen. De verwachtingen voor deze topper waren hooggespannen, té hoog bleek later op de avond...
■ MIKE (17) – MARTIN De Maeyer (19)
Onze benjamin onderbrak een aan de gang zijnde verjaardagsfeestje in café Luxor om voor ons dé topper der toppers op gang te schieten. De verwachtingen waren hooggespannen want her en der werd er gefluisterd dat hij in topvorm verkeerde, en ook hijzelf had dat bevestigd via sms aan onze cap. Wijzelf hadden Mike al lange tijd niet meer zien spelen, dus wie waren wij om dit tegen te spreken. Maar jammer genoeg… niets leek minder waar. Mike startte bijzonder zwak aan de partij en scoorde zijn eerste puntje pas in beurt acht. Gelukkig bleek ook Martin niet over de beste armen te beschikken vandaag, zodat de schade nog enigszins meeviel (1-3). Nu, uit ervaring weten we dat Mike meestal wel een trage start kent (we noemen hem niet voor niets ‘dieseltje’), maar wanneer hij hierna nog eens acht beurten nodig had alvorens hij zijn tweede puntje scoorde, begonnen we ons toch wel zorgen te maken (2-7 na 16 beurten). “Gene paniek” had Mike even voordien nog tegen Marc gezegd, “winnen doe ik sowieso”. Beloftevolle woorden waar Marc niet meteen vrolijker van werd, want opnieuw had Mike acht beurten nodig voor zijn volgende puntje. Martin daarentegen was tussentijds dan toch min of meer op toerental gekomen, zodat Mike’s achterstand na 24 beurten toch al aanzienlijke proporties aannam (3-12). De sfeer in ‘Ons Huis’ was nu ronduit bedrukt, en het werd nog erger wanneer Martin na een reeks van 2,1,2,0,1 tot op één puntje van de overwinning kwam (3-18 na 29 beurten). Het was nu enkel nog wachten op het genadeschot. Daarvoor had Martin uiteindelijk nog vier beurten nodig, waardoor Mike met driemaal één punt zijn puntentotaal zowaar nog kon verdubbelen (6-19 in 33 beurten). Nu, een archislechte match… het is ons allemaal al overkomen, maar dat Mike ons onmiddellijk na de wedstrijd verliet om zich opnieuw naar dat verjaardagsfeestje te begeven schoot bij velen in het verkeerde keelgat. Het getuigde inderdaad niet van enige teamspirit. Want wie ging nu bij volgende wedstrijd als scheidsrechter optreden?
■ STEVEN Geerts (21) – MARCO (21)
Normaal was het nu Mike’s taak om deze match te arbitreren maar die had ons dus vroegtijdig verlaten. Daardoor ontstond er wat discussie en wrevel onder de overige spelers over wie nu Mike’s taak ging overnemen. Kevin had zojuist gearbitreerd, Marco moest spelen en Marc was normaal vrij omdat hij na Marco speelde. Uiteindelijk zorgde Mike’s mama deels mede voor de oplossing. Topmadam Brenda schaarde zich achter de laptop voor het scoreverloop, en topper Kevin fungeerde voor de tweede keer als scheids. Het probleem was nu wel opgelost, maar mentaal zaten we - vooral nog door frustratie van de vorige wedstrijd - met z’n allen aan de grond. Marco begon dus niet in de allerbeste omstandigheden aan zijn match en dat was er ook aan te merken. Bovendien moest hij door Mike’s selectie ook nog eens naar geforceerde punten aan de bak. Zeer lange tijd zag het er ook voor hem bijzonder slecht uit, maar ook Steven bakte er op z’n zachtst gezegd bitter weinig van (2-2 na 8 beurten, 4-5 na 15 beurten, 7-8 na 22 beurten en 11-11 na 28 beurten). Marco had zich gaandeweg wel de betere van de twee getoond, maar kreeg tussen beurt 15 en 25 meerdere keren met pech af te rekenen. Niettemin leek ook Marco op weg naar één van zijn slechtste partijen van het seizoen, tot hij in beurt 29 uit het niets een serie van zes bijeen knalde (11-17). Marco kreeg nu een mentale boost, maar zijn tour de force werkte ook inspirerend voor Steven. Beide spelers hadden nog een sterke eindsprint in huis, maar Marco toonde zich uiteindelijk veruit de sterkste in nog erg mooie beurten (16-21 in 32 beurten). Van de hel naar de hemel in vier beurten!
■ MARC (25) – YVES Jacobs (28)
Wedstrijd tussen de nummers drie en vier van het individuele klassement. Marc won nog eens het trekken naar band en kwam via acquit 2-0 voor. Hierna bleef hij tot en met beurt vijf de stand aanvoeren (3-2), maar een beurt later nam Yves de leiding al over na een bommetje van vijf (3-7 na 6 beurten). Bij Marc gingen onmiddellijk alle alarmbellen af, maar hij had duidelijk vandaag niet de armen om het Yves moeilijk te maken (3-9 na 11 beurten). Vanaf beurt twaalf lukte hij dan toch een bescheiden reeksje van 1,2,1,1, maar Yves remonteerde à la minute met twee duootjes (8-13 na 16 beurten). Wat onze ploegmakker nu broodnodig had was een serie(tje), maar hij geraakte gaandeweg - mede door de ijzersterke verdediging van Yves - alleen nog maar verder in het slop (10-18 na 22 beurten, 14-21 na 30 beurten en 18-26 na 33 beurten). Marc geeft zich nooit zomaar gewonnen, maar realistisch als hij is, besefte hij nu ook wel dat zijn spreekwoordelijke frut nu wel heel zuur werd. De schade zoveel mogelijk beperken was nu zijn prioriteit. Met meer aandacht voor verdedigen begon hij nu aan het laatste gedeelte, hopend dat de ballen voor hem eens gunstig zouden komen te liggen. Dat gebeurde niet, maar Yves had wél nog aardig wat beurten nodig om de overwinning binnen te halen (20-28 in 40 beurten). Jammer dat onze puntenpakker net vandaag zijn slechtste resultaat van het seizoen behaalde.
■ EDDY Willems Sr. (36) – KEVIN (28)
Door het verlies van Marc waren we – met een tussenstand van 10,92-15,57 - nu toch wel in een zorgwekkende situatie terecht gekomen. Het verschil in het klassement was nu a opgelopen tot 5,84 punten, en wat als Eddy de overwinning nog eens zou pakken en de daaraan verbonden drie bonuspunten? Er moest dus gewonnen worden om onze titelkansen nog enigszins te vrijwaren, en liefst met een zo groot mogelijk verschil. Geen sinecure als je strijd moet leveren tegen een clubicoon zoals Eddy. Maar Kevin was meteen goed bij de les, en samen met zijn opponent maakte hij er een leuk en bezienswaardig matchbegin van (6-6 na 5 beurten). Even later kwam Eddy na een duootje aan de leiding (8-6), maar Kevin floot hem meteen terug met een reeks van 1,2,1,2 (8-12 na 11 beurten). Onze ploegmakker was dus goed bezig, en zelfs zonder noemenswaardige uitschieters bleef hij met gemak om en bij de één moyenne spelen (15-17 na 16 beurten en 17-20 na 20 beurten). Eddy beet dus voortdurend zijn tanden stuk in de achtervolging, maar met zulke kleppers weet je het maar nooit natuurlijk. Eén serie is bij dergelijke spelers meestal voldoende om het tij te doen keren. Maar onze Kev was hem voor. Met een uppercut van zes stuks bracht hij Eddy in beurt 21 serieus aan het wankelen (17-26). Eddy was dan wel nog niet uitgeteld, maar hij kreeg geen punt meer gemaakt. Een beurtje later kwam Kevin dan tot op één puntje van de overwinning (17-27), maar onder het motto ‘de laatste loodjes wegen het zwaarst’, had hij nog drie beurten nodig om Eddy definitief het zwijgen op te leggen. Een schitterende zege, dubbel en dik verdiend bekroond met zijn achtste ‘man van de match’ notering. Door deze tour de force had hij ons niet alleen in de titelstrijd gehouden, maar ook nog eens voor de overwinning gezorgd met… 0,02 punten. Hoe gek kan het zijn.
Onze benjamin onderbrak een aan de gang zijnde verjaardagsfeestje in café Luxor om voor ons dé topper der toppers op gang te schieten. De verwachtingen waren hooggespannen want her en der werd er gefluisterd dat hij in topvorm verkeerde, en ook hijzelf had dat bevestigd via sms aan onze cap. Wijzelf hadden Mike al lange tijd niet meer zien spelen, dus wie waren wij om dit tegen te spreken. Maar jammer genoeg… niets leek minder waar. Mike startte bijzonder zwak aan de partij en scoorde zijn eerste puntje pas in beurt acht. Gelukkig bleek ook Martin niet over de beste armen te beschikken vandaag, zodat de schade nog enigszins meeviel (1-3). Nu, uit ervaring weten we dat Mike meestal wel een trage start kent (we noemen hem niet voor niets ‘dieseltje’), maar wanneer hij hierna nog eens acht beurten nodig had alvorens hij zijn tweede puntje scoorde, begonnen we ons toch wel zorgen te maken (2-7 na 16 beurten). “Gene paniek” had Mike even voordien nog tegen Marc gezegd, “winnen doe ik sowieso”. Beloftevolle woorden waar Marc niet meteen vrolijker van werd, want opnieuw had Mike acht beurten nodig voor zijn volgende puntje. Martin daarentegen was tussentijds dan toch min of meer op toerental gekomen, zodat Mike’s achterstand na 24 beurten toch al aanzienlijke proporties aannam (3-12). De sfeer in ‘Ons Huis’ was nu ronduit bedrukt, en het werd nog erger wanneer Martin na een reeks van 2,1,2,0,1 tot op één puntje van de overwinning kwam (3-18 na 29 beurten). Het was nu enkel nog wachten op het genadeschot. Daarvoor had Martin uiteindelijk nog vier beurten nodig, waardoor Mike met driemaal één punt zijn puntentotaal zowaar nog kon verdubbelen (6-19 in 33 beurten). Nu, een archislechte match… het is ons allemaal al overkomen, maar dat Mike ons onmiddellijk na de wedstrijd verliet om zich opnieuw naar dat verjaardagsfeestje te begeven schoot bij velen in het verkeerde keelgat. Het getuigde inderdaad niet van enige teamspirit. Want wie ging nu bij volgende wedstrijd als scheidsrechter optreden?
■ STEVEN Geerts (21) – MARCO (21)
Normaal was het nu Mike’s taak om deze match te arbitreren maar die had ons dus vroegtijdig verlaten. Daardoor ontstond er wat discussie en wrevel onder de overige spelers over wie nu Mike’s taak ging overnemen. Kevin had zojuist gearbitreerd, Marco moest spelen en Marc was normaal vrij omdat hij na Marco speelde. Uiteindelijk zorgde Mike’s mama deels mede voor de oplossing. Topmadam Brenda schaarde zich achter de laptop voor het scoreverloop, en topper Kevin fungeerde voor de tweede keer als scheids. Het probleem was nu wel opgelost, maar mentaal zaten we - vooral nog door frustratie van de vorige wedstrijd - met z’n allen aan de grond. Marco begon dus niet in de allerbeste omstandigheden aan zijn match en dat was er ook aan te merken. Bovendien moest hij door Mike’s selectie ook nog eens naar geforceerde punten aan de bak. Zeer lange tijd zag het er ook voor hem bijzonder slecht uit, maar ook Steven bakte er op z’n zachtst gezegd bitter weinig van (2-2 na 8 beurten, 4-5 na 15 beurten, 7-8 na 22 beurten en 11-11 na 28 beurten). Marco had zich gaandeweg wel de betere van de twee getoond, maar kreeg tussen beurt 15 en 25 meerdere keren met pech af te rekenen. Niettemin leek ook Marco op weg naar één van zijn slechtste partijen van het seizoen, tot hij in beurt 29 uit het niets een serie van zes bijeen knalde (11-17). Marco kreeg nu een mentale boost, maar zijn tour de force werkte ook inspirerend voor Steven. Beide spelers hadden nog een sterke eindsprint in huis, maar Marco toonde zich uiteindelijk veruit de sterkste in nog erg mooie beurten (16-21 in 32 beurten). Van de hel naar de hemel in vier beurten!
■ MARC (25) – YVES Jacobs (28)
Wedstrijd tussen de nummers drie en vier van het individuele klassement. Marc won nog eens het trekken naar band en kwam via acquit 2-0 voor. Hierna bleef hij tot en met beurt vijf de stand aanvoeren (3-2), maar een beurt later nam Yves de leiding al over na een bommetje van vijf (3-7 na 6 beurten). Bij Marc gingen onmiddellijk alle alarmbellen af, maar hij had duidelijk vandaag niet de armen om het Yves moeilijk te maken (3-9 na 11 beurten). Vanaf beurt twaalf lukte hij dan toch een bescheiden reeksje van 1,2,1,1, maar Yves remonteerde à la minute met twee duootjes (8-13 na 16 beurten). Wat onze ploegmakker nu broodnodig had was een serie(tje), maar hij geraakte gaandeweg - mede door de ijzersterke verdediging van Yves - alleen nog maar verder in het slop (10-18 na 22 beurten, 14-21 na 30 beurten en 18-26 na 33 beurten). Marc geeft zich nooit zomaar gewonnen, maar realistisch als hij is, besefte hij nu ook wel dat zijn spreekwoordelijke frut nu wel heel zuur werd. De schade zoveel mogelijk beperken was nu zijn prioriteit. Met meer aandacht voor verdedigen begon hij nu aan het laatste gedeelte, hopend dat de ballen voor hem eens gunstig zouden komen te liggen. Dat gebeurde niet, maar Yves had wél nog aardig wat beurten nodig om de overwinning binnen te halen (20-28 in 40 beurten). Jammer dat onze puntenpakker net vandaag zijn slechtste resultaat van het seizoen behaalde.
■ EDDY Willems Sr. (36) – KEVIN (28)
Door het verlies van Marc waren we – met een tussenstand van 10,92-15,57 - nu toch wel in een zorgwekkende situatie terecht gekomen. Het verschil in het klassement was nu a opgelopen tot 5,84 punten, en wat als Eddy de overwinning nog eens zou pakken en de daaraan verbonden drie bonuspunten? Er moest dus gewonnen worden om onze titelkansen nog enigszins te vrijwaren, en liefst met een zo groot mogelijk verschil. Geen sinecure als je strijd moet leveren tegen een clubicoon zoals Eddy. Maar Kevin was meteen goed bij de les, en samen met zijn opponent maakte hij er een leuk en bezienswaardig matchbegin van (6-6 na 5 beurten). Even later kwam Eddy na een duootje aan de leiding (8-6), maar Kevin floot hem meteen terug met een reeks van 1,2,1,2 (8-12 na 11 beurten). Onze ploegmakker was dus goed bezig, en zelfs zonder noemenswaardige uitschieters bleef hij met gemak om en bij de één moyenne spelen (15-17 na 16 beurten en 17-20 na 20 beurten). Eddy beet dus voortdurend zijn tanden stuk in de achtervolging, maar met zulke kleppers weet je het maar nooit natuurlijk. Eén serie is bij dergelijke spelers meestal voldoende om het tij te doen keren. Maar onze Kev was hem voor. Met een uppercut van zes stuks bracht hij Eddy in beurt 21 serieus aan het wankelen (17-26). Eddy was dan wel nog niet uitgeteld, maar hij kreeg geen punt meer gemaakt. Een beurtje later kwam Kevin dan tot op één puntje van de overwinning (17-27), maar onder het motto ‘de laatste loodjes wegen het zwaarst’, had hij nog drie beurten nodig om Eddy definitief het zwijgen op te leggen. Een schitterende zege, dubbel en dik verdiend bekroond met zijn achtste ‘man van de match’ notering. Door deze tour de force had hij ons niet alleen in de titelstrijd gehouden, maar ook nog eens voor de overwinning gezorgd met… 0,02 punten. Hoe gek kan het zijn.
Hardbevochten zege doet Joe Pilers nog harder dromen
16/05/2023 © Joe Pilers
In aanloop van deze confrontatie was via enkele Facebook-posts al duidelijk geworden dat we geen makkelijke avond tegemoet zouden gaan. De mannen uit Lier waren er duidelijk op gebrand om het ons zo moeilijk mogelijk te maken. Ter plaatse ervaarden we zelfs bij momenten een licht - God weet waarom - vijandige sfeer (en daarmee bedoelen we niet het incident i.v.m. het roken). We waren dus verwittigd…
■ MARCO (19) – KAREL Seymaes (21)
Marco moest het opnemen tegen de huidige nummer één van het individuele klassement, Karel Seymaes. Voor Marco een bijkomende reden om extra gemotiveerd aan de biljarttafel te verschijnen. En of hij gefocust was. Karel kwam eerst nog wel op voorsprong (1-3 na 2 beurten), maar tijdens de volgende vijf beurten scoorde Marco onder andere twee series van vier, waarvan het ene punt nog mooier was dan het andere (10-6 na 7 beurten). Echt indrukwekkend was het. Marco bleef ook daarna mooi spel etaleren, maar een drietal klosjes en enkele nipte missers zorgden ervoor dat hij nu zes beurten puntenloos bleef (10-9 na 12 beurten). Marco knoopte hierna terug aan met enkele prachtig gespeelde punten (13-9 na 14 beurten), maar net op het moment dat Karel leek te breken, werd die tot tweemaal toe flink geholpen door Dame Fortuna (13-11 na 15 beurten). De match kantelde, Marco kreeg moeilijkere figuren, en het was nu Karel die de wet dicteerde. In beurt negentien kwam hij dan na lang achtervolgen terug aan de leiding (14-15), en ook daarna bleef hij de strijd aanvoeren, al was het verschil nooit meer dan één a twee punten (15-17 na 21 beurten en 16-18 na 24 beurten). Wanneer Karel dan een beurtje later tot op twee puntjes van de zege kwam, vreesden we op dat moment eigenlijk het ergste (16-19). Maar Marco zette zich nog eens schrap en verraste ons een beurt later al meteen met een prachtig triootje (19-19). Opdracht volbracht maar Karel had nog een nabeurt. Hij speelde de figuur van acquit hopeloos slecht (maakte het punt wel), en enkele klosjes later konden de ballen niet beter komen te liggen voor de gelijkmaker. Het vervolg deed zich dan ook raden (19-21 in 26 beurten). Ondanks dat Marco niet verloren had, eindigde de match voor hem (maar ook voor ons) toch nog een beetje in mineur.
■ MARC (25) – FRANK Heremans (21)
Marc begon van acquit uitstekend met een reeks van 3,2,2 (7-1 na 3 beurten), maar een vijftal beurten later had Frank al heel wat van zijn achterstand weggewerkt (10-8 na 8 beurten). Er werd dus serieus gevlamd, maar tijdens de volgende vijf beurten kon enkel Frank nog een puntje aan zijn totaal toevoegen (10-9 na 13 beurten). Marc had tot dan al heel wat kansen laten liggen, maar vanaf beurt veertien kwam er dan toch schot in de zaak. Eerst met een bommetje van vijf (15-9 na 14 beurten), wat later gevolgd door een reeksje van 3,1,1,0,1,1 (22-9 na 22 beurten). Ondertussen had Frank al een reeks van tien nulbeurten aaneen geregen, maar tijdens de volgende beurt was ook hij nog eens aan het feest met een duootje (22-11 na 22 beurten). Zijn laatste wapenfeit van de avond bleek weinig later (25-11 na 26 beurten). Voor Marc zijn negende overwinning op rij en negende ‘man van de match’ notering van het seizoen.
■ KEVIN (28) – GOMMAAR Mertens (28)
Ook Kevin startte goed van acquit (3-0) en ook daarna zag het er nog best ok uit (5-1 na 4 beurten). Maar hierna volgden zes brossen op rij en Gommaar wrong zich met onder meer twee gelukstreffers terug in de match (5-7 na 10 beurten). Geen tussenstand waar deze twee kleppers vrolijk van werden, maar het kon nog erger (9-10 na 17 beurten). Ok, hier en daar werd er wel eens een goede mogelijkheid tot scoren de nek omgewrongen, maar verder was het weer zo’n wedstrijd waarbij de ballen veelvuldig tegen band kwamen te liggen. En wanneer er dan toch eens een punt werd gemaakt, kwam de volgende figuur nog slechter te liggen dan de vorige. Kortom, het was voor beide spelers een match doorspekt met frustratie. Na een reeks van 3,0,1,4 leek het voor Keven dan toch de goeie kant uit te gaan (17-12 na 21 beurten), maar daarna was het opnieuw puzzelen om een punt te kunnen maken. Idem dito bij Gommaar, maar die scoorde nu wel regelmatiger. En ook al was het - uitgezonderd een triootje - telkens maar met één punt, het tikte wel aan natuurlijk (22-22 na 32 beurten). In beurt 33 zorgde onze ploegmakker nog eens voor wat opwinding met een uitzonderlijke mooie bricole (24-23), maar ook dat zorgde niet voor de gewenste kentering. Gommaar kwam even later na een lange periode terug aan de leiding (24-26 na 36 beurten), en nog wat later tot op één punt van de overwinning (24-27 na 38 beurten). Kevin vocht nog terug met een duootje, maar een beurtje later was het - na een moeizame veldslag - over en out (26-28 in 40 beurten).
■ NICK (32) – RUDI Verelst (32)
Voor deze match hielden we ons hart een beetje vast. Nick was immers gekwetst aan de lies en ondervond daardoor - buiten pijn - ook heel wat hinder bij het stappen. In normale omstandigheden vliegt hij heen en weer, om en rond de biljarttafel om het te maken figuur te bestuderen, maar niets van dat vandaag. Bovendien kreeg hij door die godgeklaagde lies ook nog eens een mentale klap te verwerken. Want zijn geplande verlof richting Ibiza viel daarmee - op doktersadvies - ook in het water. Dubbele pech dus. Zijn openingsstoot van acquit deed alvast niet het beste verhopen (0-0 na 1 beurt). Maar tot ieders verrassing kregen we daarna nog eens de Nick te zien in betere dagen. Tien beurten lang stond zijn vizier nu afgesteld op scherp (4,1,1,1,2,1,1,1,5,1). Rudi scoorde tussendoor natuurlijk ook wel wat punten, maar deze uitzonderlijke reeks bezorgde onze ploegmakker toch al vrij vlug een zeer vette voorsprong (18-9 na 11 beurten). Daarna minderde het natuurlijk wel wat, maar Nick bleef wel constant zijn riante voorsprong behouden (23-14 na 22 beurten). ’t Is hier in de chacoche dachten we met z’n allen, tot er in beurt 23 een relletje ontstond. Doordat er al minutenlang een discussie aan de gang was tussen de scheids en thuisspeler Rudi over een al of niet gemaakt punt, glipte Nick even naar buiten om rap, rap, rap enkele trekjes aan een sigaret te doen. Dit veroorzaakte bij Plezante Hoeker Gommaar meteen voor een storm van protest. Plotsklaps was het helemaal niet meer zo plezant op de hoek in Lier. “Dit is onsportief gedrag” en “wedstrijdvervalsing” riep hij luidkeels en hoorbaar tot op de Lierse Grote Markt. De brave ziel had natuurlijk wel 100% gelijk dat er tijdens de wedstrijd door de spelers niet mag gerookt worden, maar het was vooral de manier waarop hij tekeer ging dat ons stoorde. Bovendien was het niet aan hem om daar een opmerking over te maken, maar wel aan de scheids of de kapitein van de Kartuizers. En onsportief? Als we één ding zeker NIET zijn, dan is het wel onsportief. Geen ploeg die zoveel verbale appreciatie vertoond voor de tegenstrever dan de Joe Pilers tijdens een wedstrijd. Nog eens, Nick was volledig fout, maar de reactie daarop was buiten proporties. De sfeer was dus wat verzuurd en daar hadden beide spelers duidelijk last van. Rudi maakte tussendoor nog wel wat punten, maar Nick kreeg acht beurten lang geen punt meer gemaakt. Ok, hij kreeg tijdens die periode dan ook niet de makkelijkste figuren voorgeschoteld, maar toch. Het incident had hem wel degelijk gedestabiliseerd. Nicks riante voorsprong verdween als sneeuw onder de zon, en zodoende kregen we na 31 beurten toch nog een spannende ontknoping (23-21). Maar gelukkig vond Nick de goede armen toch nog terug. Eerst mondjesmaat met wat losse punten, wat later gevolgd door een bommetje van vijf als afsluiter (32-22). Dat Rudi ook nog vijf stuks lukte in zijn nabeurt was niets meer dan een voetnoot in dit verhaal (28-27 in 38 beurten). Mission accomplished. Meer moest dat niet zijn. Ondertussen was het al wel 1 uur 's nachts.
Marco moest het opnemen tegen de huidige nummer één van het individuele klassement, Karel Seymaes. Voor Marco een bijkomende reden om extra gemotiveerd aan de biljarttafel te verschijnen. En of hij gefocust was. Karel kwam eerst nog wel op voorsprong (1-3 na 2 beurten), maar tijdens de volgende vijf beurten scoorde Marco onder andere twee series van vier, waarvan het ene punt nog mooier was dan het andere (10-6 na 7 beurten). Echt indrukwekkend was het. Marco bleef ook daarna mooi spel etaleren, maar een drietal klosjes en enkele nipte missers zorgden ervoor dat hij nu zes beurten puntenloos bleef (10-9 na 12 beurten). Marco knoopte hierna terug aan met enkele prachtig gespeelde punten (13-9 na 14 beurten), maar net op het moment dat Karel leek te breken, werd die tot tweemaal toe flink geholpen door Dame Fortuna (13-11 na 15 beurten). De match kantelde, Marco kreeg moeilijkere figuren, en het was nu Karel die de wet dicteerde. In beurt negentien kwam hij dan na lang achtervolgen terug aan de leiding (14-15), en ook daarna bleef hij de strijd aanvoeren, al was het verschil nooit meer dan één a twee punten (15-17 na 21 beurten en 16-18 na 24 beurten). Wanneer Karel dan een beurtje later tot op twee puntjes van de zege kwam, vreesden we op dat moment eigenlijk het ergste (16-19). Maar Marco zette zich nog eens schrap en verraste ons een beurt later al meteen met een prachtig triootje (19-19). Opdracht volbracht maar Karel had nog een nabeurt. Hij speelde de figuur van acquit hopeloos slecht (maakte het punt wel), en enkele klosjes later konden de ballen niet beter komen te liggen voor de gelijkmaker. Het vervolg deed zich dan ook raden (19-21 in 26 beurten). Ondanks dat Marco niet verloren had, eindigde de match voor hem (maar ook voor ons) toch nog een beetje in mineur.
■ MARC (25) – FRANK Heremans (21)
Marc begon van acquit uitstekend met een reeks van 3,2,2 (7-1 na 3 beurten), maar een vijftal beurten later had Frank al heel wat van zijn achterstand weggewerkt (10-8 na 8 beurten). Er werd dus serieus gevlamd, maar tijdens de volgende vijf beurten kon enkel Frank nog een puntje aan zijn totaal toevoegen (10-9 na 13 beurten). Marc had tot dan al heel wat kansen laten liggen, maar vanaf beurt veertien kwam er dan toch schot in de zaak. Eerst met een bommetje van vijf (15-9 na 14 beurten), wat later gevolgd door een reeksje van 3,1,1,0,1,1 (22-9 na 22 beurten). Ondertussen had Frank al een reeks van tien nulbeurten aaneen geregen, maar tijdens de volgende beurt was ook hij nog eens aan het feest met een duootje (22-11 na 22 beurten). Zijn laatste wapenfeit van de avond bleek weinig later (25-11 na 26 beurten). Voor Marc zijn negende overwinning op rij en negende ‘man van de match’ notering van het seizoen.
■ KEVIN (28) – GOMMAAR Mertens (28)
Ook Kevin startte goed van acquit (3-0) en ook daarna zag het er nog best ok uit (5-1 na 4 beurten). Maar hierna volgden zes brossen op rij en Gommaar wrong zich met onder meer twee gelukstreffers terug in de match (5-7 na 10 beurten). Geen tussenstand waar deze twee kleppers vrolijk van werden, maar het kon nog erger (9-10 na 17 beurten). Ok, hier en daar werd er wel eens een goede mogelijkheid tot scoren de nek omgewrongen, maar verder was het weer zo’n wedstrijd waarbij de ballen veelvuldig tegen band kwamen te liggen. En wanneer er dan toch eens een punt werd gemaakt, kwam de volgende figuur nog slechter te liggen dan de vorige. Kortom, het was voor beide spelers een match doorspekt met frustratie. Na een reeks van 3,0,1,4 leek het voor Keven dan toch de goeie kant uit te gaan (17-12 na 21 beurten), maar daarna was het opnieuw puzzelen om een punt te kunnen maken. Idem dito bij Gommaar, maar die scoorde nu wel regelmatiger. En ook al was het - uitgezonderd een triootje - telkens maar met één punt, het tikte wel aan natuurlijk (22-22 na 32 beurten). In beurt 33 zorgde onze ploegmakker nog eens voor wat opwinding met een uitzonderlijke mooie bricole (24-23), maar ook dat zorgde niet voor de gewenste kentering. Gommaar kwam even later na een lange periode terug aan de leiding (24-26 na 36 beurten), en nog wat later tot op één punt van de overwinning (24-27 na 38 beurten). Kevin vocht nog terug met een duootje, maar een beurtje later was het - na een moeizame veldslag - over en out (26-28 in 40 beurten).
■ NICK (32) – RUDI Verelst (32)
Voor deze match hielden we ons hart een beetje vast. Nick was immers gekwetst aan de lies en ondervond daardoor - buiten pijn - ook heel wat hinder bij het stappen. In normale omstandigheden vliegt hij heen en weer, om en rond de biljarttafel om het te maken figuur te bestuderen, maar niets van dat vandaag. Bovendien kreeg hij door die godgeklaagde lies ook nog eens een mentale klap te verwerken. Want zijn geplande verlof richting Ibiza viel daarmee - op doktersadvies - ook in het water. Dubbele pech dus. Zijn openingsstoot van acquit deed alvast niet het beste verhopen (0-0 na 1 beurt). Maar tot ieders verrassing kregen we daarna nog eens de Nick te zien in betere dagen. Tien beurten lang stond zijn vizier nu afgesteld op scherp (4,1,1,1,2,1,1,1,5,1). Rudi scoorde tussendoor natuurlijk ook wel wat punten, maar deze uitzonderlijke reeks bezorgde onze ploegmakker toch al vrij vlug een zeer vette voorsprong (18-9 na 11 beurten). Daarna minderde het natuurlijk wel wat, maar Nick bleef wel constant zijn riante voorsprong behouden (23-14 na 22 beurten). ’t Is hier in de chacoche dachten we met z’n allen, tot er in beurt 23 een relletje ontstond. Doordat er al minutenlang een discussie aan de gang was tussen de scheids en thuisspeler Rudi over een al of niet gemaakt punt, glipte Nick even naar buiten om rap, rap, rap enkele trekjes aan een sigaret te doen. Dit veroorzaakte bij Plezante Hoeker Gommaar meteen voor een storm van protest. Plotsklaps was het helemaal niet meer zo plezant op de hoek in Lier. “Dit is onsportief gedrag” en “wedstrijdvervalsing” riep hij luidkeels en hoorbaar tot op de Lierse Grote Markt. De brave ziel had natuurlijk wel 100% gelijk dat er tijdens de wedstrijd door de spelers niet mag gerookt worden, maar het was vooral de manier waarop hij tekeer ging dat ons stoorde. Bovendien was het niet aan hem om daar een opmerking over te maken, maar wel aan de scheids of de kapitein van de Kartuizers. En onsportief? Als we één ding zeker NIET zijn, dan is het wel onsportief. Geen ploeg die zoveel verbale appreciatie vertoond voor de tegenstrever dan de Joe Pilers tijdens een wedstrijd. Nog eens, Nick was volledig fout, maar de reactie daarop was buiten proporties. De sfeer was dus wat verzuurd en daar hadden beide spelers duidelijk last van. Rudi maakte tussendoor nog wel wat punten, maar Nick kreeg acht beurten lang geen punt meer gemaakt. Ok, hij kreeg tijdens die periode dan ook niet de makkelijkste figuren voorgeschoteld, maar toch. Het incident had hem wel degelijk gedestabiliseerd. Nicks riante voorsprong verdween als sneeuw onder de zon, en zodoende kregen we na 31 beurten toch nog een spannende ontknoping (23-21). Maar gelukkig vond Nick de goede armen toch nog terug. Eerst mondjesmaat met wat losse punten, wat later gevolgd door een bommetje van vijf als afsluiter (32-22). Dat Rudi ook nog vijf stuks lukte in zijn nabeurt was niets meer dan een voetnoot in dit verhaal (28-27 in 38 beurten). Mission accomplished. Meer moest dat niet zijn. Ondertussen was het al wel 1 uur 's nachts.
Joe Pilers houdt uitzicht op de titel na belangrijke zege
4/05/2023 © Joe Pilers
■ JACQUES Dillen (19) – MARCO (19)
Jacques opende de score van acquit (1-0), maar het was toch Marco die het best bij shot was in een bijzonder aantrekkelijke en productieve aanvangsfase (4-5 na 4 beurten). Iedereen verwachtte nu een duel op het scherpst van de snee, maar dat werd het niet. Jacques scoorde tijdens de volgende vijftien beurten slecht één keer, terwijl Marco ruim tegen en boven zijn gemiddelde bleef verder spelen. Hierdoor kwam onze ploegmakker na zestien beurten al op een zeer geruststellende voorsprong (5-12). Of hadden we te vroeg victorie gekraaid? Net op het moment dat Jacques zijn negatieve reeks beëindigde begon nu ook Marco aan een reeks brossen. Jacques lukte nu in drie beurten een duo- en triootje, en plots hadden we terug een wedstrijd (10-12 na 22 beurten). Dat was even slikken, maar onze cap reageerde meteen alert. Met eveneens twee en drie stuks; én nog een extra puntje erbij, maakte hij Jacques comeback meteen ongedaan (10-18 na 26 beurten). Dat het voor Jacques uiteindelijk nog zijn slechtste partij van de competitie zou worden, doet niets af aan Marco’s schitterende strijd en dito overwinning (10-19 in 30 beurten).
■ MARC (25) – PIERRE Van Damme (25)
Marc startte nog eens van acquit, en was zowat de enige die zich kon doen gelden in de beginfase (6-2 na 8 beurten). Tot dan viel het nog mee, maar wat volgde was een zeer bedroevende vertoning. Beurtenlang werd er nu voor beide spelers nog amper een puntje genoteerd (7-3 na 15 beurten). De enige die er nog ietwat van bakte was Pierre, maar die had dan weer meermaals onnoemelijk veel pech in de afwerking. Tenminste tot hij vanaf beurt zestien een mooie reeks van 1,2,3,1,1,1 lukte en daarmee verdiend de leiding overnam (10-12 na 21 beurten). Voor Pierre leek het dus de goede kant op te gaan, maar dat was niet zo. Integendeel. Dertien beurten op rij bleef hij nu puntenloos achter. En Marc? Wel, wanneer die een offday heeft kan hij tegenwoordig altijd nog wel rekenen op zijn beste vriendin, Dame Fortuna. Ook deze keer gaf ze hem tot tweemaal toe een zetje in de goede richting, en waren slechts drie bommetjes (4,6,3) in dertien beurten voldoende om de match in een definitieve plooi te leggen (23-12 na 32 beurten). Met nog maar twee puntjes te gaan zat er nu - geheel onverwacht - zelfs nog een goed resultaat in, maar ook nu werden we op het verkeerde been gezet. Marc kreeg nu beurtenlang - voor hem - té uitdagende vertrekposities voorgeschoteld, zodat hij toch nog tergend langzaam en balend richting eindstreep moest kruipen (25-16 in 41 beurten).
■ GUY Kerckhofs (28) – KEVIN (28)
Net als in de vorige wedstrijd verliep ook hier de beginfase bijzonder moeizaam. Meer dan hier en daar een puntje viel er niet te noteren. Op die wijze kregen we na tien beurten een weinig opbeurende 3-4 tussenstand. De eerste die daarna een serietje (4) liet noteren was Guy in beurt twaalf (8-4), onmiddellijk gevolgd door Kevin die een beurt later evengoed deed (8-8 na 13 beurten). De strijd was nu losgebarsten, maar na 16 beurten stond er toch nog altijd maar een schamele 9-9 op het scorebord. Maar bij kleppers als Kevin weet je uit ervaring dat de bom zo maar uit het niets plots kan ontploffen. En ja hoor. In beurt 17 volgt een eerste explosie van vijf stuks, een beurt later gevolgd door een tweede knal van eveneens vijf stuks. Guy had gelijkertijd ook wel twee duootjes gescoord, maar onze vogel was gaan vliegen (13-19 na 18 beurten). Kevin had nu bloed geroken en zette zijn zegetocht onverminderd verder met een reeks van 1,0,3,0,2,1,1, waaronder één bricole waarmee hij de Avenuewse tribunes deed daveren op hun grondvesten (14-27 na 25 beurten). Met nog maar één puntje te gaan was de klus dus zo goed als geklaard… maar dat was effe zonder Guy gerekend. Die schudde zo maar opeens een reeks van 2,4,4 uit zijn mouwen, en plots hadden we terug een match (24-27 na 29 beurten). “Het zal toch niet waar zijn!”, dachten we met z’n allen. Maar nee… een beurtje later stelde Kevin ons al meteen gerust. De drie punten waren binnen (24-28 in 30 beurten). Goed voor zijn zevende ‘man van de match’ notering van het seizoen.
■ NICK (32) – RENÉ Van Der Sloten (28)
Laatste wedstrijd van de avond waarin Nick op zoek ging naar de vierde 4-0 van het seizoen. Hij begon alvast veelbelovend van acquit (3-1), en weinig later zag het er nog een stuk rooskleuriger uit (8-1 na 5 beurten). Maar de weg was nog lang, en de avond nog jong (als u begrijpt wat ik bedoel). Nick maakte nu zeven brossen op rij, en dit terwijl René gelijktijdig het ene na het andere serietje aaneenreeg (8-11 na 10 beurten). Nick moest nu alles uit zijn kast halen om het geslagen gat terug te dichten, maar dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Zelfs na een bommetje van zes in beurt twintig bleef René de stand (mathematisch) aanvoeren (19-17 na 20 beurten). Het verschil was dan wel kleiner geworden, maar drie beurtjes later stond hij terug vanwaar hij kwam (19-22 na 23 beurten). De eerredder voor René’s team kwam nu wel heel dichtbij, maar net dan liet hij het een viertal beurten afweten. Nick deed gelijktijdig een pak beter en kwam na een serie van vijf, gevolgd door een duootje, dan toch op gelijke hoogte in de stand (26-22 na 26 beurten). Met licht mentaal voordeel begon hij nu aan zijn eindsprint, maar ook René was terug van weggeweest (28-25 na 25 beurten). Alles was nu nog mogelijk, maar uiteindelijk bleek René dan toch de sterkste vandaag (28-28 in 31 beurten). Een diep ontgoochelde Nick sloeg meteen na de wedstrijd Mea culpa, omdat hij naar eigen zeggen tijdens de laatste beurten een aantal torenhoge pruimen had gemist.
Nadien werd de overwinning naar trouwe gewoonte nog gevierd op het terras in’t Zeezicht, en dit tot in de late uurtjes. Kevin, den braafste van den hoop, was dan al lang terug bij ‘t vrouwtje zoals het eigenlijk hoort.
Jacques opende de score van acquit (1-0), maar het was toch Marco die het best bij shot was in een bijzonder aantrekkelijke en productieve aanvangsfase (4-5 na 4 beurten). Iedereen verwachtte nu een duel op het scherpst van de snee, maar dat werd het niet. Jacques scoorde tijdens de volgende vijftien beurten slecht één keer, terwijl Marco ruim tegen en boven zijn gemiddelde bleef verder spelen. Hierdoor kwam onze ploegmakker na zestien beurten al op een zeer geruststellende voorsprong (5-12). Of hadden we te vroeg victorie gekraaid? Net op het moment dat Jacques zijn negatieve reeks beëindigde begon nu ook Marco aan een reeks brossen. Jacques lukte nu in drie beurten een duo- en triootje, en plots hadden we terug een wedstrijd (10-12 na 22 beurten). Dat was even slikken, maar onze cap reageerde meteen alert. Met eveneens twee en drie stuks; én nog een extra puntje erbij, maakte hij Jacques comeback meteen ongedaan (10-18 na 26 beurten). Dat het voor Jacques uiteindelijk nog zijn slechtste partij van de competitie zou worden, doet niets af aan Marco’s schitterende strijd en dito overwinning (10-19 in 30 beurten).
■ MARC (25) – PIERRE Van Damme (25)
Marc startte nog eens van acquit, en was zowat de enige die zich kon doen gelden in de beginfase (6-2 na 8 beurten). Tot dan viel het nog mee, maar wat volgde was een zeer bedroevende vertoning. Beurtenlang werd er nu voor beide spelers nog amper een puntje genoteerd (7-3 na 15 beurten). De enige die er nog ietwat van bakte was Pierre, maar die had dan weer meermaals onnoemelijk veel pech in de afwerking. Tenminste tot hij vanaf beurt zestien een mooie reeks van 1,2,3,1,1,1 lukte en daarmee verdiend de leiding overnam (10-12 na 21 beurten). Voor Pierre leek het dus de goede kant op te gaan, maar dat was niet zo. Integendeel. Dertien beurten op rij bleef hij nu puntenloos achter. En Marc? Wel, wanneer die een offday heeft kan hij tegenwoordig altijd nog wel rekenen op zijn beste vriendin, Dame Fortuna. Ook deze keer gaf ze hem tot tweemaal toe een zetje in de goede richting, en waren slechts drie bommetjes (4,6,3) in dertien beurten voldoende om de match in een definitieve plooi te leggen (23-12 na 32 beurten). Met nog maar twee puntjes te gaan zat er nu - geheel onverwacht - zelfs nog een goed resultaat in, maar ook nu werden we op het verkeerde been gezet. Marc kreeg nu beurtenlang - voor hem - té uitdagende vertrekposities voorgeschoteld, zodat hij toch nog tergend langzaam en balend richting eindstreep moest kruipen (25-16 in 41 beurten).
■ GUY Kerckhofs (28) – KEVIN (28)
Net als in de vorige wedstrijd verliep ook hier de beginfase bijzonder moeizaam. Meer dan hier en daar een puntje viel er niet te noteren. Op die wijze kregen we na tien beurten een weinig opbeurende 3-4 tussenstand. De eerste die daarna een serietje (4) liet noteren was Guy in beurt twaalf (8-4), onmiddellijk gevolgd door Kevin die een beurt later evengoed deed (8-8 na 13 beurten). De strijd was nu losgebarsten, maar na 16 beurten stond er toch nog altijd maar een schamele 9-9 op het scorebord. Maar bij kleppers als Kevin weet je uit ervaring dat de bom zo maar uit het niets plots kan ontploffen. En ja hoor. In beurt 17 volgt een eerste explosie van vijf stuks, een beurt later gevolgd door een tweede knal van eveneens vijf stuks. Guy had gelijkertijd ook wel twee duootjes gescoord, maar onze vogel was gaan vliegen (13-19 na 18 beurten). Kevin had nu bloed geroken en zette zijn zegetocht onverminderd verder met een reeks van 1,0,3,0,2,1,1, waaronder één bricole waarmee hij de Avenuewse tribunes deed daveren op hun grondvesten (14-27 na 25 beurten). Met nog maar één puntje te gaan was de klus dus zo goed als geklaard… maar dat was effe zonder Guy gerekend. Die schudde zo maar opeens een reeks van 2,4,4 uit zijn mouwen, en plots hadden we terug een match (24-27 na 29 beurten). “Het zal toch niet waar zijn!”, dachten we met z’n allen. Maar nee… een beurtje later stelde Kevin ons al meteen gerust. De drie punten waren binnen (24-28 in 30 beurten). Goed voor zijn zevende ‘man van de match’ notering van het seizoen.
■ NICK (32) – RENÉ Van Der Sloten (28)
Laatste wedstrijd van de avond waarin Nick op zoek ging naar de vierde 4-0 van het seizoen. Hij begon alvast veelbelovend van acquit (3-1), en weinig later zag het er nog een stuk rooskleuriger uit (8-1 na 5 beurten). Maar de weg was nog lang, en de avond nog jong (als u begrijpt wat ik bedoel). Nick maakte nu zeven brossen op rij, en dit terwijl René gelijktijdig het ene na het andere serietje aaneenreeg (8-11 na 10 beurten). Nick moest nu alles uit zijn kast halen om het geslagen gat terug te dichten, maar dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Zelfs na een bommetje van zes in beurt twintig bleef René de stand (mathematisch) aanvoeren (19-17 na 20 beurten). Het verschil was dan wel kleiner geworden, maar drie beurtjes later stond hij terug vanwaar hij kwam (19-22 na 23 beurten). De eerredder voor René’s team kwam nu wel heel dichtbij, maar net dan liet hij het een viertal beurten afweten. Nick deed gelijktijdig een pak beter en kwam na een serie van vijf, gevolgd door een duootje, dan toch op gelijke hoogte in de stand (26-22 na 26 beurten). Met licht mentaal voordeel begon hij nu aan zijn eindsprint, maar ook René was terug van weggeweest (28-25 na 25 beurten). Alles was nu nog mogelijk, maar uiteindelijk bleek René dan toch de sterkste vandaag (28-28 in 31 beurten). Een diep ontgoochelde Nick sloeg meteen na de wedstrijd Mea culpa, omdat hij naar eigen zeggen tijdens de laatste beurten een aantal torenhoge pruimen had gemist.
Nadien werd de overwinning naar trouwe gewoonte nog gevierd op het terras in’t Zeezicht, en dit tot in de late uurtjes. Kevin, den braafste van den hoop, was dan al lang terug bij ‘t vrouwtje zoals het eigenlijk hoort.
Joe Pilers houdt titelambities in leven dankzij klinkende overwinning
24/04/2023 © Joe Pilers
■ MARCO (19) – JOHAN Cloots (19 / FF)
Doordat Johan zijn spreekwoordelijke kat stuurde waren de eerste zeven punten makkelijk verdiend.
■ IGOR Burmensky (25) – MARC (25)
Matig wedstrijdbegin tussen deze twee kleppers waarbij vooral Igor verrassend slap uit de hoek kwam (2-4 na 6 beurten). Igor is dit seizoen dan wel niet meer dezelfde ‘killer’ dan die van vorig seizoen, maar hierna kwamen toch enkele flitsen van zijn kunnen boven water (8-5 na 8 beurten). Igor begon nu vlotjes één moyenne te spelen, terwijl Marc eerder zwak en onzeker acteerde. Dit zorgde er voor dat hij hoe langer hoe meer in de problemen kwam (11-6 na 11 beurten en 14-8 na 14 beurten). Zelfs een vroeg ingelaste plaspauze om het tij te doen keren had geen soelaas gebracht. Maar dan, en net voor hij mentaal dreigde te breken, viel er een godsgeschenk uit de lucht gevallen onder de vorm van een varken. Igor kon er op dat moment nog min of meer mee (lachen), maar niet meer wanneer onze ploegmakker er nog eens zes stuks bijlapte (14-16 na 16 beurten). Igor was dan nog wel niet uitgeteld, maar wel wanneer Marc weinig later zijn tweede varken lukte en daar óók nog eens drie stuks aan toevoegde (15-22 na 19 beurten). Met zestien punten in zes knotsgekke beurten was het van de hel naar de hemel. Drie beurtjes later was de 2-0 dan binnen (18-25 in 22 beurten). Goed voor zijn vierde ‘man van de match’ notering op rij. Bovendien kan nu ook de titel ‘varken van het jaar’ hem nog maar moeilijk ontglippen. Of je daar nu al of niet fier moet op zijn, is een andere vraag.
■ KEVIN (28) – LUDO Van Broeckhoven (28)
Kevin pakte van acquit meteen de leiding (2-1) en ook daarna bleef hij de strijd steeds aanvoeren (5-3 na 5 beurten, 10-6 na 10 beurten en 14-11 na 15 beurten). Wat tot dan vooral was opgevallen, was dat er voor beide spelers bijzonder weinig spel kwam te liggen. Er werd wel met regelmaat gescoord, dat wel, maar de lange bedenktijden alvorens een stoot te wagen zorgden er wel voor dat de match tergend traag verliep. Voor de toeschouwer was het misschien geen al te aangenaam kijkstuk, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de steeds aanwezige spanning (17-17 na 20 beurten) en enkele wow-momenten van onze bricole-virtuoos (niet normaal). Weinig later kwam Kevin dan terug aan de leiding met 19-18 (na 22 beurten), en wat Ludo verder ook probeerde, hij kreeg het gat maar niet gedicht (21-20 na 25 beurten en 23-21 na 30 beurten). Beurt na beurt was Kevin hem een stapje voor (24-23 na 31 beurten, 25-24 na 32 beurten en 26-24 na 33 beurten). Met nog twee puntjes te gaan lag de winst nu voor het grijpen, maar lang mocht er niet meer getalmd worden. Ludo had immers nog een nabeurt. En ook al was een gelijkspel voldoende om de drie punten al te pakken, winnen is toch nog net iets mooier. En zo geschiedde. Kevin finishte al een beurt later met zijn tiende duootje van de avond, terwijl Ludo niet verder kwam dan evenveel stuks in zijn nabeurt (28-26 in 34 beurten). Een dubbel en dik verdiende overwinning na een vermoeiende en zenuwslopende thriller van ± anderhalf uur.
■ FRANS De Roover (32) – NICK (32)
Voor de kers op de taart moest onze topper in de arena tegen Starrenhof-coryfee Frans, de op papier makkelijkste tegenstrever van de bezoekers. Frans was ooit een zeer begenadigde driebandspeler, maar haalt tegenwoordig - mede door zijn respectabele leeftijd - nog met moeite de 0,800 moyenne. Ter illustratie: Een gelijkspel in 29 beurten is na 22 matchen zijn beste seizoenprestatie tot nog toe. Een hapje voor Nick denk je dan… maar dat werd het niet. Vijf beurten dienden we te wachten vooraleer Nick zijn eerste punten (3) liet noteren (3-3 na vijf beurten), en ook daarna kwam hij in een tiental beurten amper tot scoren. Frans liet gelijktijdig ook heel wat nulbeurten noteren, maar kwam later - met onder meer vijf stuks - toch ruim op voorsprong (11-5 na 15 beurten). Nick stelde in vier beurten meteen orde op zaken (12-12 na 19 beurten), maar Frans deed Nicks inspanning onmiddellijk teniet met een bommetje van zes (18-12 na 20 beurten). Nick was opnieuw op achtervolgen aangewezen, wat in eerste instantie nauwelijks lukte. Integendeel (22-15 na 24 beurten). Hierna lukte het Nick dan toch om geleidelijk wat dichter in de stand te komen (24-20 na 26 beurten en 25-23 na 31 beurten), maar net voor de aansluiting kreeg hij nog maar eens een serie (4) om de oren (29-23 na 33 beurten). Nicks lot leek nu bezegeld, maar Frans maakte plots zes brossen op rij. Hierdoor kwam onze ploegmakker toch nog mondjesmaat terug in de wedstrijd, en later zelfs even (voor het eerst) op voorsprong (29-30 na 39 beurten). We kregen dus voor de tweede keer een nagelbijter pur sang op ons bord waarbij alles terug mogelijk was. Eerst werd het nog 30-30 en 31-31, maar tenslotte was het dan toch nog Nick die de fel bevochten overwinning verdiend binnenhaalde (31-32 in 44 beurten).
Ondertussen was het al wel na twaalven geworden, wat erg laat was voor maar drie gespeelde matchen.
Doordat Johan zijn spreekwoordelijke kat stuurde waren de eerste zeven punten makkelijk verdiend.
■ IGOR Burmensky (25) – MARC (25)
Matig wedstrijdbegin tussen deze twee kleppers waarbij vooral Igor verrassend slap uit de hoek kwam (2-4 na 6 beurten). Igor is dit seizoen dan wel niet meer dezelfde ‘killer’ dan die van vorig seizoen, maar hierna kwamen toch enkele flitsen van zijn kunnen boven water (8-5 na 8 beurten). Igor begon nu vlotjes één moyenne te spelen, terwijl Marc eerder zwak en onzeker acteerde. Dit zorgde er voor dat hij hoe langer hoe meer in de problemen kwam (11-6 na 11 beurten en 14-8 na 14 beurten). Zelfs een vroeg ingelaste plaspauze om het tij te doen keren had geen soelaas gebracht. Maar dan, en net voor hij mentaal dreigde te breken, viel er een godsgeschenk uit de lucht gevallen onder de vorm van een varken. Igor kon er op dat moment nog min of meer mee (lachen), maar niet meer wanneer onze ploegmakker er nog eens zes stuks bijlapte (14-16 na 16 beurten). Igor was dan nog wel niet uitgeteld, maar wel wanneer Marc weinig later zijn tweede varken lukte en daar óók nog eens drie stuks aan toevoegde (15-22 na 19 beurten). Met zestien punten in zes knotsgekke beurten was het van de hel naar de hemel. Drie beurtjes later was de 2-0 dan binnen (18-25 in 22 beurten). Goed voor zijn vierde ‘man van de match’ notering op rij. Bovendien kan nu ook de titel ‘varken van het jaar’ hem nog maar moeilijk ontglippen. Of je daar nu al of niet fier moet op zijn, is een andere vraag.
■ KEVIN (28) – LUDO Van Broeckhoven (28)
Kevin pakte van acquit meteen de leiding (2-1) en ook daarna bleef hij de strijd steeds aanvoeren (5-3 na 5 beurten, 10-6 na 10 beurten en 14-11 na 15 beurten). Wat tot dan vooral was opgevallen, was dat er voor beide spelers bijzonder weinig spel kwam te liggen. Er werd wel met regelmaat gescoord, dat wel, maar de lange bedenktijden alvorens een stoot te wagen zorgden er wel voor dat de match tergend traag verliep. Voor de toeschouwer was het misschien geen al te aangenaam kijkstuk, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de steeds aanwezige spanning (17-17 na 20 beurten) en enkele wow-momenten van onze bricole-virtuoos (niet normaal). Weinig later kwam Kevin dan terug aan de leiding met 19-18 (na 22 beurten), en wat Ludo verder ook probeerde, hij kreeg het gat maar niet gedicht (21-20 na 25 beurten en 23-21 na 30 beurten). Beurt na beurt was Kevin hem een stapje voor (24-23 na 31 beurten, 25-24 na 32 beurten en 26-24 na 33 beurten). Met nog twee puntjes te gaan lag de winst nu voor het grijpen, maar lang mocht er niet meer getalmd worden. Ludo had immers nog een nabeurt. En ook al was een gelijkspel voldoende om de drie punten al te pakken, winnen is toch nog net iets mooier. En zo geschiedde. Kevin finishte al een beurt later met zijn tiende duootje van de avond, terwijl Ludo niet verder kwam dan evenveel stuks in zijn nabeurt (28-26 in 34 beurten). Een dubbel en dik verdiende overwinning na een vermoeiende en zenuwslopende thriller van ± anderhalf uur.
■ FRANS De Roover (32) – NICK (32)
Voor de kers op de taart moest onze topper in de arena tegen Starrenhof-coryfee Frans, de op papier makkelijkste tegenstrever van de bezoekers. Frans was ooit een zeer begenadigde driebandspeler, maar haalt tegenwoordig - mede door zijn respectabele leeftijd - nog met moeite de 0,800 moyenne. Ter illustratie: Een gelijkspel in 29 beurten is na 22 matchen zijn beste seizoenprestatie tot nog toe. Een hapje voor Nick denk je dan… maar dat werd het niet. Vijf beurten dienden we te wachten vooraleer Nick zijn eerste punten (3) liet noteren (3-3 na vijf beurten), en ook daarna kwam hij in een tiental beurten amper tot scoren. Frans liet gelijktijdig ook heel wat nulbeurten noteren, maar kwam later - met onder meer vijf stuks - toch ruim op voorsprong (11-5 na 15 beurten). Nick stelde in vier beurten meteen orde op zaken (12-12 na 19 beurten), maar Frans deed Nicks inspanning onmiddellijk teniet met een bommetje van zes (18-12 na 20 beurten). Nick was opnieuw op achtervolgen aangewezen, wat in eerste instantie nauwelijks lukte. Integendeel (22-15 na 24 beurten). Hierna lukte het Nick dan toch om geleidelijk wat dichter in de stand te komen (24-20 na 26 beurten en 25-23 na 31 beurten), maar net voor de aansluiting kreeg hij nog maar eens een serie (4) om de oren (29-23 na 33 beurten). Nicks lot leek nu bezegeld, maar Frans maakte plots zes brossen op rij. Hierdoor kwam onze ploegmakker toch nog mondjesmaat terug in de wedstrijd, en later zelfs even (voor het eerst) op voorsprong (29-30 na 39 beurten). We kregen dus voor de tweede keer een nagelbijter pur sang op ons bord waarbij alles terug mogelijk was. Eerst werd het nog 30-30 en 31-31, maar tenslotte was het dan toch nog Nick die de fel bevochten overwinning verdiend binnenhaalde (31-32 in 44 beurten).
Ondertussen was het al wel na twaalven geworden, wat erg laat was voor maar drie gespeelde matchen.
Joe Pilers bezorgt leider pijnlijke nederlaag
11/04/2023 © Joe Pilers
Vandaag moesten we het opnemen tegen de nummer één uit onze competitie, Starrenhof 3. Normaal had de wedstrijd bij hen thuis moeten doorgaan, maar wegens omstandigheden hadden de mannen uit Kapellen gevraagd om van thuisvoordeel te wisselen. Wij vonden dat ok natuurlijk, en zo geschiedde. Naast ons vast quartet aan supporters (Frank, Georgette, Alex en Pierre) waren er voor deze topper nog heel wat supporters en geïntersseerden naar de Berchemse biljarttempel afgereisd. Naast Martin en Eddy (Electro Jacobs) zorgden ook Frank, Johnny, Fred (De Deken) en Freddy (BC Hemiksem) voor extra vocale steun...
■ MARCO (19) – JULIAAN Van Broeck (17)
Marco ging van acquit uitstekend van start (2-0) en ook daarna toonde hij zich heel gretig in de beginfase. Maar ook Juliaan had een begenadigde dag en maakte het onze ploegmakker knap lastig. Steeds was Juliaan Marco een stapje voor (3-4, 5-6, 8-9 en 9-10 na 11 beurten). Een sterk resultaat voor één of beiden leek in de maak, maar plots begonnen beide motoren te sputteren. Bij Juliaan kwamen nu zijn zwakheden boven drijven, terwijl Marco eerder met pech te maken kreeg. Feit was wel dat de partij nu tergend traag vorderde, en er voor beide spelers beurtenlang nog nauwelijks een punt werd aangetekend. Marco had zich in die periode altijd wel de betere van de twee getoond, maar aan de stand was dat alvast niet te merken (12-13 na 28 beurten). Even later Lukte het Marco dan toch om met twee duootjes voor het eerst mathematisch aan de leiding te komen (16-13 na 31 beurten), maar Juliaan antwoorde gevat tegen met twee losse puntjes (16-15 na 33 beurten). De spanning was nu voor sommigen bijna niet meer te harden (Georgette), en al zeker niet wanneer een beurtje later beide spelers tot op twee caramboles van de overwinning kwamen (17-15 na 34 beurten). Marco toonde zich de koelste en finishte een beurt later al. Juliaan kon nog gelijkstellen in zijn nabeurt, maar mistte het tweede en laatste punt (19-16 in 35 beurten). Marco still rules!
Maar hoe Juliaan het klaarspeelde om een volledige wedstrijd te spelen zonder ook maar één gelaatsspier te vertrekken, blijft nog steeds een raadsel.
■ RONNY Van Cothem (25) – MARCEL (25)
Zowel Marcel als Ronny (uitgezonderd één winstpartij in 50 beurten) zaten de laatste weken in de hoek waar de klappen vallen. Daarop voortgaande was Ronny vandaag misschien wel de best mogelijke tegenstrever om het tij te doen keren, maar dat draaide effe anders uit. Ronny begon verrassend goed aan de partij en veroordeelde Marcel al onmiddellijk tot achtervolgen (5-1 na 7 beurten). Beurt na beurt zag je Ronny vertrouwen opbouwen, terwijl het bij Marcel eerder pompen of verzuipen was (11-5 na 12 beurten). Vanaf beurt dertien kende Marcel dan toch een betere periode en ploeterde hij zich min of meer terug in de wedstrijd (13-10 na 16 beurten). Speler, supporters en sympathisanten zagen het nu opnieuw zitten, maar lang duurde dat goed gevoel niet. Ronny had zijn riante voorsprong dan wel zien krimpen, maar dat had hem in de verste verte niet uit balans gebracht. Integendeel. Ronny pakte nu uit met een verpletterende reeks van 1,3,3,4,1 en liet daarmee onze onfortuinlijk ploegmakker in de 21ste beurt kansloos en verbouwereerd achter (25-10). Het sierde Marcel dan ook dat hij na zulke uppercut toch nog een duootje lukte in zijn nabeurt (25-12 in 21 beurten). Een sterk resultaat van Ronny (zijn beste match van het seizoen), al moeten we er onmiddellijk wel aan toevoegen dat Marcel het hem – qua vertrekballen – niet al te moeilijk had gemaakt.
■ MARC (25) – DIRK Hermans (28)
Marc moest het nu opnemen tegen Dirk, één van de puntenpakkers bij de kappellenaren, die met snookerhand (een speelstijl die je maar zelden aantreft in het driebanden-cirquit) vlotjes zijn punten speelt. Geen gemakkelijke klus dus, maar Marc won (nog) eens het trekken naar band en kwam via acquit 1-0 voor. Alleen al daarvoor konden we van een goed begin spreken, maar tijdens de volgende tien beurten was het bijna enkel Dirk wat de klok sloeg. Met onder andere twee series van vier bracht hij Marc al vrij vlug serieus in de problemen (4-13 na 11 beurten). Ondertussen had Georgette al haar tweede pakje sigaretten aangesneden, maar Marc behield de kalmte en bleef gefocust. Dat gegeven en de vele aanmoedigingen zorgden ervoor dat ook hij nu eens een serietje (4) lukte (8-13 na 12 beurten). Meer dan een opstekertje was het echter niet, want gaandeweg vergrote Dirk zijn voorsprong opnieuw (11-19 na 18 beurten). Even later werd Marc’s vechtlust dan toch beloond met een reeksje van 2,1,5 (19-20 na 21 beurten). Plots waren de rollen omgedraaid. Marc had Dirk een duidelijk merkbare tik verkocht, maar het lukte hem niet meteen om het af te maken. Dirk kroop nu langzaam maar zeker terug overeind tot de bordjes mathematisch terug op gelijke hoogte kwamen te staan (21-24 na 28 beurten). In de tribunes zat nu zowat iedereen op het puntje van zijn/haar stoel zenuwachtig over en weer te schuiven. Vooral Georgette kreeg het nu knap lastig. Maar het was uiteindelijk dan toch de wilskracht die het haalde. Met twee duootjes in evenveel beurten finishte Marc even later dik verdiend (25-24). Dirk had nog wel een nabeurt, maar kwam niet verder dan twee stuks (25-26 in 30 beurten). Voor Marc een derde opeenvolgende ‘man van de match’ notering, en dit na een zinderende thriller.
■ NICK (32) – LUC Busschots (32)
Mits winst kon Nick nu voor ons de oh zo belangrijke drie punten pakken. Dat zag er dus goed uit want uit ervaring weten we dat hij dan moeilijk te kloppen is. Maar Nick miste meteen het makkelijkst te maken punt van de wedstrijd (acquit), en ook daarna vond hij niet onmiddellijk de goede armen (1-5 na 4 beurten). Weinig later kregen we dan toch een flits van zijn onmiskenbaar talent te zien met een mooie serie van zes (8-8 na 6 beurten), maar hierna was Luc opnieuw lange tijd de best scorende van de twee. Niettemin bleef de spanning er steeds wel inzitten want Luc’s voorsprong bedroeg nooit meer dan twee a vier punten (8-11 na 10 beurten, 10-14 na 14 beurten en 16-18 na 21 beurten). Tot onze hard zwoegende ploegmakker - na een mooi triootje - er dan toch in slaagde om nog eens op gelijke hoogte te komen in de stand (19-19 na 23 beurten). We kregen dus voor de derde keer deze avond een nagelbijter op ons bord gepresenteerd. Even vreesden we voor Georgette weer het ergste, maar gelukkig kon onze Nick haar nog tijdig tot rust brengen. Met een mooie serie van vijf, onmiddellijk gevolgd door nog eens drie stuks, deed hij een definitieve gooi naar de overwinning (27-22 na 26 beurten). Luc probeerde in extremis het tij nog te keren (31-29 na 32 beurten), maar moest zich in laatste instantie dan toch gewonnen geven (32-29 na 34 beurten). Een knappe en felbevochten zege.
Mede dankzij de vele supporters zitten we nog altijd op koers om onze droom te verwezenlijken!
Marco ging van acquit uitstekend van start (2-0) en ook daarna toonde hij zich heel gretig in de beginfase. Maar ook Juliaan had een begenadigde dag en maakte het onze ploegmakker knap lastig. Steeds was Juliaan Marco een stapje voor (3-4, 5-6, 8-9 en 9-10 na 11 beurten). Een sterk resultaat voor één of beiden leek in de maak, maar plots begonnen beide motoren te sputteren. Bij Juliaan kwamen nu zijn zwakheden boven drijven, terwijl Marco eerder met pech te maken kreeg. Feit was wel dat de partij nu tergend traag vorderde, en er voor beide spelers beurtenlang nog nauwelijks een punt werd aangetekend. Marco had zich in die periode altijd wel de betere van de twee getoond, maar aan de stand was dat alvast niet te merken (12-13 na 28 beurten). Even later Lukte het Marco dan toch om met twee duootjes voor het eerst mathematisch aan de leiding te komen (16-13 na 31 beurten), maar Juliaan antwoorde gevat tegen met twee losse puntjes (16-15 na 33 beurten). De spanning was nu voor sommigen bijna niet meer te harden (Georgette), en al zeker niet wanneer een beurtje later beide spelers tot op twee caramboles van de overwinning kwamen (17-15 na 34 beurten). Marco toonde zich de koelste en finishte een beurt later al. Juliaan kon nog gelijkstellen in zijn nabeurt, maar mistte het tweede en laatste punt (19-16 in 35 beurten). Marco still rules!
Maar hoe Juliaan het klaarspeelde om een volledige wedstrijd te spelen zonder ook maar één gelaatsspier te vertrekken, blijft nog steeds een raadsel.
■ RONNY Van Cothem (25) – MARCEL (25)
Zowel Marcel als Ronny (uitgezonderd één winstpartij in 50 beurten) zaten de laatste weken in de hoek waar de klappen vallen. Daarop voortgaande was Ronny vandaag misschien wel de best mogelijke tegenstrever om het tij te doen keren, maar dat draaide effe anders uit. Ronny begon verrassend goed aan de partij en veroordeelde Marcel al onmiddellijk tot achtervolgen (5-1 na 7 beurten). Beurt na beurt zag je Ronny vertrouwen opbouwen, terwijl het bij Marcel eerder pompen of verzuipen was (11-5 na 12 beurten). Vanaf beurt dertien kende Marcel dan toch een betere periode en ploeterde hij zich min of meer terug in de wedstrijd (13-10 na 16 beurten). Speler, supporters en sympathisanten zagen het nu opnieuw zitten, maar lang duurde dat goed gevoel niet. Ronny had zijn riante voorsprong dan wel zien krimpen, maar dat had hem in de verste verte niet uit balans gebracht. Integendeel. Ronny pakte nu uit met een verpletterende reeks van 1,3,3,4,1 en liet daarmee onze onfortuinlijk ploegmakker in de 21ste beurt kansloos en verbouwereerd achter (25-10). Het sierde Marcel dan ook dat hij na zulke uppercut toch nog een duootje lukte in zijn nabeurt (25-12 in 21 beurten). Een sterk resultaat van Ronny (zijn beste match van het seizoen), al moeten we er onmiddellijk wel aan toevoegen dat Marcel het hem – qua vertrekballen – niet al te moeilijk had gemaakt.
■ MARC (25) – DIRK Hermans (28)
Marc moest het nu opnemen tegen Dirk, één van de puntenpakkers bij de kappellenaren, die met snookerhand (een speelstijl die je maar zelden aantreft in het driebanden-cirquit) vlotjes zijn punten speelt. Geen gemakkelijke klus dus, maar Marc won (nog) eens het trekken naar band en kwam via acquit 1-0 voor. Alleen al daarvoor konden we van een goed begin spreken, maar tijdens de volgende tien beurten was het bijna enkel Dirk wat de klok sloeg. Met onder andere twee series van vier bracht hij Marc al vrij vlug serieus in de problemen (4-13 na 11 beurten). Ondertussen had Georgette al haar tweede pakje sigaretten aangesneden, maar Marc behield de kalmte en bleef gefocust. Dat gegeven en de vele aanmoedigingen zorgden ervoor dat ook hij nu eens een serietje (4) lukte (8-13 na 12 beurten). Meer dan een opstekertje was het echter niet, want gaandeweg vergrote Dirk zijn voorsprong opnieuw (11-19 na 18 beurten). Even later werd Marc’s vechtlust dan toch beloond met een reeksje van 2,1,5 (19-20 na 21 beurten). Plots waren de rollen omgedraaid. Marc had Dirk een duidelijk merkbare tik verkocht, maar het lukte hem niet meteen om het af te maken. Dirk kroop nu langzaam maar zeker terug overeind tot de bordjes mathematisch terug op gelijke hoogte kwamen te staan (21-24 na 28 beurten). In de tribunes zat nu zowat iedereen op het puntje van zijn/haar stoel zenuwachtig over en weer te schuiven. Vooral Georgette kreeg het nu knap lastig. Maar het was uiteindelijk dan toch de wilskracht die het haalde. Met twee duootjes in evenveel beurten finishte Marc even later dik verdiend (25-24). Dirk had nog wel een nabeurt, maar kwam niet verder dan twee stuks (25-26 in 30 beurten). Voor Marc een derde opeenvolgende ‘man van de match’ notering, en dit na een zinderende thriller.
■ NICK (32) – LUC Busschots (32)
Mits winst kon Nick nu voor ons de oh zo belangrijke drie punten pakken. Dat zag er dus goed uit want uit ervaring weten we dat hij dan moeilijk te kloppen is. Maar Nick miste meteen het makkelijkst te maken punt van de wedstrijd (acquit), en ook daarna vond hij niet onmiddellijk de goede armen (1-5 na 4 beurten). Weinig later kregen we dan toch een flits van zijn onmiskenbaar talent te zien met een mooie serie van zes (8-8 na 6 beurten), maar hierna was Luc opnieuw lange tijd de best scorende van de twee. Niettemin bleef de spanning er steeds wel inzitten want Luc’s voorsprong bedroeg nooit meer dan twee a vier punten (8-11 na 10 beurten, 10-14 na 14 beurten en 16-18 na 21 beurten). Tot onze hard zwoegende ploegmakker - na een mooi triootje - er dan toch in slaagde om nog eens op gelijke hoogte te komen in de stand (19-19 na 23 beurten). We kregen dus voor de derde keer deze avond een nagelbijter op ons bord gepresenteerd. Even vreesden we voor Georgette weer het ergste, maar gelukkig kon onze Nick haar nog tijdig tot rust brengen. Met een mooie serie van vijf, onmiddellijk gevolgd door nog eens drie stuks, deed hij een definitieve gooi naar de overwinning (27-22 na 26 beurten). Luc probeerde in extremis het tij nog te keren (31-29 na 32 beurten), maar moest zich in laatste instantie dan toch gewonnen geven (32-29 na 34 beurten). Een knappe en felbevochten zege.
Mede dankzij de vele supporters zitten we nog altijd op koers om onze droom te verwezenlijken!
Joe Pilers struikelt over New Avenue 5, zakt terug naar plaats drie, maar doet toch gouden zaak in het klassement
3/04/2023 © Joe Pilers
■ DAVE Dupont (23) – MARC (25)
Door omstandigheden trapte niet Marco maar Marc voor ons de 24ste speeldag op gang. Marc verloor naar oude gewoonte het trekken naar band (er zijn nog zekerheden), maar dat foutje legde hem alvast geen windeieren. Dave kwam van acquit eerst nog wel op voorsprong (1-0) maar bleef dan negen beurten puntenloos. Marc deed het tegelijkertijd heel wat beter, en kwam onder meer met een trio en twee duootjes na tien beurten al op een zeer fortuinlijke voorsprong (1-10). Een beurt later ging Dave fors in de tegenaanval met een serie van vijf gevolgd door nog eens een punt, maar Marc reageerde onmiddellijk tegen met een duo- en triootje (7-15 na 12 beurten). Marc hield Dave dus stevig in de tang en had nog honger naar meer. Met een reeksje van 4,1,1 bracht hij Dave even later pas echt in de problemen (8-21 na 17 beurten). In het laatste gedeelte werden de vertrekposities voor Marc wat uitdagender, maar dat vertraagde enkel wat zijn zegetocht. Dave was dan al lang uitgeteld en kon geen vuist meer ballen (12-25 in 26 beurten). Goed voor zijn tweede opeenvolgende ‘man van de match’ notering en een voorlopige top-5 plaats in het individuele klassement.
■ MARCO (19) – WALTER De Swaene (21)
Marco had geruime tijd voor de wedstrijd tijdens een opwarming doen opmerken dat hij in supervorm verkeerde. Maar dat dit niet altijd een garantie voor een sterke match is, werd later nog maar eens bewezen. Uitgezonderd het punt van acquit mistte onze cap zijn start volledig (1-5 na 8 beurten). De vooruitgeschoven opwarming was dus een maat voor niets geweest, al moeten we daar eerlijkheidshalve wel aan toevoegen dat hij van Walter nu niet meteen cadeautjes gepresenteerd kreeg. Niettemin was alle eerder opgebouwde positiviteit nu in een mum van tijd als sneeuw onder de zon verdwenen. De ergernis bij onze ploegmakker groeide nu beurt na beurt, en weinig of niets lukte nog. Walter zag het maar al te graag gebeuren natuurlijk en gooide met een mooi reeksje van 2,1,3 nog wat olie op het vuur (4-11 na 13 beurten). Een pijnlijke vernedering leek in de maak, maar bij Walter ging het plots ook de verkeerde richting uit. Heel wat nulbeurten later resulteerde dat in beurt 22 in een zeer povere 8-13 tussenstand. Ondertussen had Marco wel al iets van zijn achterstand goed gemaakt, maar dat (opstekertje) deed Walter even later met een reeksje van 1,3,1 weer volledig teniet (8-18 na 25 beurten). De onvermijdelijke nederlaag kwam nu alsmaar dichter, maar nét dan breidde Marco nog een sterk einde aan zijn calvarietocht. Met een serie van vier, een duootje en hier en daar nog wat losse puntjes, blies hij opnieuw hoop in onze rangen (16-20 na 32 beurten). Maar het mocht niet zijn. Een beurtje later was hij er dan toch aan voor de moeite (16-21 in 33 beurten). Zijn sterke eindsprint had er wel nog voor gezorgd dat hij in extremis nog degelijke verliespunten pakte (4,45).
■ EDMOND Mazet (23) – KEVIN (28)
Kevin ging met twee duootjes en een triootje meteen scherp van start, en had daarmee zijn handicap na amper vijf beurten al volledig weggewerkt (1-7). Edmond had het moeilijker om uit de startblokken te komen, maar gaf nu met vier en drie stuks stevig weerwerk. Kevin reageerde echter alert en deed met een reeksje van 4,2,1 evengoed als zijn opponent (8-14 na 9 beurten). Het twaalfde punt was zelfs een pareltje met links (ook dat kan hij). Er werd dus serieus gevlamd, maar Kevin werd even later serieus afgeremd doordat de figuren een tijdlang in ongunstigere posities kwamen te liggen. Bij Edmond daarentegen bleef het gesmeerd lopen, en kwam daardoor na een mooie reeks van 3,0,3,2, zelfs terug op gelijke hoogte in de stand (16-16 na 15 beurten). Kevin was nu terug op achtervolgen aangewezen en dat was toch even wennen. Maar net nu Edmond definitief de macht kon grijpen, kwamen ook voor hem de vertrekballen een pak moeilijker te liggen. Acht puntenloze beurten volgden, terwijl Kevin (ook nog steeds geplaagd met k****ballen) nu langzaam maar zeker toch terug op gelijke hoogte kwam in de stand (16-21 na 22 beurten). Even later kwam Edmond weer even in het voordeel (17-21 na 24 beurten), maar Kevin antwoordde weinig later met onder meer een bommetje van vijf (20-27 na 27 beurten). De kaarten leken nu geschud, maar Edmond zorgde met triootje nog onverwacht voor de anticlimax (23-27). Kevin had echter nog een nabeurt en ontgoochelde zoals verwacht niet (23-28 in 29 beurten). Een meer dan dik verdiend gelijkspel na een zéér vermoeiende en zenuwslopende wedstrijd. “Blij dat het gedaan is” waren zijn eerste woorden meteen na de match.
■ NICK (32) – LEO De Wolf (32)
Nick moest het voor de drie punten nu opnemen tegen Leo, een geroutineerde ancien met behoorlijk wat spelkwaliteit in huis. Maar daar laat Leo in de beginfase maar bitter weinig van zien. Nick startte heel wat beter en kwam met een reeks van 2,0,2,1,4 al heel vroeg ruim op voorsprong (9-3 na 5 beurten). Een uitstekend begin van onze kopman, maar zijn motor begon al heel snel te sputteren. Tijdens de volgende veertien beurten lukte hij slechts drie puntjes, en dat zorgde voor behoorlijk wat onrust in zijn kopje. Leo deed het gelijkertijd niet veel beter, maar scoorde wel regelmatiger een enkel punt. Wanneer hij dan in beurt negentien een triootje lukte was dat net genoeg om het scorebord terug in evenwicht te brengen (12-12). Even later kende onze ploegmakker dan toch een betere periode met een reeks van 1,2,0,2,3,1, maar veel voordeel haalde hij daar niet uit (21-20 na 26 beurten). Beide tenoren kwamen nu opnieuw in een veel mindere periode terecht, wat de gemiddelden nog maar eens fors deed dalen (23-22 na 33 beurten). Op dat ogenblik leek het er op dat we zo zouden aanmodderen tot het bittere einde, maar daar besliste Leo met een serieus bommetje plots anders over. Met maar liefst acht stuks (zijn hoogste serie dit seizoen) verkocht hij Nick een uppercut, zó hard, dat de Berchemse seismograaf serieus te keer ging (23-30 na 34 beurten). Al zwijmelend pakte onze ongelukkige ploegmakker onderweg nog een puntje mee, maar weinig later werd zijn lot bezegeld (24-32 in 38 beurten). Een einde in mineur noemen ze dat.
Door omstandigheden trapte niet Marco maar Marc voor ons de 24ste speeldag op gang. Marc verloor naar oude gewoonte het trekken naar band (er zijn nog zekerheden), maar dat foutje legde hem alvast geen windeieren. Dave kwam van acquit eerst nog wel op voorsprong (1-0) maar bleef dan negen beurten puntenloos. Marc deed het tegelijkertijd heel wat beter, en kwam onder meer met een trio en twee duootjes na tien beurten al op een zeer fortuinlijke voorsprong (1-10). Een beurt later ging Dave fors in de tegenaanval met een serie van vijf gevolgd door nog eens een punt, maar Marc reageerde onmiddellijk tegen met een duo- en triootje (7-15 na 12 beurten). Marc hield Dave dus stevig in de tang en had nog honger naar meer. Met een reeksje van 4,1,1 bracht hij Dave even later pas echt in de problemen (8-21 na 17 beurten). In het laatste gedeelte werden de vertrekposities voor Marc wat uitdagender, maar dat vertraagde enkel wat zijn zegetocht. Dave was dan al lang uitgeteld en kon geen vuist meer ballen (12-25 in 26 beurten). Goed voor zijn tweede opeenvolgende ‘man van de match’ notering en een voorlopige top-5 plaats in het individuele klassement.
■ MARCO (19) – WALTER De Swaene (21)
Marco had geruime tijd voor de wedstrijd tijdens een opwarming doen opmerken dat hij in supervorm verkeerde. Maar dat dit niet altijd een garantie voor een sterke match is, werd later nog maar eens bewezen. Uitgezonderd het punt van acquit mistte onze cap zijn start volledig (1-5 na 8 beurten). De vooruitgeschoven opwarming was dus een maat voor niets geweest, al moeten we daar eerlijkheidshalve wel aan toevoegen dat hij van Walter nu niet meteen cadeautjes gepresenteerd kreeg. Niettemin was alle eerder opgebouwde positiviteit nu in een mum van tijd als sneeuw onder de zon verdwenen. De ergernis bij onze ploegmakker groeide nu beurt na beurt, en weinig of niets lukte nog. Walter zag het maar al te graag gebeuren natuurlijk en gooide met een mooi reeksje van 2,1,3 nog wat olie op het vuur (4-11 na 13 beurten). Een pijnlijke vernedering leek in de maak, maar bij Walter ging het plots ook de verkeerde richting uit. Heel wat nulbeurten later resulteerde dat in beurt 22 in een zeer povere 8-13 tussenstand. Ondertussen had Marco wel al iets van zijn achterstand goed gemaakt, maar dat (opstekertje) deed Walter even later met een reeksje van 1,3,1 weer volledig teniet (8-18 na 25 beurten). De onvermijdelijke nederlaag kwam nu alsmaar dichter, maar nét dan breidde Marco nog een sterk einde aan zijn calvarietocht. Met een serie van vier, een duootje en hier en daar nog wat losse puntjes, blies hij opnieuw hoop in onze rangen (16-20 na 32 beurten). Maar het mocht niet zijn. Een beurtje later was hij er dan toch aan voor de moeite (16-21 in 33 beurten). Zijn sterke eindsprint had er wel nog voor gezorgd dat hij in extremis nog degelijke verliespunten pakte (4,45).
■ EDMOND Mazet (23) – KEVIN (28)
Kevin ging met twee duootjes en een triootje meteen scherp van start, en had daarmee zijn handicap na amper vijf beurten al volledig weggewerkt (1-7). Edmond had het moeilijker om uit de startblokken te komen, maar gaf nu met vier en drie stuks stevig weerwerk. Kevin reageerde echter alert en deed met een reeksje van 4,2,1 evengoed als zijn opponent (8-14 na 9 beurten). Het twaalfde punt was zelfs een pareltje met links (ook dat kan hij). Er werd dus serieus gevlamd, maar Kevin werd even later serieus afgeremd doordat de figuren een tijdlang in ongunstigere posities kwamen te liggen. Bij Edmond daarentegen bleef het gesmeerd lopen, en kwam daardoor na een mooie reeks van 3,0,3,2, zelfs terug op gelijke hoogte in de stand (16-16 na 15 beurten). Kevin was nu terug op achtervolgen aangewezen en dat was toch even wennen. Maar net nu Edmond definitief de macht kon grijpen, kwamen ook voor hem de vertrekballen een pak moeilijker te liggen. Acht puntenloze beurten volgden, terwijl Kevin (ook nog steeds geplaagd met k****ballen) nu langzaam maar zeker toch terug op gelijke hoogte kwam in de stand (16-21 na 22 beurten). Even later kwam Edmond weer even in het voordeel (17-21 na 24 beurten), maar Kevin antwoordde weinig later met onder meer een bommetje van vijf (20-27 na 27 beurten). De kaarten leken nu geschud, maar Edmond zorgde met triootje nog onverwacht voor de anticlimax (23-27). Kevin had echter nog een nabeurt en ontgoochelde zoals verwacht niet (23-28 in 29 beurten). Een meer dan dik verdiend gelijkspel na een zéér vermoeiende en zenuwslopende wedstrijd. “Blij dat het gedaan is” waren zijn eerste woorden meteen na de match.
■ NICK (32) – LEO De Wolf (32)
Nick moest het voor de drie punten nu opnemen tegen Leo, een geroutineerde ancien met behoorlijk wat spelkwaliteit in huis. Maar daar laat Leo in de beginfase maar bitter weinig van zien. Nick startte heel wat beter en kwam met een reeks van 2,0,2,1,4 al heel vroeg ruim op voorsprong (9-3 na 5 beurten). Een uitstekend begin van onze kopman, maar zijn motor begon al heel snel te sputteren. Tijdens de volgende veertien beurten lukte hij slechts drie puntjes, en dat zorgde voor behoorlijk wat onrust in zijn kopje. Leo deed het gelijkertijd niet veel beter, maar scoorde wel regelmatiger een enkel punt. Wanneer hij dan in beurt negentien een triootje lukte was dat net genoeg om het scorebord terug in evenwicht te brengen (12-12). Even later kende onze ploegmakker dan toch een betere periode met een reeks van 1,2,0,2,3,1, maar veel voordeel haalde hij daar niet uit (21-20 na 26 beurten). Beide tenoren kwamen nu opnieuw in een veel mindere periode terecht, wat de gemiddelden nog maar eens fors deed dalen (23-22 na 33 beurten). Op dat ogenblik leek het er op dat we zo zouden aanmodderen tot het bittere einde, maar daar besliste Leo met een serieus bommetje plots anders over. Met maar liefst acht stuks (zijn hoogste serie dit seizoen) verkocht hij Nick een uppercut, zó hard, dat de Berchemse seismograaf serieus te keer ging (23-30 na 34 beurten). Al zwijmelend pakte onze ongelukkige ploegmakker onderweg nog een puntje mee, maar weinig later werd zijn lot bezegeld (24-32 in 38 beurten). Een einde in mineur noemen ze dat.
Joe Pilers slaat dubbelslag in Lier. Winst + tweede plaats in klassement!
23/03/2023 © Joe Pilers
Wedstrijd waarin we op zoek gingen naar de tweede plaats. Meer dan 24,45 punten behalen was het streefdoel. Geen sinecure tegen een ploeg die heel wat meer waard is dan de huidige tiende plaats in het klassement doet vermoeden. Bovendien voelde de thuisploeg zich gesteund door een tiental supporters. Voor ons was Manu nog eens van de partij…
■ MARCO (19) – STEVEN Melis (17)
Marco begon het best aan de partij (2-0 na 3 beurten) maar was wat later dat voordeel al kwijt (2-3 na 6 beurten). Geen al te best begin dus, maar dat maakte hij tijdens de volgende beurt ruimschoots goed met een mooie serie van vijf (7-3 na 7 beurten). De toon voor het verdere verloop van deze match was nu gezet. Marco kende verder nog nauwelijks weerstand en speelde continu ruim boven zijn moyenne (10-4 na 11 beurten, 14-6 na 18 beurten, 16-8 na 23 beurten en 19-13 in 26 beurten). Maar ondanks dat dit toch wel mooie cijfers waren was hij nauwelijks tevreden over zichzelf. “Hoeveel pruimen heb ik al niet gemist” en “wat heb ik al niet allemaal laten liggen” uitte hij enkele keren gefrustreerd. Gezien het aangeboden spel begrepen we al die ontgoocheling wel (wij sakkerden ook enkele keren), maar jammer genoeg had hij vandaag niet de armen om er een knalprestatie van te maken. Niettemin - winst in 26 beurten - vinden wij nu niet bepaalt een zwak resultaat. Is’t just of ni?
■ EDDY De Landtsheer (21) – MARCEL (25)
Marcel moest het opnemen tegen Eddy, dé puntenpakker bij de Lierenaars dit seizoen. Geen cadeau voor onze ploegmakker die nu toch al een kleine twee maand op zoek is naar zijn beste vormpeil. Maar Marcel begon uitstekend (1-5 na 2 beurten) en schudde wat later ook nog eens een mooie serie van vier uit zijn mouwen. Het was echter geen one-man show want ondertussen had Eddy met een reeks van 2,3,2 ook al laten zien wat hij in zijn marge had (8-9 na 8 beurten). Eddy trachtte nu met man en macht de koppositie over te nemen, maar dat lukte vooralsnog niet (10-11 na 11 beurten). Marcel leek dus goed op weg naar de wederopstanding, maar plots liep het weer volledig fout. Enkele pechmomenten en moeilijke figuren later toonden aan dat het in het kopje nog niet volledig goed zat. Marcel scoorde nu beurtenlang nog nauwelijks een carambole, terwijl Eddy - traag maar gestaag - verder timmerde aan zijn zegetocht (14-12 na 16 beurten, 17-13 na 19 beurten en 19-14 na 24 beurten). Marcel lukte wat later nog wel een duootje, maar meer zat er vandaag niet meer in (21-16 in 28 beurten). Zijn sterk wedstrijdbegin biedt toch perspectieven voor de toekomst.
■ RONALD Ceulemans (25) – MARC (25)
Afgaande op de twee vorige (vriendschappelijke) confrontaties (een nederlaag en gelijkspel) gaven de bookmakers Marc maar weinig kans. Zijn ploegmakkers hadden echter wel het volste vertrouwen in hem, en konden bijgevolg - mits winst - een dikke cent bijverdienen. Marc startte meteen met een triootje (1-3), maar zat eigenlijk vanaf het begin niet lekker in de wedstrijd. Wanneer Ronald dan in beurt zeven nog eens een mooie serie van zes lukte, zat het bij onze ploegmakker gevoelsmatig helemaal fout (11-5). Gevolg één schamel puntje tijdens de volgende vijf beurten (11-6 na 12 beurten). Maar gelukkig voor hem deed Ronald het met zeven brossen op rij zowaar nog slechter. Door de aanhoudende missers van Ronald kwam het mentale bij Marc terug wat op orde, en vanaf beurt dertien (!) begon alles te lopen als een sneltrein. Met een verpletterende reeks van 3,2,1,3,1,2,2 waren de rollen nu plots omgedraaid (15-20 na 19 beurten). Maar wie nu dacht dat de wedstrijd in zijn definitieve plooi was gevallen had het behoorlijk mis. Ronald plaatste daar meteen een serie van vier tegenover en dreef daarmee de spanning helemaal ten top (19-20 na 20 beurten). Marc lukte even later een varken (altijd een genant moment) en voegde er kalmweg nog drie stuks aan toe (19-24 na 22 beurten). Een beurtje later was de welverdiende zege dan binnen (19-25 in 23 beurten). Ruim voldoende voor de ‘man van de match’ notering.
■ CHRIS Van Der Kuylen (36) – NICK (32)
Ons vooropgestelde doel om de tweede plaats te pakken was nu al zo goed als bereikt, maar we wilden maar al te graag ook de drie punten als kers op de taart natuurlijk. Nick wist dus wat hem te doen stond. Beide protagonisten zorgden meteen voor spetterend spektakel in de beginfase, waarin onze Nick - extra gesteund door buddy Manu - met een mooie reeks van 2,5,2,1,1 veruit het best uit de startblokken schoot (7-11 na 5 beurten). Chris lanceerde nu de ene tegenaanval na de andere, maar sterke Nick overleefde ze allemaal (12-13 na 10 beurten en 20-18 na 15 beurten). Een beurt later lukte het Chris dan toch om met vier stuks voor het eerst aan de leiding te komen (24-18), maar vijf beurten later was dat ongemak weeral verholpen (25-22 na 21 beurten). Het bleef dus steeds moeilijk te voorspellen wie het uiteindelijk zou gaan halen. Niemand die er echt bovenuit sprong tot Chris even later - met een duootje en een serie van vier - een serieuze gooi deed naar de overwinning (31-22 na 23 beurten). Om het tij nu nog te doen keren had Nick echt wel een serie nodig. Die kwam er niet, maar dat Chris plots begon te klungelen en nog nauwelijks een punt liet optekenen was ook een welgekomen optie natuurlijk. Niet dat het bij Nick allemaal gesmeerd liep, zeker niet, maar hij kwam nu steeds wel wat dichter in de stand (31-25 na 25 beurten, 32-27 na 27 beurten en 33-29 na 30 beurten). Zowat iedereen zat nu op het puntje van zijn stoel zenuwachtig over en weer te schuiven, en die van Lier nog het meest wanneer Nick een beurt later tot op één puntje van de overwinning kwam (33-31). Maar uiteindelijk was het dan toch Chris die twee beurten later als eerste finishte (36-31). Nick had nog een nabeurt en stelde zoals verwacht nog verdiend gelijk (al scheelde het weinig). 36-32 in 33 beurten… meer moest dat niet zijn. Proficiat champ!
Marco begon het best aan de partij (2-0 na 3 beurten) maar was wat later dat voordeel al kwijt (2-3 na 6 beurten). Geen al te best begin dus, maar dat maakte hij tijdens de volgende beurt ruimschoots goed met een mooie serie van vijf (7-3 na 7 beurten). De toon voor het verdere verloop van deze match was nu gezet. Marco kende verder nog nauwelijks weerstand en speelde continu ruim boven zijn moyenne (10-4 na 11 beurten, 14-6 na 18 beurten, 16-8 na 23 beurten en 19-13 in 26 beurten). Maar ondanks dat dit toch wel mooie cijfers waren was hij nauwelijks tevreden over zichzelf. “Hoeveel pruimen heb ik al niet gemist” en “wat heb ik al niet allemaal laten liggen” uitte hij enkele keren gefrustreerd. Gezien het aangeboden spel begrepen we al die ontgoocheling wel (wij sakkerden ook enkele keren), maar jammer genoeg had hij vandaag niet de armen om er een knalprestatie van te maken. Niettemin - winst in 26 beurten - vinden wij nu niet bepaalt een zwak resultaat. Is’t just of ni?
■ EDDY De Landtsheer (21) – MARCEL (25)
Marcel moest het opnemen tegen Eddy, dé puntenpakker bij de Lierenaars dit seizoen. Geen cadeau voor onze ploegmakker die nu toch al een kleine twee maand op zoek is naar zijn beste vormpeil. Maar Marcel begon uitstekend (1-5 na 2 beurten) en schudde wat later ook nog eens een mooie serie van vier uit zijn mouwen. Het was echter geen one-man show want ondertussen had Eddy met een reeks van 2,3,2 ook al laten zien wat hij in zijn marge had (8-9 na 8 beurten). Eddy trachtte nu met man en macht de koppositie over te nemen, maar dat lukte vooralsnog niet (10-11 na 11 beurten). Marcel leek dus goed op weg naar de wederopstanding, maar plots liep het weer volledig fout. Enkele pechmomenten en moeilijke figuren later toonden aan dat het in het kopje nog niet volledig goed zat. Marcel scoorde nu beurtenlang nog nauwelijks een carambole, terwijl Eddy - traag maar gestaag - verder timmerde aan zijn zegetocht (14-12 na 16 beurten, 17-13 na 19 beurten en 19-14 na 24 beurten). Marcel lukte wat later nog wel een duootje, maar meer zat er vandaag niet meer in (21-16 in 28 beurten). Zijn sterk wedstrijdbegin biedt toch perspectieven voor de toekomst.
■ RONALD Ceulemans (25) – MARC (25)
Afgaande op de twee vorige (vriendschappelijke) confrontaties (een nederlaag en gelijkspel) gaven de bookmakers Marc maar weinig kans. Zijn ploegmakkers hadden echter wel het volste vertrouwen in hem, en konden bijgevolg - mits winst - een dikke cent bijverdienen. Marc startte meteen met een triootje (1-3), maar zat eigenlijk vanaf het begin niet lekker in de wedstrijd. Wanneer Ronald dan in beurt zeven nog eens een mooie serie van zes lukte, zat het bij onze ploegmakker gevoelsmatig helemaal fout (11-5). Gevolg één schamel puntje tijdens de volgende vijf beurten (11-6 na 12 beurten). Maar gelukkig voor hem deed Ronald het met zeven brossen op rij zowaar nog slechter. Door de aanhoudende missers van Ronald kwam het mentale bij Marc terug wat op orde, en vanaf beurt dertien (!) begon alles te lopen als een sneltrein. Met een verpletterende reeks van 3,2,1,3,1,2,2 waren de rollen nu plots omgedraaid (15-20 na 19 beurten). Maar wie nu dacht dat de wedstrijd in zijn definitieve plooi was gevallen had het behoorlijk mis. Ronald plaatste daar meteen een serie van vier tegenover en dreef daarmee de spanning helemaal ten top (19-20 na 20 beurten). Marc lukte even later een varken (altijd een genant moment) en voegde er kalmweg nog drie stuks aan toe (19-24 na 22 beurten). Een beurtje later was de welverdiende zege dan binnen (19-25 in 23 beurten). Ruim voldoende voor de ‘man van de match’ notering.
■ CHRIS Van Der Kuylen (36) – NICK (32)
Ons vooropgestelde doel om de tweede plaats te pakken was nu al zo goed als bereikt, maar we wilden maar al te graag ook de drie punten als kers op de taart natuurlijk. Nick wist dus wat hem te doen stond. Beide protagonisten zorgden meteen voor spetterend spektakel in de beginfase, waarin onze Nick - extra gesteund door buddy Manu - met een mooie reeks van 2,5,2,1,1 veruit het best uit de startblokken schoot (7-11 na 5 beurten). Chris lanceerde nu de ene tegenaanval na de andere, maar sterke Nick overleefde ze allemaal (12-13 na 10 beurten en 20-18 na 15 beurten). Een beurt later lukte het Chris dan toch om met vier stuks voor het eerst aan de leiding te komen (24-18), maar vijf beurten later was dat ongemak weeral verholpen (25-22 na 21 beurten). Het bleef dus steeds moeilijk te voorspellen wie het uiteindelijk zou gaan halen. Niemand die er echt bovenuit sprong tot Chris even later - met een duootje en een serie van vier - een serieuze gooi deed naar de overwinning (31-22 na 23 beurten). Om het tij nu nog te doen keren had Nick echt wel een serie nodig. Die kwam er niet, maar dat Chris plots begon te klungelen en nog nauwelijks een punt liet optekenen was ook een welgekomen optie natuurlijk. Niet dat het bij Nick allemaal gesmeerd liep, zeker niet, maar hij kwam nu steeds wel wat dichter in de stand (31-25 na 25 beurten, 32-27 na 27 beurten en 33-29 na 30 beurten). Zowat iedereen zat nu op het puntje van zijn stoel zenuwachtig over en weer te schuiven, en die van Lier nog het meest wanneer Nick een beurt later tot op één puntje van de overwinning kwam (33-31). Maar uiteindelijk was het dan toch Chris die twee beurten later als eerste finishte (36-31). Nick had nog een nabeurt en stelde zoals verwacht nog verdiend gelijk (al scheelde het weinig). 36-32 in 33 beurten… meer moest dat niet zijn. Proficiat champ!
Strijdvaardig Joe Pilers buigt 0-1 achterstand om in 3-1 winst
13/03/2023 © Joe Pilers
■ GERD Van Hoeydonck (17) – MARCO (19)
Gerd ging het beste van start in de openingsmatch van deze topper (3-1 na 2 beurten) waarin Marco op zoek ging naar zijn tiende opeenvolgende competitieoverwinning. Dat hij het niet cadeau ging krijgen werd al vrij vlug duidelijk. Gerd maakte daarna wel zeven brossen na elkaar, maar hij had toch al enkele mooie dingen laten zien. Ondertussen had Marco de leiding wel overgenomen (3-5 na 7 beurten), maar kwam nu op zijn beurt (doordat de ballen met regelmaat gewrongen kwamen te liggen) in een minder productieve periode terecht. Bij Gerd echter geen geklaag, want bij hem begon het te lopen als een fijn geolied machientje. Met een knap drieluik van 2,1,4 nam hij in geen tijd onze cap in een wurggreep (10-6 na 12 beurten). Marco spartelde serieus tegen (hoe zou je zelf zijn) maar kon niet beletten dat de situatie - na een triootje van Gerd in beurt 16 - nog penibeler werd (13-6). Met twee duootjes in drie beurten kwam hij even later toch min of meer terug in de wedstrijd (13-10 na 18 beurten). Onze ploegmakker had nog een sterke eindsprint in huis (3,1,1), maar Gerd kraakte niet (17-15 in 24 beurten). Marco mistte nog van acquit in zijn nabeurt, maar behaalde desondanks toch nog mooie verliespunten (5,34).
■ MARC (25) – FRANK Vanderhallen (23)
Marc kwam van acquit 2-0 voor, maar was enkele beurten later dat voordeel alweer kwijt (2-3 na 5 beurten). Wanneer hij dan aansluitend een serie van vier lukte (6-3 na 6 beurten) dachten we dat de strijd nu in alle hevigheid zou losbarsten, maar niets was minder waar. Frank had duidelijk z’n dagje niet, en ook Marc was bij momenten aan het klungelen dat het niet schoon was. Te dik, te dun, in de klos, alles passeerde de revue. Al dat armzalig vertoon leverde na 18 beurten een nog armzaligere tussenstand op (9-4). Ondertussen had onze ploegmakker het al flink op zijn heupen gekregen, maar er was beterschap op komst. Met een deugddoende reeks van 1,1,0,1,2,3,1 kwam hij in de 25ste beurt in een heel comfortabele positie (18-7). Meer relaxed begon hij nu aan de eindfase, maar opnieuw kwam hij in een veel mindere periode terecht. Wanneer Frank dan tijdens de volgende tien beurten ergens een serie van vijf lukte, met daarbij nog wat losse puntjes en een triootje, was de situatie plots volledig omgekeerd (21-18 na 35 beurten). Frank had Marc nu een serieuze tik verkocht, maar laatstgenoemde bleef mentaal overeind. Met twee duootjes in drie beurten finishte hij alsnog overtuigend (25-19). Frank had in de nabeurt nog vier punten te maken voor een gelijkspel, maar strandde na enkele spannende minuten op het laatste te maken punt (25-22 in 38 beurten).
■ KEVIN (28) – JURGEN Peeters (32)
Kevin moest het nu opnemen tegen Jurgen, de individuele kampioen van vorig seizoen. Niet de eerste de beste dus, maar dat is onze Kev ook niet. In hun betere dagen zorgen deze twee kleppers voor vuurwerk, maar deze keer hielden ze het voor hun kunnen vrij rustig. Ter illustratie volgende tussenstanden: 5-4 na 5 beurten, 7-6 na 10 beurten, 10-9 na 15 beurten en 14-12 na 20 beurten. Beide spelers hadden dan al wel enkele pareltjes laten zien, maar vanaf beurt 22 begon er pas echt schot in de zaak te komen. Eerst Kevin met een serie van vijf waarvan we dachten dat het gat geslagen was (20-12), maar Jurgen scoorde prompt vijf stuks tegen (20-17 na 22 beurten). De strijd was dus lang nog niet gestreden, en al zeker niet wanneer Jurgen enkele beurten later de stand in evenwicht bracht (20-20 in 25 beurten). Kevin had dan nog wel vier punten handicap voorsprong, maar toch. Maar dan, en precies op het juiste moment, knalde Kevin zijn tweede van vijf bijeen (25-20 na 26 beurten). Jurgen reageerde de volgende beurt onmiddellijk met een triootje (26-23) maar veel dichter dan dat kwam hij niet meer. Kevin finishte even later nog netjes binnen de beurten, terwijl Jurgen in de nabeurt nog drie puntjes kon toevoegen aan zijn totaal (28-26 in 30 beurten). Thumbs up!
■ NICK (32) – BART Tuerlinckx (45)
Tijdens de heenronde hielden beide kopmannen het nog op een gelijkspel (40-28 in 27 beurten), maar ondertussen kregen ze allebei een promotie om de oren vanwege uitzonderlijke prestaties. Benieuwd wat dat deze keer zou geven. Nick begon van acquit alvast veel belovend met drie stuks, maar Bart plaatste daar tijdens de volgende beurt meteen negen! stuks tegenover (3-9 na 2 beurten). Wablief!? Inderdaad, dat was even slikken. Maar we vielen meteen van de ene verbazing in de andere. Nick kwam aan de biljarttafel alsof er niets gebeurd was en schudde nu op zijn beurt een serie van zeven! uit zijn mouwen waarbij het achtste en gemakkelijkst te maken punt nog onbegrijpelijk werd gemist. Voeg daarbij nog een duootje van Bart aan toe, en we kregen volgende indrukwekkende tussenstand: 10-11 na amper 3 beurten. Maar dit tempo was niet vol te houden natuurlijk. Het vervolg van de wedstrijd verliep nu heel wat stroever, en beide moyennes daalden langzaam maar zeker naar een min of meer normaal peil (12-17 na 10 beurten, 16-21 na 15 beurten en 21-26 na 20 beurten). Bart voerde tot dan altijd wel de stand aan, maar kon Nick nergens echt bedreigen of verontrusten, omdat hij naar eigen zeggen te veel ongunstige vertrekposities aangeboden kreeg (hij is ook maar een mens). Tijdens de eindfase scoorde Bart nog nauwelijks een punt, geraakte steeds dieper en dieper in het slop, terwijl Nick gewoon verder ging op zijn elan. Soms met prachtig gespeelde figuren, maar evengoed met niet te begrijpen missers (old habits die hard). Niettemin finishte hij uiteindelijk nog zeer sterk met onder meer drie duootjes en een triootje (32-28 in 30 beurten). Meteen goed voor de drie bonuspunten en een dik verdiende ‘man van de match’ notering. Well done mate!
Gerd ging het beste van start in de openingsmatch van deze topper (3-1 na 2 beurten) waarin Marco op zoek ging naar zijn tiende opeenvolgende competitieoverwinning. Dat hij het niet cadeau ging krijgen werd al vrij vlug duidelijk. Gerd maakte daarna wel zeven brossen na elkaar, maar hij had toch al enkele mooie dingen laten zien. Ondertussen had Marco de leiding wel overgenomen (3-5 na 7 beurten), maar kwam nu op zijn beurt (doordat de ballen met regelmaat gewrongen kwamen te liggen) in een minder productieve periode terecht. Bij Gerd echter geen geklaag, want bij hem begon het te lopen als een fijn geolied machientje. Met een knap drieluik van 2,1,4 nam hij in geen tijd onze cap in een wurggreep (10-6 na 12 beurten). Marco spartelde serieus tegen (hoe zou je zelf zijn) maar kon niet beletten dat de situatie - na een triootje van Gerd in beurt 16 - nog penibeler werd (13-6). Met twee duootjes in drie beurten kwam hij even later toch min of meer terug in de wedstrijd (13-10 na 18 beurten). Onze ploegmakker had nog een sterke eindsprint in huis (3,1,1), maar Gerd kraakte niet (17-15 in 24 beurten). Marco mistte nog van acquit in zijn nabeurt, maar behaalde desondanks toch nog mooie verliespunten (5,34).
■ MARC (25) – FRANK Vanderhallen (23)
Marc kwam van acquit 2-0 voor, maar was enkele beurten later dat voordeel alweer kwijt (2-3 na 5 beurten). Wanneer hij dan aansluitend een serie van vier lukte (6-3 na 6 beurten) dachten we dat de strijd nu in alle hevigheid zou losbarsten, maar niets was minder waar. Frank had duidelijk z’n dagje niet, en ook Marc was bij momenten aan het klungelen dat het niet schoon was. Te dik, te dun, in de klos, alles passeerde de revue. Al dat armzalig vertoon leverde na 18 beurten een nog armzaligere tussenstand op (9-4). Ondertussen had onze ploegmakker het al flink op zijn heupen gekregen, maar er was beterschap op komst. Met een deugddoende reeks van 1,1,0,1,2,3,1 kwam hij in de 25ste beurt in een heel comfortabele positie (18-7). Meer relaxed begon hij nu aan de eindfase, maar opnieuw kwam hij in een veel mindere periode terecht. Wanneer Frank dan tijdens de volgende tien beurten ergens een serie van vijf lukte, met daarbij nog wat losse puntjes en een triootje, was de situatie plots volledig omgekeerd (21-18 na 35 beurten). Frank had Marc nu een serieuze tik verkocht, maar laatstgenoemde bleef mentaal overeind. Met twee duootjes in drie beurten finishte hij alsnog overtuigend (25-19). Frank had in de nabeurt nog vier punten te maken voor een gelijkspel, maar strandde na enkele spannende minuten op het laatste te maken punt (25-22 in 38 beurten).
■ KEVIN (28) – JURGEN Peeters (32)
Kevin moest het nu opnemen tegen Jurgen, de individuele kampioen van vorig seizoen. Niet de eerste de beste dus, maar dat is onze Kev ook niet. In hun betere dagen zorgen deze twee kleppers voor vuurwerk, maar deze keer hielden ze het voor hun kunnen vrij rustig. Ter illustratie volgende tussenstanden: 5-4 na 5 beurten, 7-6 na 10 beurten, 10-9 na 15 beurten en 14-12 na 20 beurten. Beide spelers hadden dan al wel enkele pareltjes laten zien, maar vanaf beurt 22 begon er pas echt schot in de zaak te komen. Eerst Kevin met een serie van vijf waarvan we dachten dat het gat geslagen was (20-12), maar Jurgen scoorde prompt vijf stuks tegen (20-17 na 22 beurten). De strijd was dus lang nog niet gestreden, en al zeker niet wanneer Jurgen enkele beurten later de stand in evenwicht bracht (20-20 in 25 beurten). Kevin had dan nog wel vier punten handicap voorsprong, maar toch. Maar dan, en precies op het juiste moment, knalde Kevin zijn tweede van vijf bijeen (25-20 na 26 beurten). Jurgen reageerde de volgende beurt onmiddellijk met een triootje (26-23) maar veel dichter dan dat kwam hij niet meer. Kevin finishte even later nog netjes binnen de beurten, terwijl Jurgen in de nabeurt nog drie puntjes kon toevoegen aan zijn totaal (28-26 in 30 beurten). Thumbs up!
■ NICK (32) – BART Tuerlinckx (45)
Tijdens de heenronde hielden beide kopmannen het nog op een gelijkspel (40-28 in 27 beurten), maar ondertussen kregen ze allebei een promotie om de oren vanwege uitzonderlijke prestaties. Benieuwd wat dat deze keer zou geven. Nick begon van acquit alvast veel belovend met drie stuks, maar Bart plaatste daar tijdens de volgende beurt meteen negen! stuks tegenover (3-9 na 2 beurten). Wablief!? Inderdaad, dat was even slikken. Maar we vielen meteen van de ene verbazing in de andere. Nick kwam aan de biljarttafel alsof er niets gebeurd was en schudde nu op zijn beurt een serie van zeven! uit zijn mouwen waarbij het achtste en gemakkelijkst te maken punt nog onbegrijpelijk werd gemist. Voeg daarbij nog een duootje van Bart aan toe, en we kregen volgende indrukwekkende tussenstand: 10-11 na amper 3 beurten. Maar dit tempo was niet vol te houden natuurlijk. Het vervolg van de wedstrijd verliep nu heel wat stroever, en beide moyennes daalden langzaam maar zeker naar een min of meer normaal peil (12-17 na 10 beurten, 16-21 na 15 beurten en 21-26 na 20 beurten). Bart voerde tot dan altijd wel de stand aan, maar kon Nick nergens echt bedreigen of verontrusten, omdat hij naar eigen zeggen te veel ongunstige vertrekposities aangeboden kreeg (hij is ook maar een mens). Tijdens de eindfase scoorde Bart nog nauwelijks een punt, geraakte steeds dieper en dieper in het slop, terwijl Nick gewoon verder ging op zijn elan. Soms met prachtig gespeelde figuren, maar evengoed met niet te begrijpen missers (old habits die hard). Niettemin finishte hij uiteindelijk nog zeer sterk met onder meer drie duootjes en een triootje (32-28 in 30 beurten). Meteen goed voor de drie bonuspunten en een dik verdiende ‘man van de match’ notering. Well done mate!
Moeizame maar verdiende overwinning
28/02/2023 © Joe Pilers
Na het pijnlijk verlies in Brecht en de matige winst op linkeroever voor de beker, hoopten we vandaag nog eens te knallen. Jammer genoeg lukte dat niet echt, al hadden we dat deze keer - in tegenstelling tot vorige week - niet aan onszelf te danken…
■ MARC Schellens (19) – MARCO (19)
Je mag dan misschien wel zoals Marco in de beste vorm van je leven verkeren… als er weinig of niets komt te liggen ben je gesjost. Het overkwam ons vanavond allemaal, maar bij Marco toch nog net iets meer vonden we. En wanneer er dan toch eens iets kwam te liggen, lag het tweede of derde punt ook weer gewrongen. Hierdoor gingen er veel beurten verloren met zeer matige tussenstanden tot gevolg (2-1 na 7 beurten, 2-3 na 12 beurten en 6-5 na 16 beurten). Maar de kwaliteit van de schaars gemaakte punten logen er niet om: Marco was de betere. Na een bescheiden reeksje van 1,1,2 lukte het hem dan toch een miniem kloofje te forceren (6-9 na 19 beurten). Marc had niet meteen een pasklaar antwoord en onze vogel was gaan vliegen. Beetje bij beetje breidde onze ploegmakker nu zijn voorsprong uit (6-11 na 23 beurten en 7-14 na 27 beurten), tot hij in beurt 32 nipt een eerste matchbal mistte (9-18). Marco liet daarna nog enkele goede mogelijkheden onbenut om het af te maken, wat Marc dan weer de gelegenheid gaf om nog heel wat punten te verzamelen (14-18 na 36 beurten). Doordat onze cap dat laatste puntje maar niet gemaakt kreeg, kregen we het toch even benauwd. Maar een beurtje later viel dan toch het verlossende punt (14-19 in 37 beurten). Meteen goed voor zijn ne-gen-de opeenvolgende competitieoverwinning. Chapeau!
■ FRANK Fabri (21) – MARCEL (25)
Na amper vijf beurten werden er onder ons heel wat verwonderde blikken uitgewisseld wanneer Marcel al met 12-1 in het krijt stond. Frank was van acquit begonnen met een reeks van 2,2,0,6,2, terwijl onze onfortuinlijke ploegmakker nog geen bal had gezien. Dit was bijzonder pijnlijk want Marcel was de laatste weken terug goed bezig en blaakte van zelfvertrouwen. Dat werd vanaf de 8ste beurt nog maar eens bevestigd met een deugddoende reeks van 2,2,1,1, maar gelijktijdig kreeg hij ook nog eens vier stuks om de oren (17-7 na 11 beurten). Nee, tegen deze Frank was vandaag niets te beginnen. Wat hij ook deed… ze vlogen er allemaal op. Twee duootjes en dito beurten later was Marcels lot al bezegeld, maar hij scoorde nog wel tweemaal in zijn nabeurt (21-9 in 13 beurten). Jammer, maar meer zat er niet in vandaag. Dat beloofd voor volgende week! We zouden niet graag in de schoenen van Marcels tegenstrever staan. Est-ce correct ou pas?
■ DANNY De Rijck (25) – MARC (25)
Marc begon aan de wedstrijd in de volle overtuiging dat hij deze winnend zou afsluiten. Danny was immers geen onbekende voor hem en hij verloor er nog nooit tegen (zowel niet in de federatie- als adl-competitie). Qua vertrouwen zat het dus meteen goed, maar net als bij Marco liep het ook hier niet zoals verhoopt. Marc kreeg nauwelijks een maakbaar figuur voorgeschoteld en dat begon hem gaandeweg toch wat zorgen te baren. En ook al was zijn achterstand nergens meteen zorgwekkend, hij was wel voortdurend op achtervolgen aangewezen (5-2 na 7 beurten, 9-6 na 13 beurten en 10-7 na 17 beurten). Dit begon hem toch stilaan te enerveren, tot hij in beurt achttien een verlossende serie van zes lukte (10-13). Plots zag de wereld er helemaal anders uit, maar lang duurde dat niet. Danny kwam nu op zijn beurt in een betere periode terecht en kwam na een reeksje van 1,1,0,1,2 opnieuw aan de leiding (15-14 na 23 beurten). Niet voor lang want even later speelde Marc weer enkele keren haasje over (15-16 na 27 beurten en 16-17 na 28 beurten). Dit spelletje had nog enige tijd kunnen duren, maar dan vond Marc dat het welletjes was geweest. Met twee series van vier knalde hij Danny in geen tijd voor de zoveelste keer naar de eeuwige jachtvelden (17-25 in 30 beurten). Al bij al nog een sterk resultaat, verdiend bekroond met zijn vierde ‘man van de match’ notering.
■ NICK (32) – IVAN Van Der Auwera (40)
Nick, die de voorbije maanden zowat iedereen in de vernieling speelde, vertoefd de laatste weken zelf in de hoek waar de klappen vallen. Tijdens de rookpauze voorspelde Marc hem echter een makkelijke overwinning, omdat nieuwkomer Ivan (wel gekend in de federatie) tot nog toe geen al te beste resultaten had behaald. Over de volledige wedstrijd gezien was Nick inderdaad duidelijk de betere, maar ook hij werd veelvuldig geplaagd met datgene waarmee ook Marco en Marc eerder op de avond mee te maken kregen. Bovendien hadden beide kopmannen ook behoorlijk wat problemen met de soms verrassende looplijnen van de biljarttafel. Ook Marco, Marcel en Marc herkenden dat probleem, maar voor de thuisspelers vinden we dat toch maar een eigenaardig excuus. Want hoe zit het dan met Frank en zijn dertien beurten? Soit! Ook hier kwam de match dus maar traag op gang (2-4 na 7 beurten, 9-8 na 13 beurten en 11-12 na 19 beurten), tot onze Nick het eerste noemenswaardige serietje (4) van de match lukte (15-13 na 20 beurten). Nick nam nu voor lange tijd de leiding, en zou die behouden tot en met de 35ste beurt (25-23). Een beurtje later kwam Ivan dan met vier stuks nog even moeilijk doen (25-27 na 36 beurten), maar na een reeksje van Nick (4,2,1) was het ook voor Ivan over en out (32-29 in 39 beurten). Mooi was het niet geweest, maar de o zo belangrijke drie bonuspunten maakten nog veel goed. Well done boys! Knallen doen we volgende week dan wel...
Je mag dan misschien wel zoals Marco in de beste vorm van je leven verkeren… als er weinig of niets komt te liggen ben je gesjost. Het overkwam ons vanavond allemaal, maar bij Marco toch nog net iets meer vonden we. En wanneer er dan toch eens iets kwam te liggen, lag het tweede of derde punt ook weer gewrongen. Hierdoor gingen er veel beurten verloren met zeer matige tussenstanden tot gevolg (2-1 na 7 beurten, 2-3 na 12 beurten en 6-5 na 16 beurten). Maar de kwaliteit van de schaars gemaakte punten logen er niet om: Marco was de betere. Na een bescheiden reeksje van 1,1,2 lukte het hem dan toch een miniem kloofje te forceren (6-9 na 19 beurten). Marc had niet meteen een pasklaar antwoord en onze vogel was gaan vliegen. Beetje bij beetje breidde onze ploegmakker nu zijn voorsprong uit (6-11 na 23 beurten en 7-14 na 27 beurten), tot hij in beurt 32 nipt een eerste matchbal mistte (9-18). Marco liet daarna nog enkele goede mogelijkheden onbenut om het af te maken, wat Marc dan weer de gelegenheid gaf om nog heel wat punten te verzamelen (14-18 na 36 beurten). Doordat onze cap dat laatste puntje maar niet gemaakt kreeg, kregen we het toch even benauwd. Maar een beurtje later viel dan toch het verlossende punt (14-19 in 37 beurten). Meteen goed voor zijn ne-gen-de opeenvolgende competitieoverwinning. Chapeau!
■ FRANK Fabri (21) – MARCEL (25)
Na amper vijf beurten werden er onder ons heel wat verwonderde blikken uitgewisseld wanneer Marcel al met 12-1 in het krijt stond. Frank was van acquit begonnen met een reeks van 2,2,0,6,2, terwijl onze onfortuinlijke ploegmakker nog geen bal had gezien. Dit was bijzonder pijnlijk want Marcel was de laatste weken terug goed bezig en blaakte van zelfvertrouwen. Dat werd vanaf de 8ste beurt nog maar eens bevestigd met een deugddoende reeks van 2,2,1,1, maar gelijktijdig kreeg hij ook nog eens vier stuks om de oren (17-7 na 11 beurten). Nee, tegen deze Frank was vandaag niets te beginnen. Wat hij ook deed… ze vlogen er allemaal op. Twee duootjes en dito beurten later was Marcels lot al bezegeld, maar hij scoorde nog wel tweemaal in zijn nabeurt (21-9 in 13 beurten). Jammer, maar meer zat er niet in vandaag. Dat beloofd voor volgende week! We zouden niet graag in de schoenen van Marcels tegenstrever staan. Est-ce correct ou pas?
■ DANNY De Rijck (25) – MARC (25)
Marc begon aan de wedstrijd in de volle overtuiging dat hij deze winnend zou afsluiten. Danny was immers geen onbekende voor hem en hij verloor er nog nooit tegen (zowel niet in de federatie- als adl-competitie). Qua vertrouwen zat het dus meteen goed, maar net als bij Marco liep het ook hier niet zoals verhoopt. Marc kreeg nauwelijks een maakbaar figuur voorgeschoteld en dat begon hem gaandeweg toch wat zorgen te baren. En ook al was zijn achterstand nergens meteen zorgwekkend, hij was wel voortdurend op achtervolgen aangewezen (5-2 na 7 beurten, 9-6 na 13 beurten en 10-7 na 17 beurten). Dit begon hem toch stilaan te enerveren, tot hij in beurt achttien een verlossende serie van zes lukte (10-13). Plots zag de wereld er helemaal anders uit, maar lang duurde dat niet. Danny kwam nu op zijn beurt in een betere periode terecht en kwam na een reeksje van 1,1,0,1,2 opnieuw aan de leiding (15-14 na 23 beurten). Niet voor lang want even later speelde Marc weer enkele keren haasje over (15-16 na 27 beurten en 16-17 na 28 beurten). Dit spelletje had nog enige tijd kunnen duren, maar dan vond Marc dat het welletjes was geweest. Met twee series van vier knalde hij Danny in geen tijd voor de zoveelste keer naar de eeuwige jachtvelden (17-25 in 30 beurten). Al bij al nog een sterk resultaat, verdiend bekroond met zijn vierde ‘man van de match’ notering.
■ NICK (32) – IVAN Van Der Auwera (40)
Nick, die de voorbije maanden zowat iedereen in de vernieling speelde, vertoefd de laatste weken zelf in de hoek waar de klappen vallen. Tijdens de rookpauze voorspelde Marc hem echter een makkelijke overwinning, omdat nieuwkomer Ivan (wel gekend in de federatie) tot nog toe geen al te beste resultaten had behaald. Over de volledige wedstrijd gezien was Nick inderdaad duidelijk de betere, maar ook hij werd veelvuldig geplaagd met datgene waarmee ook Marco en Marc eerder op de avond mee te maken kregen. Bovendien hadden beide kopmannen ook behoorlijk wat problemen met de soms verrassende looplijnen van de biljarttafel. Ook Marco, Marcel en Marc herkenden dat probleem, maar voor de thuisspelers vinden we dat toch maar een eigenaardig excuus. Want hoe zit het dan met Frank en zijn dertien beurten? Soit! Ook hier kwam de match dus maar traag op gang (2-4 na 7 beurten, 9-8 na 13 beurten en 11-12 na 19 beurten), tot onze Nick het eerste noemenswaardige serietje (4) van de match lukte (15-13 na 20 beurten). Nick nam nu voor lange tijd de leiding, en zou die behouden tot en met de 35ste beurt (25-23). Een beurtje later kwam Ivan dan met vier stuks nog even moeilijk doen (25-27 na 36 beurten), maar na een reeksje van Nick (4,2,1) was het ook voor Ivan over en out (32-29 in 39 beurten). Mooi was het niet geweest, maar de o zo belangrijke drie bonuspunten maakten nog veel goed. Well done boys! Knallen doen we volgende week dan wel...
Joe Pilers weet nog eens wat verliezen is
13/02/2023 © Joe Pilers
Veel volk en ambiance (trouwfeestje) voor deze - op vraag van BC Goorhof - vooruitgeschoven wedstrijd van de 20ste speelweek. Kevin en Nick kwamen wegens werkverplichtingen wat later. Marc schreeuwde met aanmoedigingen zijn keel dan maar schor voor drie man...
■ MARCO (19) – FRANK Colfs (21)
Marco moest het opnemen tegen Frank, die bij de Brechtenaren - met dertien overwinningen uit vijftien wedstrijden - dé puntenpakker is bij uitstek. Een te duchten tegenstrever dus. Maar onze cap had zijn huiswerk goed gedaan en begon super gefocust aan de match. Hij begon van acquit al meteen met een duootje (2-0) en na vier beurten stond er al een 5-1 op het scorebord. De kenners onder ons hadden dan al gezien dat het zijn dagje ging worden. Frank had tot dan nog geen maakbaar figuur gezien en dat maakte hem duidelijk nerveus. In beurt zes lukte hij dan toch een triootje (5-4), maar Marco scoorde meteen drie stuks tegen (8-5 na 7 beurten). Marco had tot dan al menig prachtig punt gescoord, maar ook verdedigend leverde hij puik werk af. Frank kreeg nu de ene na de andere snertbal voorgeschoteld - maakte zeven brossen op rij - en kreeg het nu mentaal nog moeilijker. Marco daarentegen bleef schitterend biljartspel etaleren maar werd daar niet altijd voor beloond. Enkel om die reden hadden we na veertien beurten nog min of meer een wedstrijd (10-5). Maar vanaf beurt vijftien vielen de puzzelstukjes voor onze sterk spelende ploegmakker dan toch eindelijk in elkaar. Met een mooie reeks van 2,0,1,1,3,2 knalde hij in geen tijd Frank six feet under (19-9 in 20 beurten). Goliath was verslagen! Dit huzarenstukje leverde onze ploegmakker de dik verdiende ‘man van de match’ notering op. Zijn achtste! competitieoverwinning op rij en naar eigen zeggen één van zijn beste wedstrijden ever. En wie zijn wij om de maestro tegen te spreken.
■ JEFF Giebens (21) – MARC (25)
Marc moest het opnemen tegen Jeff, ex-ploegmakker ten tijde BC De Reiger en BC New Avenue 1 (2008-2012). Eén groot verschil, Jeff speelde toen 28. Niettemin keek Marc er wel naar uit om eens strijd te leveren tegen zijn gewezen ploegmakker. In het begin van deze competitie had dit ‘waarschijnlijk’ een hapje geweest, maar tegenwoordig is Jeff al enkele weken zeer goed bezig. Zo ook vandaag, want hij pakte van acquit meteen uit met een serie van vier (4-1). Zo vroeg in de wedstrijd is dat niet meteen zorgwekkend, maar dat werd het wel wanneer Jeff bleef scoren en Marc totaal niet in zijn spel geraakte (12-4 na 8 beurten). Jeff blaakte nu van vertrouwen, terwijl Marc alle moeite van de wereld had om het kopje boven water te houden. Het was nu pompen of verzuipen. Ondertussen waren Kevin en Nick gearriveerd en dat gaf onze ploegmakker al meteen een beter gevoel. Wanneer Marc dan een bescheiden reeksje van 1,2,2 lukte, creëerde dat weer wat hoop (14-9 na 15 beurten), maar Jeff scoorde een beurt later meteen een triootje tegen (17-9 na 16 beurten). Marc geraakte dus geen millimeter dichter, tot hij even later dan toch een mooie reeks van 1,7,2 scoorde (18-19 na 20 beurten). Marc hoopte nu dat Jeff zou breken, maar dat gebeurde niet. Twee beurten later was de 1-1 een feit (21-21 in 22 beurten). Al bij al waren we toch nog best tevreden met de mooie verliespunten (5,84).
■ GUY Bossijns (28) – KEVIN (28)
Guy startte van acquit meteen sterk (3-0), maar onze ploegmakker deed een beurtje later met vier stuks nog net iets beter (3-4 na 2 beurten). De derde topaffiche van de avond was dus veelbelovend begonnen, maar daarna gaven beide biljarticonen lange tijd niet thuis. Uitgezonderd een triootje en een duootje van de één of de andere werd er nog nauwelijks gescoord (6-8 na 12 beurten). Het positieve was wel dat Kevin steeds de stand bleef aanvoeren, maar daar kwam even later abrupt verandering in. Nadat het in de dertiende beurt eerst nog 6-10 was geworden, pakte Guy plots uit met een knappe reeks van 4,3,2,1,3. Kevin had niet meteen een passend antwoord klaar, zodat hij na achttien beurten toch al tegen een aanzienlijke achterstand aankeek (19-12). Een serietje kan dan veel goed maken, maar dat viel ongelukkiglijk aan de andere kant (23-14 na 20 beurten). Guy speelde nu op zijn best en zat vol vertrouwen. Om dan nog uit dergelijke benarde situatie te geraken heb je als tegenstrever je beste armen nodig. Onze topper had die vandaag niet, zodat het eindresultaat zich makkelijk laat raden (28-18 in 25 beurten).
■ IVO Vandoninck (36) – NICK (32)
Over toppers, topaffiches en biljarticonen gesproken, dit was nummer vier van de avond. Nick begon aan deze clash met volle moed, maar die zat al vlug in zijn schoenen. Ivo startte van acquit met een triootje, maar Nick deed even later even goed (3-3 na 1 beurt). So far so good, maar dan pakte Ivo uit met een reeks om u tegen te zeggen. Beginnend met een serie van 9 voegde hij er aansluitend nog eens 4,2,0,1,1,1,3,1 en 4 punten aan toe. Wablief? Het enige wat onze onfortuinlijke ploegmakker daar kon tegenover zetten was een schamel triootje in beurt tien (29-7 na 11 beurten). Nu, we kennen Nick, en hij is tot veel in staat, maar begin daar maar eens aan. Om de één of andere reden breidde Ivo nu plots vijf brossen aan elkaar (het was zeker niet uit medelijden), maar veel soelaas leverde dit niet op (29-11 na 16 beurten). De wedstrijd was dan al lang gespeeld natuurlijk en drie beurtjes later - na een reeksje van 3,3,1 van Ivo - ook een feit (36-14 in 19 beurten). Een schitterende prestatie van de Goorhof kopman, al kon onze topper - met enkele prachtig gemaakte punten - toch ook af en toe zijn kwaliteiten showen aan het Brechtse publiek.
Marco moest het opnemen tegen Frank, die bij de Brechtenaren - met dertien overwinningen uit vijftien wedstrijden - dé puntenpakker is bij uitstek. Een te duchten tegenstrever dus. Maar onze cap had zijn huiswerk goed gedaan en begon super gefocust aan de match. Hij begon van acquit al meteen met een duootje (2-0) en na vier beurten stond er al een 5-1 op het scorebord. De kenners onder ons hadden dan al gezien dat het zijn dagje ging worden. Frank had tot dan nog geen maakbaar figuur gezien en dat maakte hem duidelijk nerveus. In beurt zes lukte hij dan toch een triootje (5-4), maar Marco scoorde meteen drie stuks tegen (8-5 na 7 beurten). Marco had tot dan al menig prachtig punt gescoord, maar ook verdedigend leverde hij puik werk af. Frank kreeg nu de ene na de andere snertbal voorgeschoteld - maakte zeven brossen op rij - en kreeg het nu mentaal nog moeilijker. Marco daarentegen bleef schitterend biljartspel etaleren maar werd daar niet altijd voor beloond. Enkel om die reden hadden we na veertien beurten nog min of meer een wedstrijd (10-5). Maar vanaf beurt vijftien vielen de puzzelstukjes voor onze sterk spelende ploegmakker dan toch eindelijk in elkaar. Met een mooie reeks van 2,0,1,1,3,2 knalde hij in geen tijd Frank six feet under (19-9 in 20 beurten). Goliath was verslagen! Dit huzarenstukje leverde onze ploegmakker de dik verdiende ‘man van de match’ notering op. Zijn achtste! competitieoverwinning op rij en naar eigen zeggen één van zijn beste wedstrijden ever. En wie zijn wij om de maestro tegen te spreken.
■ JEFF Giebens (21) – MARC (25)
Marc moest het opnemen tegen Jeff, ex-ploegmakker ten tijde BC De Reiger en BC New Avenue 1 (2008-2012). Eén groot verschil, Jeff speelde toen 28. Niettemin keek Marc er wel naar uit om eens strijd te leveren tegen zijn gewezen ploegmakker. In het begin van deze competitie had dit ‘waarschijnlijk’ een hapje geweest, maar tegenwoordig is Jeff al enkele weken zeer goed bezig. Zo ook vandaag, want hij pakte van acquit meteen uit met een serie van vier (4-1). Zo vroeg in de wedstrijd is dat niet meteen zorgwekkend, maar dat werd het wel wanneer Jeff bleef scoren en Marc totaal niet in zijn spel geraakte (12-4 na 8 beurten). Jeff blaakte nu van vertrouwen, terwijl Marc alle moeite van de wereld had om het kopje boven water te houden. Het was nu pompen of verzuipen. Ondertussen waren Kevin en Nick gearriveerd en dat gaf onze ploegmakker al meteen een beter gevoel. Wanneer Marc dan een bescheiden reeksje van 1,2,2 lukte, creëerde dat weer wat hoop (14-9 na 15 beurten), maar Jeff scoorde een beurt later meteen een triootje tegen (17-9 na 16 beurten). Marc geraakte dus geen millimeter dichter, tot hij even later dan toch een mooie reeks van 1,7,2 scoorde (18-19 na 20 beurten). Marc hoopte nu dat Jeff zou breken, maar dat gebeurde niet. Twee beurten later was de 1-1 een feit (21-21 in 22 beurten). Al bij al waren we toch nog best tevreden met de mooie verliespunten (5,84).
■ GUY Bossijns (28) – KEVIN (28)
Guy startte van acquit meteen sterk (3-0), maar onze ploegmakker deed een beurtje later met vier stuks nog net iets beter (3-4 na 2 beurten). De derde topaffiche van de avond was dus veelbelovend begonnen, maar daarna gaven beide biljarticonen lange tijd niet thuis. Uitgezonderd een triootje en een duootje van de één of de andere werd er nog nauwelijks gescoord (6-8 na 12 beurten). Het positieve was wel dat Kevin steeds de stand bleef aanvoeren, maar daar kwam even later abrupt verandering in. Nadat het in de dertiende beurt eerst nog 6-10 was geworden, pakte Guy plots uit met een knappe reeks van 4,3,2,1,3. Kevin had niet meteen een passend antwoord klaar, zodat hij na achttien beurten toch al tegen een aanzienlijke achterstand aankeek (19-12). Een serietje kan dan veel goed maken, maar dat viel ongelukkiglijk aan de andere kant (23-14 na 20 beurten). Guy speelde nu op zijn best en zat vol vertrouwen. Om dan nog uit dergelijke benarde situatie te geraken heb je als tegenstrever je beste armen nodig. Onze topper had die vandaag niet, zodat het eindresultaat zich makkelijk laat raden (28-18 in 25 beurten).
■ IVO Vandoninck (36) – NICK (32)
Over toppers, topaffiches en biljarticonen gesproken, dit was nummer vier van de avond. Nick begon aan deze clash met volle moed, maar die zat al vlug in zijn schoenen. Ivo startte van acquit met een triootje, maar Nick deed even later even goed (3-3 na 1 beurt). So far so good, maar dan pakte Ivo uit met een reeks om u tegen te zeggen. Beginnend met een serie van 9 voegde hij er aansluitend nog eens 4,2,0,1,1,1,3,1 en 4 punten aan toe. Wablief? Het enige wat onze onfortuinlijke ploegmakker daar kon tegenover zetten was een schamel triootje in beurt tien (29-7 na 11 beurten). Nu, we kennen Nick, en hij is tot veel in staat, maar begin daar maar eens aan. Om de één of andere reden breidde Ivo nu plots vijf brossen aan elkaar (het was zeker niet uit medelijden), maar veel soelaas leverde dit niet op (29-11 na 16 beurten). De wedstrijd was dan al lang gespeeld natuurlijk en drie beurtjes later - na een reeksje van 3,3,1 van Ivo - ook een feit (36-14 in 19 beurten). Een schitterende prestatie van de Goorhof kopman, al kon onze topper - met enkele prachtig gemaakte punten - toch ook af en toe zijn kwaliteiten showen aan het Brechtse publiek.
Joe Pilers verwent supporters met klinkende overwinning
06/02/2023 © Joe Pilers
Vandaag moesten we het opnemen tegen Margaretha 2, een sympathieke ploeg die - vanwege een dispuut met de lokaalhouders - volgend seizoen mogelijk ophoud te bestaan. Hopelijk komt het voor hen nog allemaal goed...
■ WILLY Muskala (19) – MARCO (19)
De opener van deze avond startte - vooral dan voor ons - bijzonder slap. Marco kwam eerst wel op voorsprong (0-1 na 3 beurten), maar breidde dan een reeks van elf brossen aan elkaar. Willy deed het in die periode ook niet fantastisch maar hij lukte onder meer toch een duo- en triootje (6-1 na 14 beurten). Maar dan zag onze cap plots het licht. Hij bestelde prompt een ’boerke’ (zijn eerste), niet veel later zijn tweede, en scoorde nu omzeggens beurt na beurt. Elf punten tijdens de volgende tien beurten… het kon tellen (10-12 na 24 beurten). Maar het wondermiddel raakte uitgewerkt en opnieuw volgde een aanzienlijke reeks brossen (8). Hierdoor was Willy terug aan de leiding gekomen (13-12 na 32 beurten), maar een beurt later was hij - na een triootje van Marco - dat voordeel al terug kwijt (13-15). De match kabbelde nu verder richting finish die - na veel gesakker en frustratie - uiteindelijk nog (vrij makkelijk) gewonnen werd door onze ploegmakker (14-19 in 42 beurten). In de competitie zijn zevende opeenvolgende overwinning!
■ PATRICK Pauwels (21) – MARCEL (25)
De match van Marcel was in grote lijnen eigenlijk een kopie van die van Marco. Ook hij scoorde zijn eerste puntje pas in beurt drie (2-1), gevolgd door een slappe reeks van acht beurten (5-2 na 11 beurten), en ook hij scoorde daarna een tijdlang nagenoeg beurt om beurt. Met veertien punten in elf beurten (met o.a. een serie van vijf) deed hij het zelfs nog iets beter dan Marco (9-16 na 22 beurten). Eén groot verschil toch: Marcel speelde het allemaal klaar zonder stimulerende middelen. Ondertussen was toch al duidelijk geworden dat Patrick vandaag niet echt een bedreiging vormde voor onze ploegmakker. Zelfs wanneer Marcel opnieuw in een mindere periode belande met slechts drie puntjes in dertien beurten, kwam hij nauwelijks dichter in de stand (13-19 na 35 beurten). Niettemin was met twee puntjes verschil de buit nog lang niet binnen. Eén bommetje van Patrick bleef voldoende om alsnog roet in het eten te gooien. Even werd het stil wanneer Patrick in beurt 36 met een duootje mathematisch op gelijke hoogte kwam (15-19), maar gelukkig antwoordde Marcel meteen tegen met zijn tweede van vijf van de avond (15-24). Na een collectieve zucht van opluchting startte Patrick nog een inhaalbeweging, maar vier beurten later was de 2-0 een feit (18-25 in 40 beurten).
■ MARC De Munck (23) – MARC (25)
Omdat Marc en Marc bij telling van punten voor verwarring kon zorgen, besloot het scheidsrechters duo Marco en Marcel maar De Munck en Janssens (of Jenssens) te gebruiken. Wij houden het bij MDM en Marc. Marc begon goed aan de wedstrijd (3-6 na 4 beurten), maar MDM bood stevig weerwerk (7-8 na 8 beurten). Na een triootje in beurt negen lukte het Marc dan toch om een piepklein kloofje te slaan (7-11), maar weinige tijd later was hij - na vier stuks van MDM - opnieuw op achtervolgen aangewezen (13-12 na 14 beurten). Marc verwachtte nu nog een bikkelharde strijd tot het einde, maar niets was minder waar. Bij MDM lukte plots niets meer, terwijl Marc gelijktijdig nog eens de armen van in zijn beste tijden terug vond. Met een knappe reeks van 1,3,1,6,2 knalde hij ons team naar de overwinning (13-25 in 19 beurten). Normaal volgt er dan nog een lofbetuiging als ‘man van de match’, maar daar stak ene Kevin Van den Langenbergh (onthoud de naam) nog een stokje voor. Maar wees gerust… ze kunnen nog altijd door dezelfde deur.
■ KEVIN (28) – KOEN Cools (40)
Kevin kwam van acquit 1-0 voor, maar het was toch Koen die met een reeksje van 3,3,1,1,0,2 het best uit de startblokken schoot (4-10 na 7 beurten). Koen speelde dus - zonder al te gek te doen - vlotjes zijn moyenne, terwijl Kevin voor zijn kunnen toch eerder matig van start ging. Maar je weet dat dit bij zulke kleppers vlug kan veranderen. Héél vlug! Nadat het eerst nog 5-10 was geworden knalde onze Kev maar liefst ZESTIEN punten bijeen in DRIE (u leest het goed) beurten. Het begon allemaal met een serie van zeven waarvan de eerste vijf punten allemaal losse bandstoten waren. Indrukwekkend en nooit gezien was het. En alsof dit nog niet genoeg was, voegde hij er aansluitend nog een serie van vijf en vier aan toe (21-13 na 11 beurten). Fe-no-me-naal! Dat Kevin nu zijn zesde ‘man van de match’ notering zou gaan binnenhalen, daar twijfelde niemand meer aan, maar dat werd uiteindelijk toch nog kantje boord. Acht beurten had hij nog nodig voor de laatste zeven punten (28-20 in 19 beurten). Dat was zeker niet slecht natuurlijk, maar we waren even meer gewend. Eentje voor de geschiedenisboeken!
De opener van deze avond startte - vooral dan voor ons - bijzonder slap. Marco kwam eerst wel op voorsprong (0-1 na 3 beurten), maar breidde dan een reeks van elf brossen aan elkaar. Willy deed het in die periode ook niet fantastisch maar hij lukte onder meer toch een duo- en triootje (6-1 na 14 beurten). Maar dan zag onze cap plots het licht. Hij bestelde prompt een ’boerke’ (zijn eerste), niet veel later zijn tweede, en scoorde nu omzeggens beurt na beurt. Elf punten tijdens de volgende tien beurten… het kon tellen (10-12 na 24 beurten). Maar het wondermiddel raakte uitgewerkt en opnieuw volgde een aanzienlijke reeks brossen (8). Hierdoor was Willy terug aan de leiding gekomen (13-12 na 32 beurten), maar een beurt later was hij - na een triootje van Marco - dat voordeel al terug kwijt (13-15). De match kabbelde nu verder richting finish die - na veel gesakker en frustratie - uiteindelijk nog (vrij makkelijk) gewonnen werd door onze ploegmakker (14-19 in 42 beurten). In de competitie zijn zevende opeenvolgende overwinning!
■ PATRICK Pauwels (21) – MARCEL (25)
De match van Marcel was in grote lijnen eigenlijk een kopie van die van Marco. Ook hij scoorde zijn eerste puntje pas in beurt drie (2-1), gevolgd door een slappe reeks van acht beurten (5-2 na 11 beurten), en ook hij scoorde daarna een tijdlang nagenoeg beurt om beurt. Met veertien punten in elf beurten (met o.a. een serie van vijf) deed hij het zelfs nog iets beter dan Marco (9-16 na 22 beurten). Eén groot verschil toch: Marcel speelde het allemaal klaar zonder stimulerende middelen. Ondertussen was toch al duidelijk geworden dat Patrick vandaag niet echt een bedreiging vormde voor onze ploegmakker. Zelfs wanneer Marcel opnieuw in een mindere periode belande met slechts drie puntjes in dertien beurten, kwam hij nauwelijks dichter in de stand (13-19 na 35 beurten). Niettemin was met twee puntjes verschil de buit nog lang niet binnen. Eén bommetje van Patrick bleef voldoende om alsnog roet in het eten te gooien. Even werd het stil wanneer Patrick in beurt 36 met een duootje mathematisch op gelijke hoogte kwam (15-19), maar gelukkig antwoordde Marcel meteen tegen met zijn tweede van vijf van de avond (15-24). Na een collectieve zucht van opluchting startte Patrick nog een inhaalbeweging, maar vier beurten later was de 2-0 een feit (18-25 in 40 beurten).
■ MARC De Munck (23) – MARC (25)
Omdat Marc en Marc bij telling van punten voor verwarring kon zorgen, besloot het scheidsrechters duo Marco en Marcel maar De Munck en Janssens (of Jenssens) te gebruiken. Wij houden het bij MDM en Marc. Marc begon goed aan de wedstrijd (3-6 na 4 beurten), maar MDM bood stevig weerwerk (7-8 na 8 beurten). Na een triootje in beurt negen lukte het Marc dan toch om een piepklein kloofje te slaan (7-11), maar weinige tijd later was hij - na vier stuks van MDM - opnieuw op achtervolgen aangewezen (13-12 na 14 beurten). Marc verwachtte nu nog een bikkelharde strijd tot het einde, maar niets was minder waar. Bij MDM lukte plots niets meer, terwijl Marc gelijktijdig nog eens de armen van in zijn beste tijden terug vond. Met een knappe reeks van 1,3,1,6,2 knalde hij ons team naar de overwinning (13-25 in 19 beurten). Normaal volgt er dan nog een lofbetuiging als ‘man van de match’, maar daar stak ene Kevin Van den Langenbergh (onthoud de naam) nog een stokje voor. Maar wees gerust… ze kunnen nog altijd door dezelfde deur.
■ KEVIN (28) – KOEN Cools (40)
Kevin kwam van acquit 1-0 voor, maar het was toch Koen die met een reeksje van 3,3,1,1,0,2 het best uit de startblokken schoot (4-10 na 7 beurten). Koen speelde dus - zonder al te gek te doen - vlotjes zijn moyenne, terwijl Kevin voor zijn kunnen toch eerder matig van start ging. Maar je weet dat dit bij zulke kleppers vlug kan veranderen. Héél vlug! Nadat het eerst nog 5-10 was geworden knalde onze Kev maar liefst ZESTIEN punten bijeen in DRIE (u leest het goed) beurten. Het begon allemaal met een serie van zeven waarvan de eerste vijf punten allemaal losse bandstoten waren. Indrukwekkend en nooit gezien was het. En alsof dit nog niet genoeg was, voegde hij er aansluitend nog een serie van vijf en vier aan toe (21-13 na 11 beurten). Fe-no-me-naal! Dat Kevin nu zijn zesde ‘man van de match’ notering zou gaan binnenhalen, daar twijfelde niemand meer aan, maar dat werd uiteindelijk toch nog kantje boord. Acht beurten had hij nog nodig voor de laatste zeven punten (28-20 in 19 beurten). Dat was zeker niet slecht natuurlijk, maar we waren even meer gewend. Eentje voor de geschiedenisboeken!
Joe Pilers haalt tweemaal achterstand op en wint alsnog nipt op punten
03/02/2023 © Joe Pilers
Hoe graag we ook biljarten, niemand stond te springen om aan te treden in deze topper. Want... kil en ongezellig lokaal, onverwarmde biljart. Bovendien moest er omwille van Nick's forfait wegens ziekte ferm gesleuteld worden aan de ploeg. Hierdoor moesten zowel Marco als Marc naar geforceerde punten aan de bak. Als je dan weet dat er hier in het verleden al niet veel te rapen viel (17,07 en 19,67), dan weet je dat het moeilijk wordt...
■ MIKE (17) – ERIC Loos (19)
Mike vertrok goed van acquit (1-0), zat meteen goed in de match, maar pech verhinderde een betere tussenstand (1-3 na 5 beurten). Vanaf beurt zes kreeg hij dan - met onder andere twee triootjes - toch loon naar werken. Ook Eric maakte gelijktijdig een mooi reeksje van 2,1,1,1, al had dat duootje er - beginnend met een schoolvoorbeeld van een doorstoot - eigenlijk nooit mogen komen (8-8 na 9 beurten). Mike liet het echter niet aan zijn hartje komen en voerde twee beurtjes later de stand al opnieuw aan (9-8). Even toch, want in beurt dertien was Eric dan weer succesvol met een triootje (9-11), nog wat later gevolgd door een duootje (9-13 na 17 beurten). Mike speelde verre van slecht, maar pech bleef hem achtervolgen. Als hem dan toch misschien een (foutje) aangewreven kon worden, is het wellicht dat hij al te vaak een vertrekbal cadeau deed aan zijn tegenstrever. Meer dan dat was het verschil vandaag niet. Het spelbeeld bleef verder ongewijzigd, zodat Eric onverstoord afstevende naar zijn op één na beste seizoenresultaat (14-19 in 26 beurten). Ook Mike verzamelde nog sterke verliespunten (5,34)… met voorsprong de hoogste score van alle verliezers
■ JURGEN Beelaerts (21) – MARCO (21)
Met wat nog komen moest later op de avond was deze match er voor ons meteen eentje van erop of eronder. Maar wie vuurwerk had verwacht tussen deze twee kleppers kwam bedrogen uit. Jurgen opende de score in beurt drie met een beauty (1-0), en Marco’s eerste puntjes volgden een beurt later (1-2). Hierna was het - uitgezonderd een triootje van Marco in beurt acht - lange tijd huilen met de pet op (2-6 na 15 beurten en 5-8 na 19 beurten). Vooral Jurgen - anders toch wel een topper bij de thuisploeg - kon nergens zijn eigen spel ontwikkelen. Maar ook bij onze puntenpakker van de voorbije maanden liep het ronduit vierkant. Er viel dus maar weinig te beleven, maar vanaf beurt twintig sloeg het vuur dan toch eindelijk in de pan. Marco pakte plots uit met een knappe reeks van 1,4,2,2 (5-17 na 23 beurten). In geen tijd had hij dus méér punten gescoord dan tijdens de vorige negentien beurten. Met nog maar vier puntjes te gaan leek de broodnodige overwinning zo goed als binnen, maar wie dacht dat het nu vlug zou gedaan zijn had het wederom mis. Vijftien ellenlange beurten volgden nog alvorens de gelijkmaker een feit was (15-21 in 38 beurten). Dat Marco niet tevreden was met het eindresultaat begrijpen we, maar hij had er wel mooi voor gezorgd dat we nog altijd meededen voor de drie punten. Zijn zesde opeenvolgende zege in de reguliere competitie. Wie doet beter?
■ JAN Beulens (23) – MARCEL (25)
Dat Jan momenteel de vierde plaats bekleed in het individueel klassement zegt genoeg over zijn kwaliteiten. Jan startte van acquit meteen met vier stuks (4-0), maar even later had Marcel de scheve situatie toch al min of meer rechtgezet (5-4 na 4 beurten). Leuk begin maar hierna bleef de score vijf beurten lang ongewijzigd. In beurt tien waren beiden dan nog eens succesvol (6-5), en een beurt later pakte Marcel met een duootje de leiding over (6-7 na 11 beurten). Het positieve gevoel dat Marcel daar van overhield was echter van korte duur. Onze ploegmakker maakte nu zes brossen op rij, terwijl Jan tegelijkertijd een mooie reeks verzilverde met onder meer twee triootjes en een duootje (14-7 na 15 beurten). Marcel probeerde daarna eerst met vier stuks (16-11 na 18 beurten) en later met drie stuks (19-15 na 23 beurten) het tij nog te keren, maar kreeg uiteindelijk de geslagen kloof niet meer gedicht (23-16 in 29 beurten).
■ MARC (28) – PAUL Dillen (28)
Marc won (nog) eens het trekken naar band en lukte van acquit meteen een duootje (2-2), een beurt later gevolgd door een triootje (5-2). Daarna scoorden beide spelers om beurt een puntje (7-5 na 7 beurten) tot onze sterk spelende ploegmakker uitpakte met een mooie reeks van 5,1,0,1,1,0,3 (18-8 na 15 beurten). Tot zijn eigen verbazing en tegen alle verwachtingen in stond hij nu plots heel ruim aan de leiding. Hij was tenslotte toch tegen één van de smaakmakers van onze competitie bezig. Daarom juist bleef Marc steeds alert, wetende dat Paul met enkele flitsen de situatie zomaar kan omdraaien. Hij besliste nu dat hij bij moeilijk te maken figuren resoluut voor de verdediging zou gaan. Normaal is hij aanvallend ingesteld, maar geen risico’s nemen om het punt proberen te maken was nu zijn strategie. Uitgezonderd een reeksje van Paul (3,1,2) lukte dat vrij aardig, maar zijn gemiddelde zakte wel zienderogen natuurlijk (22-15 na 30 beurten). Maar Marc had nog een cartouche op zak. Met zijn tweede van vijf kwam hij een beurt later tot op één punt van de overwinning, en nog een beurtje later was de verdiende 2-2 een feit. Paul scoorde nog twee stuks in zijn nabeurt, maar meer dan een voetnoot was dat niet (28-19 in 32 beurten).
Mike vertrok goed van acquit (1-0), zat meteen goed in de match, maar pech verhinderde een betere tussenstand (1-3 na 5 beurten). Vanaf beurt zes kreeg hij dan - met onder andere twee triootjes - toch loon naar werken. Ook Eric maakte gelijktijdig een mooi reeksje van 2,1,1,1, al had dat duootje er - beginnend met een schoolvoorbeeld van een doorstoot - eigenlijk nooit mogen komen (8-8 na 9 beurten). Mike liet het echter niet aan zijn hartje komen en voerde twee beurtjes later de stand al opnieuw aan (9-8). Even toch, want in beurt dertien was Eric dan weer succesvol met een triootje (9-11), nog wat later gevolgd door een duootje (9-13 na 17 beurten). Mike speelde verre van slecht, maar pech bleef hem achtervolgen. Als hem dan toch misschien een (foutje) aangewreven kon worden, is het wellicht dat hij al te vaak een vertrekbal cadeau deed aan zijn tegenstrever. Meer dan dat was het verschil vandaag niet. Het spelbeeld bleef verder ongewijzigd, zodat Eric onverstoord afstevende naar zijn op één na beste seizoenresultaat (14-19 in 26 beurten). Ook Mike verzamelde nog sterke verliespunten (5,34)… met voorsprong de hoogste score van alle verliezers
■ JURGEN Beelaerts (21) – MARCO (21)
Met wat nog komen moest later op de avond was deze match er voor ons meteen eentje van erop of eronder. Maar wie vuurwerk had verwacht tussen deze twee kleppers kwam bedrogen uit. Jurgen opende de score in beurt drie met een beauty (1-0), en Marco’s eerste puntjes volgden een beurt later (1-2). Hierna was het - uitgezonderd een triootje van Marco in beurt acht - lange tijd huilen met de pet op (2-6 na 15 beurten en 5-8 na 19 beurten). Vooral Jurgen - anders toch wel een topper bij de thuisploeg - kon nergens zijn eigen spel ontwikkelen. Maar ook bij onze puntenpakker van de voorbije maanden liep het ronduit vierkant. Er viel dus maar weinig te beleven, maar vanaf beurt twintig sloeg het vuur dan toch eindelijk in de pan. Marco pakte plots uit met een knappe reeks van 1,4,2,2 (5-17 na 23 beurten). In geen tijd had hij dus méér punten gescoord dan tijdens de vorige negentien beurten. Met nog maar vier puntjes te gaan leek de broodnodige overwinning zo goed als binnen, maar wie dacht dat het nu vlug zou gedaan zijn had het wederom mis. Vijftien ellenlange beurten volgden nog alvorens de gelijkmaker een feit was (15-21 in 38 beurten). Dat Marco niet tevreden was met het eindresultaat begrijpen we, maar hij had er wel mooi voor gezorgd dat we nog altijd meededen voor de drie punten. Zijn zesde opeenvolgende zege in de reguliere competitie. Wie doet beter?
■ JAN Beulens (23) – MARCEL (25)
Dat Jan momenteel de vierde plaats bekleed in het individueel klassement zegt genoeg over zijn kwaliteiten. Jan startte van acquit meteen met vier stuks (4-0), maar even later had Marcel de scheve situatie toch al min of meer rechtgezet (5-4 na 4 beurten). Leuk begin maar hierna bleef de score vijf beurten lang ongewijzigd. In beurt tien waren beiden dan nog eens succesvol (6-5), en een beurt later pakte Marcel met een duootje de leiding over (6-7 na 11 beurten). Het positieve gevoel dat Marcel daar van overhield was echter van korte duur. Onze ploegmakker maakte nu zes brossen op rij, terwijl Jan tegelijkertijd een mooie reeks verzilverde met onder meer twee triootjes en een duootje (14-7 na 15 beurten). Marcel probeerde daarna eerst met vier stuks (16-11 na 18 beurten) en later met drie stuks (19-15 na 23 beurten) het tij nog te keren, maar kreeg uiteindelijk de geslagen kloof niet meer gedicht (23-16 in 29 beurten).
■ MARC (28) – PAUL Dillen (28)
Marc won (nog) eens het trekken naar band en lukte van acquit meteen een duootje (2-2), een beurt later gevolgd door een triootje (5-2). Daarna scoorden beide spelers om beurt een puntje (7-5 na 7 beurten) tot onze sterk spelende ploegmakker uitpakte met een mooie reeks van 5,1,0,1,1,0,3 (18-8 na 15 beurten). Tot zijn eigen verbazing en tegen alle verwachtingen in stond hij nu plots heel ruim aan de leiding. Hij was tenslotte toch tegen één van de smaakmakers van onze competitie bezig. Daarom juist bleef Marc steeds alert, wetende dat Paul met enkele flitsen de situatie zomaar kan omdraaien. Hij besliste nu dat hij bij moeilijk te maken figuren resoluut voor de verdediging zou gaan. Normaal is hij aanvallend ingesteld, maar geen risico’s nemen om het punt proberen te maken was nu zijn strategie. Uitgezonderd een reeksje van Paul (3,1,2) lukte dat vrij aardig, maar zijn gemiddelde zakte wel zienderogen natuurlijk (22-15 na 30 beurten). Maar Marc had nog een cartouche op zak. Met zijn tweede van vijf kwam hij een beurt later tot op één punt van de overwinning, en nog een beurtje later was de verdiende 2-2 een feit. Paul scoorde nog twee stuks in zijn nabeurt, maar meer dan een voetnoot was dat niet (28-19 in 32 beurten).
Joe Pilers haalt zwaar uit in topper
17/1//2023 © Joe Pilers
■ WILFRIED De Wachter (21) – MARCEL (25)
Bij uitzondering startte Marcel deze wedstrijd omdat de Wintamse nummer één wat later kwam. Wilfried kwam van acquit 1-0 voor, maar met drie duootjes in de eerste vier beurten had Marcel zijn handicap tegenover Wilfried al volledig weggewerkt (1-6). Wilfried reageerde onmiddellijk met een triootje, maar ook Marcel liet nog een puntje optekenen (4-7 na 5 beurten). Leuk begin dus van deze topper, maar het bleef niet duren. Marcel kreeg daarna een tijd lang de ene snertbal na de andere, verloor gaandeweg het vertrouwen omdat niets meer lukte, en daarbovenop werd hij af en toe ook nog eens geplaagd door pech. Samengevat : Een triest record van ne-gen-tien brossen op rij volgde. Wilfried had ondertussen niet stil gezeten natuurlijk en leidde na 24 beurten riant met 16-7. Marcel zat dan al lang (begrijpelijk) in zak en as maar bleef wel voor elk puntje strijden. Zodoende lukte hij in de 35ste beurt nog een serie van vier, wat toch nog een dik punt extra opleverde (20-14). Een beurtje later werd hij dan verlost uit zijn lijden (21-15 in 36 beurten). Een wedstrijd om snel te vergeten. Op naar de volgende Marcel!
■ DAVY Pauwels (19) – MARCO (19)
De match startte met enige vertraging omdat het computersysteem het liet afweten. Hulplijnen werden opgebeld door onze cap, maar het was wachten op respons (antwoordapparaat). Marco besliste om dan maar te starten met pen en papier. Deze computerperikelen hadden Marco natuurlijk wat extra stress bezorgt, maar dat was er niet aan te zien. Hij kwam eerst nog wel 1-0 achter, maar in beurt twee pakte hij uit met een mooi triootje waarvan het ene punt nog mooier was dan het andere (1-3). Ook daarna was hij tweemaal succesvol, maar ook Davy liet met wat geluk (twee varkens) een serie van drie noteren (4-5 na 5 beurten). Ondertussen waren ook de computerproblemen opgelost en konden we verder zoals vanouds. Tijdens de volgende vijf beurten werd er nauwelijks gescoord (5-5 na 9 beurten), maar daarna had Marco toch terug één van zijn betere periodes (7-10 na 13 beurten). Davy remonteerde even later met een mooie reeks van 1,2,3,2, maar Marco moest gelijktijdig met 3,1,1,1,1 niet veel onderdoen (15-17 na 19 beurten). Er werd dus serieus gevlamd en het bleef bijzonder spannend. Vier bloedstollende beurten later was het dan toch Marco die de dik verdiende gelijkmaker binnenhaalde (16-19 in 23 beurten), zijn vijfde overwinning op rij. Chapeau makker!
■ MARC (25) – MARK Hautman (25)
Marc moest het nu opnemen tegen Mark, waartegen hij in het verleden telkens het onderspit moest delven (0-3). Als je dan van acquit al meteen mist (0-0), denk je al gauw… ‘toch niet weer!?’. Maar Marc herpakte zich meteen met een reeks van 1,3,0,2 (6-2 na 5 beurten). Hierna wrong hij dan weer enkele goede mogelijkheden de nek om, terwijl Mark gelijktijdig een sterke reeks van 1,3,2,2,2 bijeen knalde (7-12 na 10 beurten). Marc voelde de bui al hangen, maar Mark breidde plots – uitgezonderd één duootje in beurt veertien - de ene bros na de andere aan elkaar. Onze ploegmakker was ook niet denderend bezig maar kroop wel met mondjesmaat dichter in de stand (12-14 na 19 beurten). Op dat ogenblik niet meteen gemiddelden om vrolijk van te worden, maar onze Marc had nog wat vuurwerk in petto. Met hier en daar wat geluk (mag het al eens?) lukte hij plots een knappe reeks van 4,1,3,4,1, en stuurde daarmee zijn opponent ‘in no time’ naar de eeuwige jachtvelden (25-17 in 24 beurten). Een deugddoende en dik verdiende overwinning.
■ NICK (32) – FRANÇOIS Pauwels (36)
De drie punten lagen nu binnen handbereik, maar dan moest Nick wel voorbij Swa… momenteel de nummer twee in het individueel klassement. Net als Marc mistte ook Nick de kans om via acquit op voorsprong te komen. Een dure misser deze keer, want aansluitend kreeg hij meteen vijf stuks om de oren (0-5 na 1 beurt). Voor ‘ons’ was dat even slikken, maar Nick stelde zijn ploegmakkers meteen terug op hun gemak met een schitterende reeks van 1,5,1,4,3 (14-6 na 6 beurten). Een feest voor het oog was het om hem bezig te zien. Zelfs Swa zat bij momenten vol bewondering te kijken. Maar zou hij dit niveau wel kunnen aanhouden? Ja hoor! Enkele misstapjes niet te na gesproken pakte hij even later andermaal uit met een prachtige reeks van 3,4,2,1,1,3 (29-11 na 15 beurten). Swa kon daarna met vier en twee stuks nog wat puntjes vergaren, maar drie beurten later was het voor hem ‘over en out’ (32-17 in 18 beurten). Uiteraard leverde dit huzarenstukje Nick een dik verdiende ‘man van de match’ notering op, zijn vijfde al dit seizoen. Wie zei dat alweer dat 32 punten te veel voor hem is? Diepe buiging meester!
Vermeldingswaardig is ook nog dat onze 'trouwe supporter' Frank zijn wekelijkse clubavond liet voorbij gaan om voor ons te supporteren. Hij zal het zich zeker niet beklaagd hebben. Toppie Frank!
Ook Pierre, ere-supporter van Nick en Alex en Georgette waren weer van de partij. Wordt het niet stilaan tijd om een supportersclub op te richten?
Bij uitzondering startte Marcel deze wedstrijd omdat de Wintamse nummer één wat later kwam. Wilfried kwam van acquit 1-0 voor, maar met drie duootjes in de eerste vier beurten had Marcel zijn handicap tegenover Wilfried al volledig weggewerkt (1-6). Wilfried reageerde onmiddellijk met een triootje, maar ook Marcel liet nog een puntje optekenen (4-7 na 5 beurten). Leuk begin dus van deze topper, maar het bleef niet duren. Marcel kreeg daarna een tijd lang de ene snertbal na de andere, verloor gaandeweg het vertrouwen omdat niets meer lukte, en daarbovenop werd hij af en toe ook nog eens geplaagd door pech. Samengevat : Een triest record van ne-gen-tien brossen op rij volgde. Wilfried had ondertussen niet stil gezeten natuurlijk en leidde na 24 beurten riant met 16-7. Marcel zat dan al lang (begrijpelijk) in zak en as maar bleef wel voor elk puntje strijden. Zodoende lukte hij in de 35ste beurt nog een serie van vier, wat toch nog een dik punt extra opleverde (20-14). Een beurtje later werd hij dan verlost uit zijn lijden (21-15 in 36 beurten). Een wedstrijd om snel te vergeten. Op naar de volgende Marcel!
■ DAVY Pauwels (19) – MARCO (19)
De match startte met enige vertraging omdat het computersysteem het liet afweten. Hulplijnen werden opgebeld door onze cap, maar het was wachten op respons (antwoordapparaat). Marco besliste om dan maar te starten met pen en papier. Deze computerperikelen hadden Marco natuurlijk wat extra stress bezorgt, maar dat was er niet aan te zien. Hij kwam eerst nog wel 1-0 achter, maar in beurt twee pakte hij uit met een mooi triootje waarvan het ene punt nog mooier was dan het andere (1-3). Ook daarna was hij tweemaal succesvol, maar ook Davy liet met wat geluk (twee varkens) een serie van drie noteren (4-5 na 5 beurten). Ondertussen waren ook de computerproblemen opgelost en konden we verder zoals vanouds. Tijdens de volgende vijf beurten werd er nauwelijks gescoord (5-5 na 9 beurten), maar daarna had Marco toch terug één van zijn betere periodes (7-10 na 13 beurten). Davy remonteerde even later met een mooie reeks van 1,2,3,2, maar Marco moest gelijktijdig met 3,1,1,1,1 niet veel onderdoen (15-17 na 19 beurten). Er werd dus serieus gevlamd en het bleef bijzonder spannend. Vier bloedstollende beurten later was het dan toch Marco die de dik verdiende gelijkmaker binnenhaalde (16-19 in 23 beurten), zijn vijfde overwinning op rij. Chapeau makker!
■ MARC (25) – MARK Hautman (25)
Marc moest het nu opnemen tegen Mark, waartegen hij in het verleden telkens het onderspit moest delven (0-3). Als je dan van acquit al meteen mist (0-0), denk je al gauw… ‘toch niet weer!?’. Maar Marc herpakte zich meteen met een reeks van 1,3,0,2 (6-2 na 5 beurten). Hierna wrong hij dan weer enkele goede mogelijkheden de nek om, terwijl Mark gelijktijdig een sterke reeks van 1,3,2,2,2 bijeen knalde (7-12 na 10 beurten). Marc voelde de bui al hangen, maar Mark breidde plots – uitgezonderd één duootje in beurt veertien - de ene bros na de andere aan elkaar. Onze ploegmakker was ook niet denderend bezig maar kroop wel met mondjesmaat dichter in de stand (12-14 na 19 beurten). Op dat ogenblik niet meteen gemiddelden om vrolijk van te worden, maar onze Marc had nog wat vuurwerk in petto. Met hier en daar wat geluk (mag het al eens?) lukte hij plots een knappe reeks van 4,1,3,4,1, en stuurde daarmee zijn opponent ‘in no time’ naar de eeuwige jachtvelden (25-17 in 24 beurten). Een deugddoende en dik verdiende overwinning.
■ NICK (32) – FRANÇOIS Pauwels (36)
De drie punten lagen nu binnen handbereik, maar dan moest Nick wel voorbij Swa… momenteel de nummer twee in het individueel klassement. Net als Marc mistte ook Nick de kans om via acquit op voorsprong te komen. Een dure misser deze keer, want aansluitend kreeg hij meteen vijf stuks om de oren (0-5 na 1 beurt). Voor ‘ons’ was dat even slikken, maar Nick stelde zijn ploegmakkers meteen terug op hun gemak met een schitterende reeks van 1,5,1,4,3 (14-6 na 6 beurten). Een feest voor het oog was het om hem bezig te zien. Zelfs Swa zat bij momenten vol bewondering te kijken. Maar zou hij dit niveau wel kunnen aanhouden? Ja hoor! Enkele misstapjes niet te na gesproken pakte hij even later andermaal uit met een prachtige reeks van 3,4,2,1,1,3 (29-11 na 15 beurten). Swa kon daarna met vier en twee stuks nog wat puntjes vergaren, maar drie beurten later was het voor hem ‘over en out’ (32-17 in 18 beurten). Uiteraard leverde dit huzarenstukje Nick een dik verdiende ‘man van de match’ notering op, zijn vijfde al dit seizoen. Wie zei dat alweer dat 32 punten te veel voor hem is? Diepe buiging meester!
Vermeldingswaardig is ook nog dat onze 'trouwe supporter' Frank zijn wekelijkse clubavond liet voorbij gaan om voor ons te supporteren. Hij zal het zich zeker niet beklaagd hebben. Toppie Frank!
Ook Pierre, ere-supporter van Nick en Alex en Georgette waren weer van de partij. Wordt het niet stilaan tijd om een supportersclub op te richten?
Joe Pilers begint nieuwe jaar met ruime zege
4/1//2023 © Joe Pilers
■ ROBERT Muyshondt (17) – MARCO (19)
Marco, onze man in vorm (laatste twee wedstrijden winst in twintig beurten) moest het opnemen tegen Robert die - als hij zijn dagje heeft - gevaarlijk uit de hoek kan komen. En we hadden toch prijs zekers. Robert startte met een reeks van 1,0,4,2,1, en dit terwijl de teller van Marco op nul bleef staan. 8-0 na amper vijf beurten… het was even slikken. Handicap meegerekend had onze ploegmakker dus al tien punten goed te maken, terwijl Robert al over de helft van zijn te maken punten was. Velen onder de biljartpopulatie geven dan al de pijp aan Maarten, maar niet onze kapitein. Marco bleef gefocust en startte in beurt zes ‘mission impossible’ met een serie van vier (9-4). Dit serietje had hem duidelijk deugd gedaan, want daarna volgden hier en daar nog drie duootjes (11-11 na 14 beurten). In geen tijd had Robert zijn voorsprong dus zien verdwijnen als sneeuw onder de zon, een opdoffer die hem nog lang parten zou spelen. Voeg daarbij nog het uitmuntend verdedigend spel van Marco, en Robert was een vogel voor de kat. Niets lukte nog (één puntje in zestien beurten), terwijl Marco gestaag en zelfzeker verder timmerde aan zijn vierde opeenvolgende overwinning (12-19 in 30 beurten). Thumbs up captain!
■ CONSTANT Van den Brande (21) – MARCEL (25)
Na een kleine twee maand zonder selectie (om tactische redenen) was Marcel eindelijk nog eens van de partij. De goesting was groot en dat was er meteen aan te zien. Hij scoorde omzeggens beurt na beurt en kwam in de zevende beurt - na een reeks van 1,1,0,2,1,2,1 - uit op een 3-8 voorsprong. Constant prikte een beurt later tegen met een triootje (6-8), en nog wat later konden ze er terug aan beginnen (9-9 na 13 beurten). Constant had Marcel dus mooi bijgebeend maar bleef dan tien beurten puntenloos. Dergelijke kans moet je Marcel niet geven natuurlijk. Met twee dodelijke duo-beurten van 2,2 en 5,2 kwam hij in de 21ste beurt nu wel héél riant op voorsprong (9-20). Constant spartelde nog even tegen (13-20 in de 26ste beurt), maar even later maakte Marcel de klus af met zijn zesde duootje en een triootje (13-25 in 27 beurten). Terug van nooit weggeweest noemen ze dat. Félicitations Marcel!
■ JORGE Gonçalves (28) – KEVIN (28)
Kevin kon ons nu al de drie punten bezorgen, maar dat kondigde zich op voorhand al aan als niet makkelijk. Jorge startte van acquit meteen met twee stuks, en nog wat later had hij al een mooie voorsprong bijeen gespeeld (7-2 na 5 beurten). Er waren nog geen potten gebroken natuurlijk, maar Kevin geraakte hoe langer hoe meer op achterstand en in de problemen (12-4 na 12 beurten en 17-8 na 19 beurten). Jorge speelde zoals verwacht om en bij de één moyenne, terwijl Kevin duidelijk zijn dagje niet had. Bovendien had hij enorme problemen met de looplijnen van het Wilrijkse biljartlaken. Dat werkte bij hem zo enerverend dat op de duur weinig of niets nog lukte. Zelfs wanneer Jorge tijdens de volgende veertien beurten slechts één schamel puntje liet optekenen, was hij nauwelijks dichter gekomen in de stand (18-12 na 33 beurten). De fut en courage zaten dan al ver onder het vriespunt. Ook Jorge ging door een moeilijk periode, maar herpakte zich stevig met drie opeenvolgende triootjes (24-14 na 36 beurten). Het 22ste punt was dan wel een zuivere tweeband, maar dat kon er dan nog maar bij. Kevin had zich dan al lang berust in het onvermijdelijke. Heel even dachten we nog dat het zou kantelen na een duo- en triootje (25-19 na 38 beurten), maar dat bleek later ijdele hoop te zijn geweest (28-20 in 40 beurten). Vlug vergeten topper en de volgende match zoals vanouds terug knallen. Yes you can!
■ NICK (32) – ANDY De Bondt (60)
Alle hoop voor de drie punten lag nu bij Nick, maar ook zijn wedstrijd kondigde zich op voorhand aan als verre van makkelijk. Ten eerste moest hij voor het eerst naar 32 te spelen punten, en ten tweede moest hij het opnemen tegen Andy De Bondt, onder de Belgen een top-32 speler op de matchtafel. Nick kreeg meteen een mentaal opkikkertje door het trekken naar band te winnen, maar dat werd meteen teniet gedaan door kort daarna van acquit te missen (0-0 na 1 beurt). In een wip zette hij dat (foutje) recht met vier stuks (4-1 na 2 beurten), maar Andy rolde de mouwen op en schudde een serie van vijf en zes uit zijn armen (4-12 na 4 beurten). Ook daarna bleef Andy de punten opstapelen met onder andere series van vier en zeven (9-24 na 9 beurten), maar ook Nick was aan een schitterende reeks begonnen. Met een groep van 1,2,2,1,1,3,3,4 had hij tussentijds serieus tegengas gegeven (21-27 na 14 beurten). Andy had duidelijk niet zoveel tegenwind verwacht en er knakte iets. Net als bij Kevin tijdens de vorige wedstrijd lukte plots bijna niets meer, en raakte hij hoe langer hoe meer gefrustreerder. Nick zag het graag gebeuren natuurlijk en strooide even later nog wat extra zout op de wonde met een duootje en zijn derde van vier (29-30 na 21 beurten). Vier beurten later werd Andy uit zijn lijden verlost (32-31 in 25 beurten). Woorden schieten te kort voor deze prestatie, dik verdiend bekroond met zijn vierde ‘man van de match’ notering. ♫ You're simply the best..., Better than all the rest... ♫
Marco, onze man in vorm (laatste twee wedstrijden winst in twintig beurten) moest het opnemen tegen Robert die - als hij zijn dagje heeft - gevaarlijk uit de hoek kan komen. En we hadden toch prijs zekers. Robert startte met een reeks van 1,0,4,2,1, en dit terwijl de teller van Marco op nul bleef staan. 8-0 na amper vijf beurten… het was even slikken. Handicap meegerekend had onze ploegmakker dus al tien punten goed te maken, terwijl Robert al over de helft van zijn te maken punten was. Velen onder de biljartpopulatie geven dan al de pijp aan Maarten, maar niet onze kapitein. Marco bleef gefocust en startte in beurt zes ‘mission impossible’ met een serie van vier (9-4). Dit serietje had hem duidelijk deugd gedaan, want daarna volgden hier en daar nog drie duootjes (11-11 na 14 beurten). In geen tijd had Robert zijn voorsprong dus zien verdwijnen als sneeuw onder de zon, een opdoffer die hem nog lang parten zou spelen. Voeg daarbij nog het uitmuntend verdedigend spel van Marco, en Robert was een vogel voor de kat. Niets lukte nog (één puntje in zestien beurten), terwijl Marco gestaag en zelfzeker verder timmerde aan zijn vierde opeenvolgende overwinning (12-19 in 30 beurten). Thumbs up captain!
■ CONSTANT Van den Brande (21) – MARCEL (25)
Na een kleine twee maand zonder selectie (om tactische redenen) was Marcel eindelijk nog eens van de partij. De goesting was groot en dat was er meteen aan te zien. Hij scoorde omzeggens beurt na beurt en kwam in de zevende beurt - na een reeks van 1,1,0,2,1,2,1 - uit op een 3-8 voorsprong. Constant prikte een beurt later tegen met een triootje (6-8), en nog wat later konden ze er terug aan beginnen (9-9 na 13 beurten). Constant had Marcel dus mooi bijgebeend maar bleef dan tien beurten puntenloos. Dergelijke kans moet je Marcel niet geven natuurlijk. Met twee dodelijke duo-beurten van 2,2 en 5,2 kwam hij in de 21ste beurt nu wel héél riant op voorsprong (9-20). Constant spartelde nog even tegen (13-20 in de 26ste beurt), maar even later maakte Marcel de klus af met zijn zesde duootje en een triootje (13-25 in 27 beurten). Terug van nooit weggeweest noemen ze dat. Félicitations Marcel!
■ JORGE Gonçalves (28) – KEVIN (28)
Kevin kon ons nu al de drie punten bezorgen, maar dat kondigde zich op voorhand al aan als niet makkelijk. Jorge startte van acquit meteen met twee stuks, en nog wat later had hij al een mooie voorsprong bijeen gespeeld (7-2 na 5 beurten). Er waren nog geen potten gebroken natuurlijk, maar Kevin geraakte hoe langer hoe meer op achterstand en in de problemen (12-4 na 12 beurten en 17-8 na 19 beurten). Jorge speelde zoals verwacht om en bij de één moyenne, terwijl Kevin duidelijk zijn dagje niet had. Bovendien had hij enorme problemen met de looplijnen van het Wilrijkse biljartlaken. Dat werkte bij hem zo enerverend dat op de duur weinig of niets nog lukte. Zelfs wanneer Jorge tijdens de volgende veertien beurten slechts één schamel puntje liet optekenen, was hij nauwelijks dichter gekomen in de stand (18-12 na 33 beurten). De fut en courage zaten dan al ver onder het vriespunt. Ook Jorge ging door een moeilijk periode, maar herpakte zich stevig met drie opeenvolgende triootjes (24-14 na 36 beurten). Het 22ste punt was dan wel een zuivere tweeband, maar dat kon er dan nog maar bij. Kevin had zich dan al lang berust in het onvermijdelijke. Heel even dachten we nog dat het zou kantelen na een duo- en triootje (25-19 na 38 beurten), maar dat bleek later ijdele hoop te zijn geweest (28-20 in 40 beurten). Vlug vergeten topper en de volgende match zoals vanouds terug knallen. Yes you can!
■ NICK (32) – ANDY De Bondt (60)
Alle hoop voor de drie punten lag nu bij Nick, maar ook zijn wedstrijd kondigde zich op voorhand aan als verre van makkelijk. Ten eerste moest hij voor het eerst naar 32 te spelen punten, en ten tweede moest hij het opnemen tegen Andy De Bondt, onder de Belgen een top-32 speler op de matchtafel. Nick kreeg meteen een mentaal opkikkertje door het trekken naar band te winnen, maar dat werd meteen teniet gedaan door kort daarna van acquit te missen (0-0 na 1 beurt). In een wip zette hij dat (foutje) recht met vier stuks (4-1 na 2 beurten), maar Andy rolde de mouwen op en schudde een serie van vijf en zes uit zijn armen (4-12 na 4 beurten). Ook daarna bleef Andy de punten opstapelen met onder andere series van vier en zeven (9-24 na 9 beurten), maar ook Nick was aan een schitterende reeks begonnen. Met een groep van 1,2,2,1,1,3,3,4 had hij tussentijds serieus tegengas gegeven (21-27 na 14 beurten). Andy had duidelijk niet zoveel tegenwind verwacht en er knakte iets. Net als bij Kevin tijdens de vorige wedstrijd lukte plots bijna niets meer, en raakte hij hoe langer hoe meer gefrustreerder. Nick zag het graag gebeuren natuurlijk en strooide even later nog wat extra zout op de wonde met een duootje en zijn derde van vier (29-30 na 21 beurten). Vier beurten later werd Andy uit zijn lijden verlost (32-31 in 25 beurten). Woorden schieten te kort voor deze prestatie, dik verdiend bekroond met zijn vierde ‘man van de match’ notering. ♫ You're simply the best..., Better than all the rest... ♫